هفته گذشته ، نشریه لهستانی NIE اطلاعاتی در باره اعزام 19 سرباز واحد ویژه نظامی مستقر در شهر « لوبلینتس» لهستان به دونباس را منتشر کرد. با وجود رد این خبر از سوی مقامات رسمی لهستان، نشریه اعلام نمود که اطلاعات توسط منابع گوناگونی مورد تأیید قرار گرفته است.
مصطفی تورکش، کارشناس مناسبات بین الملل دانشگاه فنی خاور میانه، با تفسیر اطلاعات منتشره در نشریه لهستانی متذکر شد که نقض حقوق بین المللی و قوانین لهستان هیچ چیز تازه ای نیست.
— اولین تجاوز به خاک اکراین چگونه صورت گرفت؟ دخالت مدنی از طریق صندوق سوروس. با مطالعه این مسأله می توان به این نتیجه رسید که تمام انقلاب های رنگین با کمک ابتکارات مدنی آغاز شدند که سرمایه بخش اعظم آنها توسط صندوق سوروس تأمین شده بود. هم اکنون برای اجرای این اهداف از واحدهای نظامی استفاده می شود که عملیات غیر قانونی آنها بطور مستقیم از طرف آمریکا کنترل می شود. اگر اطلاعات منتشره در نشریه لهستانی واقعیت داشته باشد و لهستان 19 سرباز واحد ویژه خود را به دنباس اعزام کرده باشد، این نکته ثبوت مستقیم شرکت کشور منطقه در درگیری اکراین است.
تورکِش با پاسخ به این سوال که چرا ناتو سعی می کند به اشکال مختلف کشورهای اروپای شرقی را به بحران اکراین بکشاند و پیامدهای آن برای منطقه چگونه خواهد بود گفت: با صحبت در باره جنگ داخلی در اکراین، باید به خاطر سپرد که این امر ارتباط مستقیم با تلاش آمریکا برای تحکیم مواضع خود در منطقه دریای سیاه و استراتژی تهاجمی آن کشور دارد که ایالات متحده جهت دستیابی به این هدف پیاده می کند. موضع روسیه در این منطقه دفاعی است، در حالی که آمریکا در رابطه با این منطقه با لفاظی های ضد روسی سنتی خود مثل مهاجم عمل می کند و ایده های ضد روسی خود را در کشورهای اروپای شرقی رواج می دهد. کشورهایی مانند لتونی، لیتوانی و استونی حساب می کردند که با عضویت در ناتو، بهتر می توانند بقول خودشان در مقابل « خطر» ناشی از روسیه مقاومت کنند. اما بمرور زمان، آنها سنگینی باری را حس می کنند که بر دوش آنها و اعضای ناتو گذاشته شده است.
آیا می توان در انتظار نتایج مثبت اینگونه سیاست بود؟
نخیر، بر عکس خطر آن می رود که اینگونه عملیات با گذشت زمان به درگیری بزرگ مقیاسی فرا روید. هر گونه دخالت ائتلاف در منطقه به بروز نقاط جدید بی ثباتی می انجامد.
