کمیته کارشناسان بین الملل، حقایق بدیهی را نادیده گرفته و شواهد را تحریف و دستکاری کرده است و با این کار قصد داشتند یک تصور اشتباه از قبل آماده شده ای را همچون نوع موشک مورد اصابت، محل برخورد و محل شلیک، به جای حقیقت جای بزنند.
حال به چند نمونه از اشتباهات فاحش کمیته کارشناسان بین الملل اشاره می کنیم:
1) در لایه بیرونی هواپیمای مورد هدف، ده ها سوراخ "پروانه" شکل قرار داشت اما در "بوینگ 200-777" پرواز شماره MN17 چنین سوراخ هایی وجود نداشته اند. این موضوع ثابت می کند که کمیته در تعین کلاهک انفجاری موشک و تشخیص خود موشک، دچار اشتباه شده است.
2) کمیته بین المللی زاویه موشک شلیک شده به سمت هواپیما را نیز با خطا تعیین کرده و همچنین در مورد محل شلیک این موشک نیز دچار اشتباه شده است.
بار دیگر در راستای تصدیق خطای روش تحقیقات می توان به موارد زیر اشاره کرد:
— در محل حادثه تمام تکه های هواپیمای سقوط کرده، جمع آوری نشدند.
— آن دسته از قطعات بوئینگ که می توانستند تئوری کارشناسان بین المللی را نقض کنند، برای تعمیرات و استفاده مجدد استفاده نشده و به صورت مجزا، کنار گذاشته شدند. دقیقا همین قطعات می توانند تصور آنچه که اتفاق افتاده است را تغییر دهند.
