لباس شنای مخصوص که فقط صورت شناگر و دست و پاها از مچ پیداست، به شدت با مخالفت از سوی جامعه روبرو شده است. این مایو توسط یک طراح استرالیایی به نام آهیدا زانتی آماده شده که اصلیت وی از لبنان است و هدف خود را طراحی لباسی مناسب برای زنان مناسب با رعایت اصول دینی عنوان کرده است. اما این طرح به طور غیرمنتظره ای جامعه فرانسه را ملتهب ساخت.
آهیدا در گفتگو با روزنامه گاردین می گوید: «زمانی که من این طرح را در سال 2004 معرفی کردم، هدفم دادن آزادی بیشتر به زنان بود و نه محدود کردن آنها. من قصد داشتم به دختران خانواده ام کمک کنم که از بازیهایی مثل بستکتبال و غیره لذت ببرند. برای دختر خواهرم لباسی را طراحی کردم که بتواند ضمن سازگاری خود با جامعه استرالیا و پوشش مرسوم در غرب، همچون یک دختر مسلمان زندگی کند».
اما امروز با وقوع انفجارهای متعدد در اروپا و به ویژه حادثه نیس، مقامات در بسیاری از شهرهای فرانسه پوشیدن مایوی شنای اسلامی را ممنوع کرده اند. این اتفاق باعث التهاب در جامعه شد و دوباره مشکلات جدیدی را آفرید. در سواحل نیس پلیس های فرانسوی ایستاده اند و هرکه مایوی شنای اسلامی به تن داشته باشد را مجبور به درآوردن آن می کنند. طبق گفته برخی منابع، زنی را وادار به پرداخت 38 یورو جریمه به دلیل برهم زدن نظم جامعه کردند.
واکنش جامعه فرانسه به این اقدامات را می توان درک کرد، موج بی سابقه ترور در اروپا، درگیری های واقعی با اسلام گرایان رادیکال که تا پیش از این فقط در کانال های تلویزیونی در رابطه با خاور میانه دیده بودند، امروز آنها را شوکه کرده و جامعه مستقیم با چنین اتفاقاتی روبرو شده است، به همین خاطر می خواهند به هر شکلی جلوی آن را بگیرند. اما این خواسته خود را به شیوه اشتباهی عملی کرده اند و به جای فرونشاندن خشم مردم، زنان مسلمان مایو پوش را هدف قرار داده اند، بهتر این بود که مردم ناراحتی و نگرانی خود را با مقامات دولتی درمیان بگذارند که اطاعت کورکورانه از ایالات متحده امریکا می کنند. دول اروپایی با حضور خود در عراق، لیبی، سوریه و افغانستان ابتدا شیوه زندگی عادی مردم این کشورها را از بین بردند و بی ثباتی و تروریسم را در خانه و کاشانه آنها بوجود آوردند، حال پناهندگان همین کشورها را به جامعه خود برده و از آنها می خواهند که به شیوه جدید زندگی کنند. هیچ معلوم نیست که این پناهندگان واقعا افرادی هستند که به کمک نیاز دارند یا تروریست هایی با ماسک پناهنده هستند.
اگر دول اروپایی به جای تامین منافع امریکا و دخالت در جریانات عادی زندگی سیاسی کشورهای خاورمیانه و یا وادار ساختن آنها به زندگی طبق ارزشهای لیبرال آنها اول از همه به منافع مردم کشور خود فکر می کردند، هیچ مشکلی از سوی اسلام رادیکال جامعه اروپا را تهدید نمی کرد.
مشکل مایوی اسلامی طرف دیگری هم دارد. این مشکل ممکن است به تشدید رفتارهای افراط گرایانه در بین مسلمانان ساکن اروپا بینجامد، یعنی افرادی که تا امروز بدون رفتارهای تند زندگی عادی می کردند. به عبارت دیگر، وقتی مردم می بینند که از سوی جامعه تحقیر می شوند و ماموران پلیس در سواحل نیس زنان را وادار به درآوردن مایو می کنند، این رفتارها را با تبلیغات تروریست ها هم راستا دیده و با آنان همراه می شوند.
بی شکل هر حکومتی می تواند به طور مستقل قوانین را در کشور خود حاکم کند. همانطور که بسیاری از کشورهای اسلامی از توریست ها درخواست می کنند که با لباس مرسوم در داخل آن کشور سفر کنند، فرانسه هم باید به استانداردهای فرهنگی احترام بگذارد.
این کار را باید با دقت و در موقع مناسب انجام داد، بدون اینکه حقوق افراد نقض شود و مهمتر از همه باید توضیح داد که مقررات با چه هدفی تعیین شده اند. اگر به موضوع لباس نگاه کنیم، می بینیم که در کشورهای اسلامی تبیین آن کاملا روشن است، پوشش به دلیل دستورات دین است. اما منع یا تجویز نوع دیگر پوشش در کشور دیگر به چه معناست، آیا می خواهند اعلام کنند که کشور غیراسلامی هستند و حقوق برابری را به همه می دهند؟ چرا نمایندگان همجنس گرایان می توانند با هر پوششی و هر رفتاری در جامعه ظاهر شوند و لباس ها خاص به تن کنند، اما مسلمانان حق انتخاب برای پوشش خود ندارند، آیا این تبعیض قایل شدن نیست؟
فعلا سوالات نسبت به مایوی شنای اسلامی بیش از پاسخ است، اما به نظر می رسد که این جنجال به انتخابات ریاست جمهوری در سال 2017 و تغییر روش های مبارزه با تروریسم و گام های نادرست حکومت در این مبارزه به نوعی مرتبط باشد. به هر صورت ضررهای حاصل از این جنجال از فواید آن بیشتر است.
