آقای الجعفری درباره تلاش های دیپلماتیک برای جستجوی عاملان این جنایت شرح داد:
"از ابتدا پرونده سلاح شیمیایی با مقصد فشار بر دولت سوریه ساخته شده بود. پس از حمله گاز شیمیایی اول در خان العسل در حلب، من به دبیر کل سازمان ملل برای کمک به دولت سوریه به منظور بررسی چگونگی پرونده به امید دریافت پاسخ به سوالات: "آیا واقعاً حمله شیمیایی بود؟" و "چه کسی پشت آن است؟"، مراجعه کردم. دبیر کل جواب داد که باید با کشورهای شورای امنیت سازمان ملل مشورت کند. و سه ساعت پس از مشورت با کشورهای شورای امنیت سازمان ملل، پیش من آمد و گفت: "به دولت شما برسانید که من در ارسال هیئتی از کارشناسان که مشغول تحقیق حمله شیمیایی در خان العسل خواهد بود کمک و مساعدت می کنم." با این حال، وی، توجه کنید، پس از دیدار با نمایندگان کشورهای شورای امنیت سازمان ملل، ادامه داد: "اما من نمی توانم در تعیین جانبی که مسئول حمله شیمیایی بود به شما کمک کنم." از آن لحظه برای ما روشن شد که اعضای شورای امنیت سازمان ملل در ارتباط با موارد معین سیاسی علاقمند هستند جانبی که در پشت این حمله هست فاش نشود. "
به گفته نماینده دائم سوریه در سازمان ملل، استفاده از سلاح شیمیایی مورخ 21 اوت سال 2013 در حومه دمشق، بخشی از طرح منحراف کردن بازرسان سازمان ملل در امور سلاح ها از حادثه دیگری که در آن ستیزه جویان و شبه نظامیان متهم شدند. وی توضیح خود ادامه داد:
"همانطوری که گفته ام، داستان با درخواست کمک در بازرسی آغاز شد، و آن در متهم کردن سرویس فرانسه که در حمله شیمیایی در دمشق دخیل هستند ارتباط دارد. مهم این است که مذاکرات با دبیر کل بر سر ارسال یک گروه بازرس حمله شیمیایی در خان العسل، به مدت 4 ماه و 11 روز به درازا کشید. منظورم، ارسال دکتر آکه سِلسترِوم و گروهش به خان العسل است. در همین روز، هنگامی که سلستروم در دمشق و آماده برای رفتن به خان العسل در حلب بود، دومین حمله شیمیایی در بخش شرقی غوطه، در دمشق به وقوع پیوست، و پس از آن کامپاین سیاسی (علیه سوریه) شروع شد. هدف حمله به غوطه یک شاه ماهی سرخ از خان العسل و ایجاد موانع برای سفر سلستروم به آنجا و همچنین تمرکز توجه بر دمشق بود. و این طرح موفقانه انجام شد چون دکتر سلستروم تا امروز از خان العسل بازدید نکرده است. "
بنابراین، به قول الجعفری توجه افکار عمومی بر آنکه در غوطه رخ داده است تمرکز شده بود. مطابق منابع فرانسوی و داده های کتاب "راه ها به سوی دمشق" جورج مالبرونو و کریستیئان شِسنو، خبرنگاران شناخته شده فرانسوی، اثبات مستند دخالت لوران فابیئوس، وزیر اسبق امور خارجه فرانسه در این فاجعه موجود است.
در حال حاضر، جانب سوری صدها نامه با امید از سر گرفتن کار بازرسی چگونگی فاجعه، به شورای امنیت سازمان ملل ارسال کرده است. آقای جعفری به سخن خود ادامه می دهد:
" 17 نامه دیگر غیر از صد های فوق الذکر، به عنوان دبیر کل سازمان ملل ارسال شده است. در آن نامه ها ما استعمال و تولید سلاح شیمیایی را توسط تروریست ها علیه ارتش و اهالی صلح جو تشریح کرده ایم. ما مدارک و اطلاعات دقیق کشف شده در دست داریم. متفقین روسی ما اطلاعات زیاد در دست ما قرار می دهند.در حقیقت، کمبود اطلاعات نه بلکه عدم وجود اراده سیاسی مطرح است. دولت ترکی مانند حکمرانان سعودی و قطر همچنین اراده سیاسی ندارند. متسفانه، سازمان های دیگر در این مسئله دخیل اند. دولت فرانسه چنان که بالا ذکر کردم از این عمل مستثنی نیست."
