متخصصان از دانشگاه « یورک» کانادا به این نتیجه رسیدند که پایگاه نظامی آمریکا در یخ های گرینلند می تواند به علت گرم شدن اقلیم به معنای واقعی کلمه آب شود. اگر چنین اتفاقی رخ بدهد، فضولات رادیو اکتیو ممکن است وارد اقیانوس شد. در مقاله منتشره در Geophysical Research Letters از این موضوع صحبت می شود.
پایگاه « « کمپ قرن» در سال 1959 میلادی در گرینلند در قالب پروژه محرمانه « کرم یخی» ساخته شد- نظامیان آمریکایی به بهانه تحقیقات قطبی امکانات پرتاب موشک از پناهگاه های زیر یخ ها، را مطالعه می کردند. اما در سال 1967 این پروژه تعطیل شد و پایگاه نظامی از کار افتاد و زیرساخت و فضولات از جمله رآکتور هسته ای و فضولات رادیو اکتیو زیر یخ ها دفن شدند. نویسندگان مقاله معتقدند که پس از چند دهه این مواد می توانند وارد اقیانوس جهانی شوند.
ویکتور بارانتس مفسر نظامی روسیه در برنامه رادیو « سپوتینک» در خصوص پایگاه نظامی آمریکایی تعریف کرده گفت: از نظر استراتژیکی این پایگاه می بایست به اتحاد شوروی ضربه بزند. مقیاس این پایگاه حیرت آور است: تونل 4 هزار کیلومتری و حدودا 600 موشک بالستیکی — نوع مدرن موشک « مینیتمن» که در آن زمان « آیسمن» نامیده می شدند».
برق پایگاه با کمک اولین رآکتور اتمی متحرک تأمین می شد. رآکتور و فضولات رادیو اکتیو خطرات واقعی دربردارند.
— نکته غم انگیز، سکوت آمریکا در این خصوص است: در زمان کار « کرم یخی» حدود 200 تن آب رادیو اکتیو تولید شده است که مستقیما در کلاه یخی گرینلند جاری شده است. آمریکایی ها در این خصوص سکوت اختیار کردند و این راز در سال 1997 برملا شد. آمریکایی ها حرفی هم در این خصوص نزدند که شتابان مجبور به ترک پایگاه خود شدند زیرا به دلیل وضعیت یخ ها سازه های عظیم آنها زیر فشار یخ ها از بین رفت و 80 درصد تجهیزات در محل باقی ماند. هم اکنون مهمترین سوالی که مطرح می شود این است: چه اتفاقی برای رآکتور افتاده است؟ زیرا هرچند رآکتور متحرک بود ولی نباید با آن شوخی کرد. آمریکایی ها در محاسبه احتمال آب شدن یخ ها در گرینلند دچار اشتباه شدند و آب شدن یخ ها شروع شد. و حالا راز غم انگیز — « کرم یخی» برملا شده است. بعید نیست که تمام فضولات رادیو اکتیو — آبهای منجمد رادیو اکتیو جاری شده و گرینلند را آغشته به مواد رادیو اکتیو کند. به عقیده من اخبار جنجالی غم انگیزی در انتظار بشریت است».
سوال های زیادی جمع شده اند اما احتمالا پاسخی برای آنها دریافت نخواهیم کرد.
— این سوالات فقط به گرینلند مربوط نمی شود بلکه به همه ما مربوط می شود. شدت رسوب آبهای رادیو اکتیو که آمریکایی ها در یخ های پاک گرینلند تزریق کردند چقدر است؟ برای ما دانستن غلظت این آبها و زمان جاری شدن این آبهای آلوده مهم است. با توجه و نگرانی زیاد باید در انتظار ارزیابی کارشناسان دانمارک بنشینیم. دانمارک اجازه ساخت این پایگاه ها را برای آمریکا صادر کرد. اما با توجه به این نکته که دانمارک به « ساز آمریکا می رقصد» نباید در انتظار دریافت اطلاعات واقعی باشیم. اگر این راز فاش نشود، جنایت بزرگی در حق بشریت خواهد بود. زیرا هر چه زودتر سطح خطر آب شدن یخ ها در محل استقرار این پایگاه مشخص شود، به همان سرعت می توان دست به اقداماتی برای رفع پیامدهای غم انگیز آن زد».
آمریکا بعید است اشتباه خود را بپزیرد.
آمریکایی ها به اشتباه خود اعتراف نخواهند کرد. آنها قبول نخواهند کرد که 7 میلیارد و 800 میلیون دلار آنها در گرینلند « آب شد و به دل زمین فرو رفت». طبیعتا آمریکایی ها هرگز به اشتباده خود اعتراف نخواهند کرد که با مرتکب شدن چنین اشتباهی، مبلغ هنگفتی را از دست دادند که به قیمت های امروزی می شد با آن 4-3 زیردریایی اتمی ساخت. پروژه مهلکی که سر از هیچ جا درنیاورد ولی خطر آن باقی مانده است».
