نتیجه تحقیقات نشان داده که ملکول های آب که مقدار انها در جو این سیاره بسیار زیاد تخمین زده میشود در اثر تشعشعات شدید ماورای بنفش به هیدروژن و اکسیژن تجزیه میشوند و به احتمال زیاد بعدی از مدتی جو این سیاره را ترک میکنند.
هیدروژن که سبکتر از اکسیژن است با سرعت بیشتری از جو سیاره خارج میشود و به همین دلیل در زمان تحقیقات میزان هیدروژن در جو سیاره بسیار کمتر از اکسیژن بوده است. و در عین حال میزان اکسیژن در جو سیاره "GJ 1132b" بسیار قابل توجه است. اما همان تشعشعات خورشیدی که باعث پیداش اکسیژن در جو این سیاره شده اند، مانع از پیداش حیات در آن میشوند. به گفته دانشمندان دمای این سیاره بسیار بالاتر از آن است که قابل سکونت باشد.
