اخبار نگران کننده ای از کامبوج دریافت می شود. نقشه کودتای دولتی در کامبوج افشا شد، مقامات، تانک ها را به پایتخت اعزام کردند. البته کامبوج یک مورد استثنا نیست. بازیگران خارجی در بسیاری از کشورها سعی می کنند رژیم هایی را به قدرت برسانند که خودشان بتوانند آنها را کنترل کنند. در اوکراین، همین اتفاق افتاد، سعی شد در سوریه و ترکیه همین نقشه پیاده شود. کامبوج مانند سراسر جنوب —شرق آسیا تحت فشار ژئوپلیتیکی چین و آمریکا قرار دارد. مسائلی از این نوع در کشورهایی سر بلند می کنند که سطح استحکام حکومت در آنجا پایین است.
پروفسور ولادیمیر کالوتوف کارشناس سیاسی روسیه در این خصوص گفت: در تاریخ کامبوج کودتایی بر طبق نقشه آمریکا رخ داد و ژنرال لون نول به حکومت رسید. کودتایی نیز توسط چین انجام شد. رژیم خونین پل پت — سولات سار را به یاد داریم. در زمان حکومت پل پت، کشور تحت الحمایه چین شد. شکست اجلاس « آسه آن» را نیز به یاد داریم که برای نخستین بار در تاریخ این سازمان رخ داد. در آن اجلاس، کامبوج مانع از تصویب بیانیه عمومی در باره دریای جنوب چین شد. در اجلاس اخیر نیز، کامبوج تحت فشار چین از موضع چین در خصوص موضع دریای جنوب چین حمایت و از موضع ویتنام انتقاد کرد.
اما کارشناس روسیه معتقد است که پنوم — پن، کاملا از چین حرف شنوی نمی کند. زیرا در کامبوج خیلی ها خون سن را به سیاست طرفدار ویتنام متهم می کنند. به عقیده پروفسور کالوتوف، نخست وزیر کامبوج نه طرفدار ویتنام است و نه طرفدار چین. او سعی می کند در خط فاصل نیروهای مختلف حرکت کند.
آنچه به آمریکا و چین مربوط می شود، هر دوی این کشورها در به قدرت رسیدن رژیمی ذینفع هستند که تحت کنترل کامل آنها قرار داشته باشد. آمریکا از تشدید مواضع چین در جنوب —شرق آسیا ناراضی است. دلیل واکنش خشن آمریکا در خصوص وضعیت دریای جنوب چین با آرزوی کشتیرانی آزاد مرتبط است. نفوذ چین در کامبوج قوی است و هدف آمریکا مقابله با آن است. کشور کامبوج هر چه بیشتر به میدان باز یهای ژئوپلیتیکی بین چین و آمریکا مبدل می شود.
به عقیده کارشناس سیاسی روسیه، تشدید نفوذ هر گونه رژیم طرفدار چین و یا آمریکا تشدید فشار بر ویتنام را دربر خواهد داشت. اگر مسائلی در جنوب — غرب آسیا بروز کنند، دفاع از حوضه آبی ویتنام برای این کشور هرچه دشوارتر خواهد شد. در کامبوج گروهک هایی هستند که خواهان جدا شدن به اصطلاح « کامپوچی کروم» یعنی دلتای « مِکونگ» و بخش وسیعی در جنوب ویتنام از کشور می باشند.
— به نظر من، هم اکنون در کامبوج تلاشی برای انجام کودتای واقعی به انجام نمی رسد، بلکه تلاش برای امتحان قدرت مقامات و مشاهده واکنش آنها در صورت وقوع کودتای واقعی جریان دارد. این برنامه ها برای آن پیاده می شود تا در زمان کودتا، جنبه قوی رژیم کنونی خنثی شود و نظامیان وفادار به مقامات عالیرتبه بی اعتبار شوند. اگر کودتای واقعی رخ بدهد، به بی ثباتی در جنوب —شرق آسیا منجر خواهد شد. زیرا همانا حفظ صلح و ثبات در آن منطقه طی چند دهه امکانی برای آن منطقه فراهم ساخت تا به جهش عظیم اقتصادی برسد.
