گروهی از محققان روسیه از انستیتوی ژنتیک و سیتولوژی نووسیبیرسک مارکر اونیورسالی برای سلول های بنیادی سرطانی ساختند. با کمک آن می توان سلول های خطرناک را علامت گذاری کرد و تحت نظر قرار داد. داروهای قبلی برای نوع خاص سرطان درنظر گرفته شده بودند و در مقابل انواع دیگر سرطان ناتوان بودند.
یوگنیا دولگوا، کارمند ارشد علمی آزمایشگاه تحریک فرایندهای سلولی انستیتوی ژنتیک و سیتولوژی شعبه سیبری آکادمی علوم روسیه در مصاحبه با روزنامه « ایزوستیا» در باره استفاده از این روش جدید تعریف کرد.
در این اواخر در جهان علمی، این تئوری گسترش زیادی یافته است که غده سرطانی فقط از سلول های سرطانی تشکیل نشده است بلکه سلول های بنیادی سرطانی نیز بخشی از آنهاست. سلول های بنیادی را مسئول متاستاز می دانند که باعث رشد غده سرطانی می شود. با جراحی این سلول ها، بدن انسان می تواند به تنهایی با دیگر سلول های سرطانی مبارزه کند. اما همه چیز به این سادگی ها نیست.
کارمند ارشد علمی در باره کشفیات آزمایشگاه خود تعریف کرده گفت:
« ابتدا با موش ها کار کردیم یعنی با سلول های مغز استخوان موش ها. بعد متوجه شدیم که بخشی از سلول های بنیادی مغز استخوان موش ها از خاصیت جذب و بلعیدن ژن های خارجی DNA برخوردارند. سپس تصمیم گرفیتم بخشی از « دی. ان. آ» را با کمک رنگ فلوئوروکروم ویژه — مارکر- وارد بدن کنیم. این سلول ها را با رنگ مشخصی نشان کردم. ابتدا این کار روی سلولهای بنیادی خون انجام شد و بعد سلول های بنیادی سرطانی را نیز رنگ کردیم که معلوم شد از همان ویژگی ها برخوردارند. حدود 15-10 نوع مختلف سلول سرطانی انسان و موش آزمایش شد. با کمک مارکر اونیورسال متوجه شدیم که در تمام انواع غدد سرطانی، تکثیر سلول ها بطور خاصی انجام می شود و از 1 تا 10 درصد افزایش رشد دارند که می توانند « دی. ان.آ» خارجی را ببلعد. آنها سلول های بنیادی سرطانی بودند.
به زبان ساده اهمیت کشف متخصصان نووسیبیرسک بدین قرار است: با استفاده از چنین مارکر اونیورسال می توان کارایی درمان را افزایش داد و سلول های بنیادی سرطانی را که مسئول ایجاد غده سرطانی می کنند را با کمک عمل جراحی از بین برد. با کمک « دی. ان. آ» می توان باصطلاح ژن قاتل را وارد غده سرطانی کرد تا این نوع سلول های بنیادی را « به قتل برساند». دوما با کمک مارکر می توان تعداد سلول های بنیادی سرطانی در بدن را تحت نظر قرار داد و با کمک این نظارت مشخص نمود که کدام روش معالجه موثر است و کدام روش بی تأثیر خواهد بود. اگر تعداد این نوع سلول ها در نتیجه درمان های مقرر شده تغییری نکرده باشد، این بدان معناست که این رو ش درمانی مناسب نیست. اگر تعداد سلولها کاهش یافته باشد پس می توان به درمان بر طبق این روش ادامه داد».
به گفته یوگنیا دولگووا برای آزمایش روش اختراعی ما روی انسان، آزمایشات زیاد دیگری باید به انجام برسند. هنوز از این روش در ساخت داروی خاصی استفاده نشده است. متخصصان فعلا در آغاز راه رسیدن به این هدف هستند.
