حوادث ناگوار سال 2012 بنغازی، نتایج سهلانگاری کاخ سفید است

طبق این گزارش، دلایل اصلی مانع شدن به واکنش سریع واشنگتن در مقابل حمله تروریستی، عدم هماهنگی و منظوری درون دستگاه دولتی، تدرکات پیچیده و توجه کم به مسائل تأمین امنیت کارمندان سیاسی بود.
شب 11 سپتمبر سال 2012، کنسلگری ایالات متحده در شهر بنغازی مورد هدف مسلحانه شبه نظامیان قرار گرقته بود که در جریان دقایق معدود آنها توانستند به ساختمان مرکزی داخل شوند. پیش از آن، همان ساختمان از نارنجک اندازها و مسلسلها به گلوله و شلیک بسته و شعله ور شده است. استیونس، سفیر آمریکایی که در درون ساختمان پنهان شده بود در اثر دود و خفگی فوت کرده و شون اسمیت، کارمند سیاسی کنسولگری از زخم گلوله کشته شده بود. کارمندان دیگر با مدد مأمورین امنیتی لیبی توانستند خود را به پایگاه سازمان امنیت مرکزی آمریکا که در 1 کیلومتری کنسولگری واقع است، برسانند. دو ساعت بعد، این پایگاه هم مورد محاصره و حمله قرار گرفته و به کشته شدن تایرون وودس و گلِن دوئِرتی، محافظین کنسولگری منجر شد. در گزارش کمیسیون ویژه آمده است که " صرف نظر از دستور واضح باراک اوباما، رئیس جمهور و لئون پانِتا، وزیر دفاع آمریکا، نظامیان حتی بعد از 8 ساعت بعد از حمله و کشته شدن دو محافطین مزبور، راهی لیبی نشده بودند. هم زمان کمیسیون پذیرفته است که پنتاگن فاقد یگان رزمی خود در منطقه که امکان ارسال سریع آن برای حفظ جان و مال کارمندان و تخلیه به موقع کنسولگری باشد، بود. نزدیدکترین گروه ضدترور واکنش سریع Fleet Antiterrorism Security Team که در پایگاه دریایی موسوم به روتا، که در سواحل اسپانیا واقع است، چند ساعت در انتظار هواپیمای حمل و نقلی از شهر رامشتاین آلمان بود، سپس یک ساعت مصروف جاسازی لوازم، مهمات و تسلیحات و بعد از آن سه ساعت دیگر منتظر دریافت مجوزه پرواز به سوی بنغازی از طرف مقامات فرودگاه بودند. در مدت این سه ساعت، تفنگداران دریایی چهار بار به دستور فرماندهی، البسه خود عوض می کردند. کمیسیون ویژه شناسایی کرده است که استیونس، سفیر فوت شده،تقاضای مکرر تقویت حفاظت نمایندگی های سیاسی آمریکا در لیبی از مرکز نموده بود که بی جواب مانده است. تحقیق کنندگان همچنین به نتیجه آمدند که کنسولگری در بنغازی در ساختمانی که آمادگی کافی دفع حمله مسلحانه نداشت، مستقر شده بود. در همان زمان، علی رقم انتقاد تند به عنوان ریاست جمهوری، در گزارش، اتهام صریح به هیلاری کلینتون که در آن زمان وزیر امور خارجه آمریکا بود عنوان نشده است.
تاب و تلاش کمیسیون ویژه مربوط به حوادث بنغازی، طولانیترین و گرانترین فعالیت در تاریخ کنگره ایالات متحده آمریکا شمرده می شود. به فرض مثال، کمیسیون تحقیق "جنجال اوتِرگِیت" که یک سال و پنج ماه مصروف کار و بودجه آن از دو میلیون تجاوز نکرد، منجر به استعفای ریچارد نیکسون، رئیس جمهور اسبق آمریکا شده بود. فعالیت کمیسیون دیگر که مصروف تحقیق ماجرای "ایران — کنتراس" که در چارچوب آن در سالهای 80 سلاح آمریکایی بر خلاف تحریم ها به تهران ارسال و وجوه به دست آمده تحویل شورشیان نیکاراگوئه می شد، 10 ماه و 13 روز طول کشید و چهار میلیون دلار از جیب مالیات دهندگان مصرف شده بود. کمیسیون تحقیق قتل جان کِنِدی، رئیس جمهور اسبق آمریکا، موسوم به "کمیسیون اورِن" 9 ماه و 27 روز کار کرده و 500 هزار دلار به فعالیت خود خرج کرده بود. و نهایت، کمیسیون ویژه چِرچ که در سال 1975 موظف بررسی عملیات مخفی سازمان اطلاعات مرکزی مبنی بر حذف فیزیکی پیشروان کشورهای افریفا و آمریکای لاتین شده بود، 15 ماه طول کشید و 750 هزار دلار مصرف کرده است.
بسیاری انتظار داشتند که نتایج تحقیق آغاز شده توسط جمهوری خواهان حوادث بنغازی در 2014 ، می توانند اثر منفی بر شانس رسیدن هیلاری کلینتون به مقام ریاست جمهوری داشته باشد. جان بِینِر، رئیس مجلس نمایندگان که مولِد کمیسیون مزبور بود، کاخ سفید را " شرکت در گمراه کردن افکار عمومی " و "پنهان نگاه داشتن اسناد توسط اداره اوباما" که می توانست به حوادث واقع شده لیبی روشنایی بیاندازد، متهم می کرد.