این فیلم درباره دختر ایرانی روایت می کند که چالشی در مقابل خانواده پدرسالاری خود شده است. فیلم "دختر" ذوق بینندگان ایرانی را به خود جلب کرده و برنده جوایز 34 جشنواره بین المللی "فجر" در تهران شد. فیلم رضا میرکریمی همراه با 12 فیلمسازان روسی و خارجی که در جشنواره مسکو شرکت می جویند رقابت می کند.
آقای میرکریمی با خبرنگار "اسپوتنیک" مارینا الشعلان مصاحبه داشته در مورد آنچه وی از نمایش "دختر" در مسکو کدام انتظاراتی دارد، صحبت کرد:
رضا میرکریمی همچنین اعتراف کرد که فیلمنامه در دستش پنج سال پیش نمایان شد، اما آن وقت مورد جلب توجه قرار نگرفت. سال گذشته، وی آن را دوباره خواند و تصمیم گرفت از آن فیلم بردارد چرا که وی همچنین دارای یک فرزند دختر است و احساسات پدری منجر به تجدید نظر پیرامون ایجاد این فیلم شد:
شاید به دلیل اینکه فیلم "دختر" موضوع " پدران و فرزندان" تورگنیف نزدیک به جامعه روسیه است، مطرح می کند، بینندگان با احساسات عمیق از سینما خارج شدند. یکی از آنها مشاهدات خود را بازگو کرد:
این فیلم هیجان آور به احساس کردن بسیار چیزها وا می دارد. ما همیشه از ایرانیان منتظر سینمای هستیم که دارای درک بسیارعمیق از زندگی و روابط انسانی می باشد. چنین رابطه نازک بین نسل ها، بین زن و مرد که به ویژه در شرق مهم است، صفات شگفت انگیز سینمای ایران به شمار می رود. با این همه داستان بسیار ساده است: دختر می خواست علی رقم میل پدرش، دوست خود را بدرقه کند. از این حادثه درام برپا شد. درام روابط و درام شکستن سنت…
پس از اولین نمایش فیلم کارگردان ایرانی رضا میرکریمی منتقدان سختگیر حرفه ای روسی از خانه سینمای اتحاد سینماگران روسیه از کنارش نگذشتند. آنها از فیلم قدردانی کردند:
"این یک داستان کوچک انسانی است. سینمای ایرانی با چنین داستان ها مشهور است. ما دیگر چند سال آن را مشاهده می کنیم. فیلم قبلی این فیلمساز خوب به یاد داریم. وی در همین جهت و خط ماند. کوچکترین جزئیات درام خانواده ای، سوء تفاهم بین افراد، خویشاوندان اصلی، خواهر و برادر در این فیلم نشان داده می شود. وضعیت بحرانی نشان داده می شود که در آن شخص می تواند خود را تغییر دهد، گذشته خود را تجدید نظر کند و روابط نسبت به نزدیک ترین افراد در خانواده را اصلاح کند.
این فیلم به ذوق و دل بیننده روسی نزدیک خواهد بود. اما به نظر من، در این فیلم علاوه بر بحران خانواده ای، هنوز هم مشکل غیر قابل بودن انسان برای شنیدن دیگران به دلیل اینکه در دنیا خود و در دیدگاه های خود (دیدگاه های پدری، خواهری یا دختری) زندگی می کنند. در اینجا بحران داخلی است، بحران عمیق، بحران انسان با خود است. این وضعیت بحرانی باعث شنیدن ناگهانی آن می شود که کسی گریه می کند و مشکلات خود را دارد. این وضیعت مربوط به همه ما است. این فیلم بسیار نزدیک به تماشاگر روسی است، زیرا که آن، یک راه حل مسئله چاره ناپذیر را می دهد.
نقاط مهم این فیلم آن است که کارگردان، حضار را پیش از آنکه بگویند بلی یا نخیر، لحظه ای ایستاده و به فکر رفته، این وضعیت را با کردار و رفتار خود مقایسه کند، دعوت می نماید. طریق پدر که همزمان قهرمان فیلم می باشد خیلی مهم است. چون در گذر از راه تغییرات و تحول دراماتورژی، وی به مرحله درک محتوا و تعبیر خانواده می رسد. صرف نظر از آنکه حوادث فیلم در ایران می گذرد، مشکل عموم بشری پیش آمده و راه خروج از این تنگنا پیدا می شود.
تذکر کوچک به جا است. وضعیتی در این فیلم به خاطر عدم معقول و مهربان و خوش قلب یا خوب و بد بودن پدر پیش نمی آید. فقط این نقش و رولی است که از طرف جامعه به وی تحمیل شده است. و آن چه ما منتظر آن هستیم و آرزو و توقع آن از پدر و دختر داریم، درک کردن وضع در خانواده، قابل فهم بودن و منافع و مواضع دخترش را در نظر داشتن است. ولی چنین درک با خطر دیگر مواجع می شود و آن به تحقیر جامعه منجر شدن است که گویا در مقابل دخترش ضعف نشان داده است. به این دلیل پدر کوشش می کند نقش مرد اقتدار را ایفا کند."
نتایج 38 جشنواره بین المللی مسکو به زودی، در تاریخ 30 ژوئن اعلام خواهد شد. جایزه ممتاز "گئورگی مقدس طلایی" نصیب فیلم برنده جشنواره خواهد بود.رادیو اسپوتنیک حوادث جشنواره را با دقت مرور کرده شنوندگان محترم را در جریان آن قرار خواهد داد. با رادیو اسپوتنیک باشید.
