حجتالاسلام والمسلمین علیاکبر ناطقنوری رئیس دفتر بازرسی ویژه مقام معظم رهبری در سخنانی به موضوع فیشهای حقوقی با مبالغ بالا اشاره کرد و با تشکر از دستور رئیسجمهور برای رسیدگی به این موضوع، گفت: بنده از ایشان خواهش میکنم که این موضوع را جدی بگیرند و اگر آییننامهها غلط است، یک لایحه دو خطی به مجلس بدهید تا اصلاح شود و نظام پرداخت هماهنگ برای همه جاری شود، چرا که این حقوقهای بالا قابل تحمل نیست.
ناطقنوری در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به آمار اسفبار شاخصهای مختلف اجتماعی در کشور، یادآور شد: متأسفانه آمارهایی را خودمان در مورد وضعیت معتادان، کارتن خوابها، رشوه و… منتشر میکنیم و دشمن این آمار را از خودمان میگیرد و علیه خودمان استفاده میکند، البته بنده نمیخواهم از شبکههای غربی اسم ببرم، اما آنها از خود روزنامهها و سایتهای داخلی این آمار را میگیرند و منتشر میکنند؛ آیا با این وضع در زمینههای مختلف میتوانیم الگو شویم؟
حجتالاسلام ناطقنوری با یادآوری اینکه علی(ع) وقتی متخلف بودن فرماندار منصوب خودشان برایشان آشکار میشود او را برمیگردانند، اظهار کرد: در جمهوری اسلامی که اینقدر برای آن فداکاری شد و رهبری نیز در مورد مسائل مختلف هشدار میدهند، آیا میتوانیم ادعا کنیم که قوهقضائیه ما به تمام معنا اسلامی است؟ آیا میتوانیم ادعا کنیم که مردم جایی بروند که شأن آنها حفظ شود و طمع پول گرفتن و رشوه در میان نباشد؟ البته در همه جا اینگونه نیست، اما این امور وجود دارد.
وی با اشاره به حدیث «کلکم راع و کلکم مسئول»، تأکید کرد: همه ما مورد سؤال قرار میگیریم و باید آسیبشناسی کنیم که چرا پس از ۳۷ سال در بسیاری از مسائل سیر قهقهرایی داشتهایم؟ البته کشور ما با مدیریت رهبری و دعای امام و شهدا استقلال دارد، در یک منطقه پر آتش امنیت دارد، با فداکاری سربازان گمنان امام زمان(عج) و بچههای مخلص در نهادهای مختلف امنیت وجود دارد که همه اینها نعمت است، اما چرا قدر این نعمتها را نمیدانیم و به وظایف و مسئولیتهایمان توجه نمیکنیم؟ چرا یک فرماندار باید سالها در مسئولیت خود باقی بماند؟ چرا کسی باید جرأت کند بگوید که برای یک موضوع فلان کارها باید انجام شود و فرد باید چند نفر را ببیند تا موضوع حل شود؟
رئیس دفتر بازرسی ویژه مقام معظم رهبری، اضافه کرد: روزی یک نفر در دفتر بازرسی نزد من آمد و گفت من هیچ توقعی از شما ندارم و فقط میخواهم که از دادگاه بخواهید به پرونده من عادلانه رسیدگی شود؛ چرا باید تن مردم اینگونه بلرزد و مردم به این اجماع برسند که همه اینها خرابند؟ مردم این را میگویند؛ میگویند اینها اینگونهاند!