به گزارش بی بی سی با همه این‌ها طرفداران جدایی با گرفتن تعداد آرای لازم برای خروج معادل 16/7 میلیون رأی پیروز شدند و حالا طرفداران عضویت در اتحادیه نمی‌توانند در مورد این کاری بکنند. این تصمیم شهروندان انگلیس دارای ارزش تاریخی بوده و در تاریخ اتحادیه اروپا اولین نمونه ارائه چنین خواستی می‌باشد
دیوید کامرون نخست وزیر کنونی انگلیس طرفدار اساسی باقی ماندن کشور خود در اتحادیه اروپا بود. وی بار ها علناً اعلام کرده بود که خروج انگلیس از این اتحادیه ممکن است بحران اقتصادی عمیقی را در پی داشته و موجب ایراد ضربه شدیدی به منافع انگلیسی‌ها شود. وی در شب رایگیری از همه کسانی که از ماندن در اتحادیه حمایت کردند تشکر کرد.
وی در توییتر خود نوشت: «از همه کسانی تشکر می‌کنم که به خاطر آن رأی دادند که بریتانیای قوی‌تر امنتر و بهتر در ترکیب اروپا بماند».
به گفته «ماکسیم گریگوریف» عضو اتاق اجتماعی روسیه و رئیس بیناد تحقیق مسایل دمکراسی، کامرون برای طرفداری از دیدگاه هواخواهی از اروپا از سیاست ارعاب اهالی استفاده کرد. این دانشمند اظهار داشت: «کامران در سیاست خود مبنی
با وجود این طرفداران حفظ عضویت در اتحادیه اروپا نتوانستند مخالفان خود را مغلوب کنند و از مطرح ترین آن‌ها بوریس جانسون شهردار سابق لندن و رفقیق دیرینه کامرون است. جانسون سیاست اتحادیه اروپا را با آلمان نازی مقایسه کرده و به عقیده او بروکسل مانند برلین در اواسط قرن گذشته میلادی هر طوری شده سعی می‌کند اروپا را زیر کنترل خود در آورد.
بعلاوه اعتراض به بوروکرات های اروپایی که استقلال کشور ها را محدود می‌کنند مساله آوارگان به دلیل وزین طرفداران خروج از اروپا تبدیل شد. قانونی که چندی پیش در اروپا پذیرفته شد اعتراض خاصی را درمیان اتگلسی ها برانگیخته است. این قانون به برخاستگانی از اروپای شرقی اجازه می‌دهد که در طول زمان نامحدود کار جستجو کرده و در این مدت از مزایای اجتماعی بهره مند شوند.
ممکن است که همچنین مخارج منظم لندن برای رفع نیازمندی های اروپا در تصمیمگیری انگلیسی‌ها نقش ایفا کردند. طرفداران برکزیت می‌گویند که لندن هر روز به ساختار های اتحادیه اروپا 50 میلیون پوند منتقل می‌کند و اما این وجوه ممکن بود در انگلیس برای حفظ سلامتی و یا برای رفع دیگر حوایج به مصرف برسد. پول بودجه انگلیس همچنین برای پرداخت حقوق کارمندان اتحادیه اروپا ارسال می شود. میزان حقوق آن‌ها که حدود 10 هزار یورو است بیش از دستمزد نحست وزیر انگلیس است.
