در این روزها روزنامه ی ژاپنی " ساکنکی سیمبون" مقاله ای را با عنوانی نسبتا بی طرفانه منتشر کرده است: " میهن پرستی به روش پوتین ، روس ها را از عینیت محروم کرده است."
برای روشن شدن بیشتر، " اسپوتنیک" سه قسمت اول این مقاله ی ژاپنی را ترجمه کرده است. نویسنده ی آن اندو ریوسوکه می نویسد:
" من اغلب از تغییرات چشمگیر همکاران روسی خود شوکه می شوم. فردی که مثلا من فکر می کردم به طور عینی به اشیاء نگاه می کرد ناگهان با طرفداری از رژیم پوتین کور می شود. این افراد تاکید می کنند که سیاست خارجی دولت کاملا درست است. "
در اوکراین در فوریه سال 2014 پس از تظاهرات های گسترده ، دولت طرفدار روسیه سقوط کرد و قدرت به دست حزب طرفدار آمریکا افتاد. رژیم پوتین تحت عنوان حمایت از شهروندان روس ، رفراندوم را در کریمه برای الحاق آن به روسیه برگزار کرد. رفراندوم و الحاق که با ارسال بخش هایی از ارتش روسیه همراه بود با قوانین اوکراین و بین المللی منافات داشت.
در عین حال مدافعان رژیم پوتین می گویند که کریمه بر طبق میل و خواست ملی به روسیه ملحق شد و همچنین پس از اینکه در اوکراین دولت فاشیست غیر قانونی شکل گرفت تمامی قوانین عملا قدرت خود را از دست دادند. "
همانند بسیاری از مقاله های غربی با انتقاد از" روسیه پوتینی" مقاله در روزنامه ژاپنی ترکیب قابل توجهی است از مشاهدات درست با نتیجه گیری کاملا غلط. نویسنده مطمئن است ،هر کسی که از سیاست خارجی پوتین حمایت می کند توانایی ارزیابی واقعیت عینی را از دست داده است.
لازم است مسئله ای را که بارها تکرار شده بگوییم. واقعیت عینی ، اگر در خصوص کریمه و اوکراین صحبت شود شامل این است که اکثریت ساکنین کریمه هیچ وقت خود را اوکراینی نمی دانستند! آنها هر چقدر که می توانستند با فشار اوکراینی شدن مبارزه می کردند ، مسئله ای که مقامات کیف سعی داشتند آنرا اجرا نمایند. در ابتدا کیف با روش های بی ادبانه اما صلح آمیز عمل کرد. در ابتدای سال 2014 تحت حمایت آشکار آمریکا از مقامات در کیف ، افرادی روی کار آمدند که روحیه ای به شدت ناسیونالیستی ، ضد روسی و نئو نازی داشتند. این " تبلیغ پوتینی" نیست بلکه حقیقی است غم انگیز. بعد از مشاهده ی نئونازی ها در قدرت کیف ، مردم کریمه کاملا آزادانه برای خروج از ساختار اوکراین و الحاق به روسیه رای دادند. حضور نیروهای ویژه ی روسی در شبه جزیره به شبه نظامیان ناسیونالیست از اوکراین اجازه نفوذ به کریمه را نداده و نظامیان اوکراینی مستقر در اینجا را بلوکه کرد. پس از الحاق کریمه به روسیه به تمامی نظامیان اوکراینی همراه با نیروهای مسلح خود امکان بازگشت به اوکراین داده شد. و بسیاری از آنها سوگند وفاداری به روسیه را خوانده و برای خدمت در کریمه باقی ماندند.
نقد پوتین توسط غرب به خاطر " الحاق کریمه" ، به خاطر نقض استانداردهای دموکراسی یا حقوق بین الملل ایجاد نمی شود. خود غرب تمام این مسائل را وقتی که منافعش در کار باشند در نظر نمی گیرد. غرب از این ناراحت است که اکنون در کریمه نمی تواند پایگاه های نظامی آمریکایی را مستقر کند. هیچ وقت.
نویسنده ی مقاله در روزنامه " سانکی" از " میهن پرستی به روش پوتین" خوشش نمی آیند. به عقیده ی او اینچنین میهن پرستی با ایده ی ملی گرایی روسی اعلام شده و تنها برای حمایت از مقامات کنونی است. اندو ریوسوکه می نویسد:
" جوی که با اعتراض علیه مقامات است میهن پرستی نبوده و کمک به دشمن است. میهن پرستی رژیم پوتین این احساس را ایجاد می کند که توانایی برای محدود کردن آزادی فکر و اندیشه و آزادی کلمه مردم ایجاد شود. بدین ترتیب شکاف جامعه قوی تر وعمیق تر می شود. "
اولا ایده ملی گرایی روسیه رسما شکل نگرفته است. ثانیا ، نقد مقامات در روسیه از جمله از زبان مخالفینی است که در شبکه های دولتی سخنرانی می کنند که سرکوبی و محدودیت آزادی کلمه محسوب نمی شود. در عین حال وقتی این افراد آزاد اندیش و عمیق اندیش می خواهند که دوباره کریمه به اوکراین داده شود این در واقع خیانت است.
و سرانجام آخرین بخش از مقاله در روزنامه ی ژاپنی اینطور می گوید: افت اقتصاد حتی بیشتر شده و اکنون باید زمان برای اجرای بحث و گفتگو در خصوص اصلاحات گسترده شروع شود. اما مسیر برای این کار بسته شده است. این رژیم چه وقت متوجه میزان خطر خواهد شد؟ "
در خصوص بیشتر شدن افت اقتصاد ،مسئله ی مورد مناقشه است. شاخص های رشد هم هستند علی رغم تحریم ها و افت بهای نفت. اگرچه البته اصلاحات برای روسیه لازمند. اما چه اصلاحاتی؟ در واقع اقتصاد دانان و سیاست مداران روسی تا به اکنون مشغول بحث و مناقشه اند. هر رژیم استبدادی از مدت ها پیش این مناقشات را متوقف کرده و اصلاحات را بر اساس اختیارات خود انجام داده بود همانند سنگاپور، تایوان و یا کره جنوبی. رژیم پوتین به نظر می رسد که آنقدر استبدادی و تمامیت خواه نیست.
افسوس ، رسانه های غربی برای درک واقعیت های روسی مشکل دارند. از جمله آنها هم نویسنده ی مقاله در روزنامه " سانکی سیمبون" است.
چه کسانی از " میهن پرستی پوتینی " خوششان نمی آید
© Sputnik / Alexander Vilf
اشتراک
معرفی بی ادبانه و نادرست از روسیه ی معاصر به خوانندگان که توسط برخی از رسانه های خارجی انجام می شود ، نمی گذارد که روسیه را کشوری نرمال با ارزش ها و کمبود هایش ببینند.
