کاروان دیگری از نظامیان امریکایی با عبور از خاک چک برای انجام رزمایش Saber strike به سوی کشورهای بالتیک می روند. یاروسلاو دااوبراو نماینده مجلس سنای روسیه در همین رابطه می گوید: «بالاخره یک روز بیدار می شویم و می بینیم که ارتش امریکا برای همیشه کنار ما مستقر شده. این کاروان ها باعث تحریک دولت چک می شوند، زیرا چک از قدیم الایام نسبت به حضور نظامیان بیگانه در خاک کشورش حساس بوده است. اما این تحریکات علیه روسیه نیز هست. به طور کلی، من هم مانند بسیاری از هموطنانمان از رفت و آمد بی پایان پیاده نظام و تجهیزات سنگین نظامی امریکا و شوی نظامی که براه انداخته احساس نگرانی می کنم. امریکا می خواهد این رفتار را به یک مساله عادی و روزمره تبدیل کند. بالاخره یک روز متوجه می شویم که ارتش امریکا کنار ما برای همیشه لنگر انداخته است.
چک و شرکایش در گروه وی — 4 آماده حضور دایمی ناتو در منطقه بالتیک می شوند. رسانه های چک درباره امکانات روسیه برای اشغال چک، لیتوانی و استونی و… در عرض سه روز می نویسند.
یاروسلاو دااوبراو در ادامه می گوید: «اینها سخنان بیمارگونه برخی از سیاستمداران است. اما جامعه چک به طور کل روسیه را به عنوان دشمن و متخاصم نمی داند و هیچ گونه تهدیدی از سوی روسیه و کرملین احساس نمی شود. روسیه نه برای چک و نه برای اروپا تهدید نیست.» به گفته وی، کافی است که نقشه را برداریم و به نقاط استقرار نظامیان امریکایی نگاهی بیندازیم. آیا در این نقشه یک پایگاه نظامی روسیه مشاهده می شود. مقایسه پایگاه های دو کشور گویای همه چیز است. چه کسی می تواند خطر واقعی محسوب شود و چه کسی است که می تواند درگیری های نظامی در دنیا به راه بیندازد. هیچ نیازی به پاسخ نیست.
امریکا به گسترش حوزه نظامی در شرق اروپا ادامه می دهد. در کنار مرزهای روسیه دایما رزمایش انجام می گیرد. همین چندی پیش بود که رزمایش نیروهای واکنش سریع در لهستان انجام گرفت. در بلژیک نیز ارتش یک گروه از نیروهای امریکایی حضور دارند و مشغول انجام مانور بزرگ ابعاد با حضور 10 هزار نفر هستند. ناتو آماده می شود تا چهار هزار سرباز خود را در منطقه مستقر کند.
فعالان چک نامه سرگشاده ای به نظامیان امریکایی نوشته اند. مبتکر این کار جنبش «دنیا بدون جنگ و خشونت» است. دانا فِمینوا مدیر این سازمان به خبرنگار اسپوتنیک می گوید که فعالان قصد دارند این نامه را از طریق سفارتخانه امریکا به سربازان امریکایی برسانند. فمینوا در ادامه توضیح می دهد: «ما در این نامه راجع به فرزندانمان می گوییم که در شرایط آرام به دنیا آمده اند و ما می خواهیم که این آرامش و صلح حفظ شود. ما از سربازان امریکا می خواهیم که زیر بار حرف دولت خود نروند و استفاده از نظامیان در اروپا برای نظامی کردن اذهان کودکان ما را خاتمه بدهند. آنها با خوشحالی از کاروان استقبال می کنند، با خوشحالی به طرف این ماشین های زرهی می روند. زیرا شبیه به ماشین های اسباب بازی هستند. اما این اسباب بازی وسیله قتل و کشتار است. قبلا بچه ها آن را فقط در سینما می دیدند، اما امروز ماشین های واقعی را می بینند و کم کم به حضور آنها عادت می کنند. کاملا روشن است که چه کسی مایل به نمایش این ماشین ها در مرکز اروپاست، این کار لابی صنایع نظامی است. ما امروز با تبلیغاتی سر و کار داریم که هدف آنها جذب سفارش های جدید نظامی است. ما از سربازان امریکایی می خواهیم که اجازه تبلیغ تجهیزات نظامی را ندهند.
