مقام رسمی وزارت خارجه ادامه داد:
"این شخص بیشتر اعتدالگرا و مورد احترام طالبها می باشد ولی در حقیقت فرمانده نظامی نیست. در نهایت، رهبریت عملیات جنگی به دست سراج الدین حقانی و و قیوم ذاکر قرار خواهد گرفت".
هم زمان، ضمیر کابولوف، ادعایی مبنی بر جریان مذاکرات بین روسیه و تحریک طالبها را تکذیب کرده، اشاره نمود که مسکو به گونه ای با آنها تماس دارد. وی تصریح کرد:" برای پیشبرد روند مصالحه ملی در افغانستان و تأمین امنیت ملی فدراسیون روسیه، ما به گونه ای با آنها در تماس هستیم".
بعد از مرگ ملا اختر منصور، تحریک طالب ها رهبر جدید را انتخاب و تعیین کرده است. از منابع مورد اعتماد معلوم است که مولوی آخوند زاده قبلاً رئیس دستگاه قضایی این سازمان بود.
چند نفر مدعی پیشرو تحریک طالب ها بودند منجمله سراج الدین حقانی که در نهایت، معاون رئیس این گروه انتخاب شد. دستیار دوم ملا آخوند زاده، ملا یقوب، پسر ملا عمر که در ماه آوریل 2013 کشته شده بود، تعیین شد.
چندی پیش ضمیر کابولوف اظهار کرده بود که بدترین گزینه، انتخاب حقانی به حیث رهبر طالب ها است".
از اواسط سال 2015، بین کابل و تحریک طالب ها چند دور مذاکرات، از جمله با وساطت و میانجیگری ایالات متحده، چین و پاکستان صورت گرفته بود. قرار بر آن شد که مرحله نوبتی مذاکرات در وسط ماه مارس سال جاری برگزار شود، لیکن طالب ها از شرکت در آن عدول و سرپیچی کردند.
به عقیده بعضی کارشناسان، ایالات متحده آمریکا با به کشتن اختر منصور، رهبر پیشین تحریک طالب ها، به آنها گوش زد کردند که در مسایل حل و فصل اوضاع افغانستان باید دمساز و سازگار باشد.
دمیتری ژوراولف، رئیس مجری دانشکده مسایل منطقه ای در مصاحبه روزنامه روسی "ایزوستیا" اظهار می کند که امکان دارد طالب ها پشت میز مذاکرات بنشینند، ولی آنها نیت رسیدن به توافق با طرف مقابل ندارند.
دمیتری ژوراولف می گوید:
"تعویض و تبدیل رهبر، پیوسته با تغییر تصویر خارجی همراه است. یعنی طالب ها مطمئناً، موقع بازیگران منطقه ای و بین المللی را در نظر داشته و احتمالاً، گفتگو را از سر خواهند گرفت. لیکن، قابل درک است که مولوی آخوند زاده نمیتواند موضع تحریک را اساساً و ریشه ای تغییر کند، به دلیل آنکه خودِ تحریک مخالف این گونه تلاش هاست. علاوه بر آن، پاکستان، دقیق تر بگوییم استخبارات این کشور که در عمل، فعالیت طالب ها را هماهنگ و کنترل می کند، علاقمند حفظ بی ثباتی افغانستان می باشد. مقامات پاکستان به دلایل نامعلوم صادقانه باور دارند که بعد از روبراه کردن مسایل داخلی، کابل یک نوع تهدیدی برای اسلام آباد خواهد بود".
کارشناس مزبور اضافه می کند که به رغم همکاری نزدیک بین ایالات متحده و پاکستان، واشنگتن قادر نیست تأثیر قاطع و نهایی بر اوضاع را داشته باشد. دلیل آن در عدم قابلیت مقامات اسلام آباد در مهار کردن اشخاص کلیدی استخبارات کشور و از بین بردن اختلافات متعددی با این نهاد، نهفته است.
در آخر مصاحبه، دمیتری ژوراولف نتیجه گیری می کند:"با در نظر داشت آن که با انتخاب رهبر جدید طالب ها، اوضاع هنوز در حالت معلق است، بنابرین، انتظار تغییر اصولی در اوضاع افغانستان بعید به نظر می رسد".
