علاوه بر این، به گفته لمان، سازمان، مدتها پیش، می بایست موجودیتش را به پایان می رساند. به قول وی:
«"جی هفت" تعبیر منسوخ و خلاف قاعده است که هیچ سودی به روابط بین المللی نمی آورد. بر خلاف، این سازمان با طرفداری از غرب، در نتیجه مشروعیت خود را تضعیف می کند ".
اولین جلسه "گروه هفت" در سال 1975 در فرانسه برگزار شد. در آن وقت کشورهای غربی در اقتصاد جهانی مواضع مسلط داشتند و شانه به شانه در جنگ سرد با اتحاد جماهیر شوروی صف آرایی کرده بودند. از نظر سیاست عملگرایانه، بقیه جهان اهمیت چندان ویژه ای نداشت.
آن سال همچنین شاهد اتمام دوره 30 ساله رشد بی سابقه ای رفاه کشورهای اروپای غربی، ایالات متحده آمریکا و ژاپن بود. اقتصاد کشورهای غربی برای اولین بار با تغییرات بزرگ و ناگهانی، شبیه رکود بزرگ سالهای 1930، مواجه شدند. بحران نفتی اوپک به یک سری شوک های جهانی ، تورم و بیکاری عام کشید.
لمان توضیح می دهد که بنابراین، در آن وقت مقامات فرانسه امیدوار بودند که اگر سران اقتصادهای پیشرو جهان گرد هم بیایند، می تونند اعتماد متقابل را تقویت کنند و اقدام به حل و فصل مشکلات مبرم کنند و در نتیجه، موفق شوند از یک اختلاف جلوگیری کنند.
به نظر مفسر فرانسوی، این "یک ابتکار جسورانه و اثربخش" بود، و طی 10-15 سال متوالی، "گروه هفت" به خوبی به جهان خدمت کرده است. اما دنیا دستخوش تحولات بی سابقه ای می شد و "جی هفت" معنی وجود خود را از دست داد. غرب موقعیت پیشرو در جهان را دیگر ندارد. بازیگران، سناریوها و آزمایشهای جدید به وجود آمدند. به نظر روزنامه نگار، این حقیقت در جلسه سران "گروه بیست" در سال 2008 بازتاب خود را یافت که نتایج آن به طور کلی رضایت بخش نبودند.
با این حال، مؤلف این مقاله خاطرنشان می کند که "گروه هفت" با تبدیل شدن به "گروه هشت"، نامناسب بودنش را نشان داد. در سال 1998، روسیه برای پیوستن به "جی هفت" دعوت شد. در مقابل سقوط سریع اقتصاد روسیه، این اقدام مانند یک صدقه ناقابل بود، و از نظر مدیریت اقتصادی جهان شمولی، حتی کوچکترین مفهومی نداشت.
به نوشته لمان، «پیش داوری و دورویی غرب با تمام شکوه خود، پس از 16 سال، در جریان حوادث اوکراین و ادغام شدن کریمه به قلمرو فدراسیون روسیه ظاهر شد". مسکو به نقض قوانین بین المللی متهم شد. "اما این یک چیز جزیی است در مقایسه با تعرض غیرقانونی آمریکا و بریتانیا به عراق در سال 2003، اگر ما موارد اثر منفی و عواقب، مانند مرگ، شکنجه، پناهجویان و غیره در نظر بگیریم. اگر چه، برخی از کشورهای "گروه هفت" ، به ویژه فرانسه و آلمان، مخالف تجاوز و تعرض بودند، هیچ تلاشی برای حذف بریتانیا و ایالات متحده از "گروه هفت" صورت نگرفته است.
به عقیده مفسر "فوربس"، دلیل اصلی از بین بردن "جی هفت"، نفوذ بیش از حد غرب در این مجموع است. "در این پیج قرن بیستم هیچ معنی ندارد که کشورهای اروپای غربی مانند فرانسه، آلمان، ایتالیا و بریتانیا چنین موقعیت های بالا در مدیریت جهان شمولی داشته باشند".
حفظ "گروه هفت" در سال 2016، خلاف قاعده باطل است. مفسر فرانسوی تایید می کند که جایگزین "گروه هفت" می توا ند "گروه بیست"ِ بازسازی و ساختاری شده، باشد، اما به شرطی که کشورهای اروپایی وضع قدرت جهانی در آن خودکارانه دریافت نکند.
