اخترشناسان آمریکایی مدلسازی کامپیوتری نقاط مسکونی پیرامون سیارات عظیم سرخ را به انجام رساندند. دانستن این موضوع برای آنها جالب بود که آیا روی ستارگان قدیمی شرایط مناسب برای زندگی برای مدت طولانی وجود داشته است یا خیر. مقاله علمی آنها در مجله The Astrophysical Journal منتشر شده است.
نقاط قابل سکونت — یک منطقه شرطی در فضاست که با ستارگان احاطه شده باشد و بر طبق محاسبات معینی، شرایط سطح سیارات این منطقه فضایی نزدیک به شرایط زمین باشد. وجود آب به شکل مایع اهمیت دارد. گفته شد سیارات و یا قمرهای سیاراتی که در منطقه مسکونی وجود دارند برای ظاهر شدن زندگی زمینی در آنجا مناسب هستند.
متخصصان انستیتوی « کارل ساگان» از دانشگاه «کورنل» آمریکا به مدلسازی کامپیوتری خصوصیات منطقه قابل سکونت پیرامون ستارگان عظیم الجثه سرخ پرداختند- ستارگانی که در مرحله نهایی تکامل خود قرار دارند. مشخص شد که اینگونه نقاط مسکونی مدت طولانی می توانند به موجودیت خود ادامه بدهند و احتمال ظاهر شدن موجودات زنده در آنجا وجود دارد.
پس از چند میلیارد سال، خورشید مبدل به یک ستاره عظیم سرخ خواهد شد و زمین و مریخ را به بیایان داغ مبدل خواهد کرد. اما قمرهای این ستارگان عظیم گازی مانند مشتری و زحل می توانند وارد منطقه مسکونی شوند. بدین ترتیب، اجسام آسمانی که میلیاردها سال یخ زده و بیجان بودند بالاخره از شانس ظاهر شدن زندگی روی سطح آنها برخوردار می شوند.
