آنکارا چه می خواهد؟ آیا ایده افزایش گروه نظامی دریایی ناتو در دریای سیاه با کنوانسیون مونترو مطابفت دارد؟ آیا افزایش حضور ناتو در حوزه دریای سیاه جوابگوی منافع ترکیه و منطقه است؟ آیا کشور های فاقد ساحل دریای سیاه خواهند توانست سطح امنیت این حوزه را بالا ببرند؟
جواب به این پرسش ها در مصاحبه با ژنرال اردوغان قره کوش هست که در سابق فرمانده آژانس هوایی نیروی هوایی ترکیه بود. او به اسپوتنیک چنین گفت:
کنوانسیون مونترو در باره وضع تنگه های دریای سیاه به قوه خود باقی است و حضور ناتو در متطقه دریای سیاه باید در مطابقت کامل با مفاد این سند باشد که از موقع امضای آن یعنی از سال 1936 دقیقاً رعایت می شود. هدف رژیم حقوقی تشریح شده در کنوانسیون مونترو از یک سو تأمین امنیت کشور های ساحلی دریای سیاه و از سوی دیگر ایجاد شرایط لازم برای بهبود روابط میان کشور های ساحلی است. معلوم نیست که آقای اردوغان با چه هدفی این اعلامیه را کرده. زیرا هر حادثه‌ای که در دریای سیاه رخ دهد باید در مطابقت اکید با کنوانسیون مونترو باشد.
به گفته این ژنرال ترک نقض رژیم حقوقی موجود غیر مجاز است. در غیر این صورت امنیت کل منطقه دریای سیاه مطرح می شود. قره کوش در پایان گفت:
تأمین امنیت دریای سیاه مقدم بر همه برای کشور های این حوزه وظیفه دارای اهمیت شماره یک است. تا به حال این وظیفه عمدتا به برکت کنوانسیون مونترو با موفقیت انجام می شد. ممکن نیست که ما از حدود این کنوانسیون فراتر برویم. هیچ مجاز نیست که کشور ها و اتحادیه های خارج از دریای سیاه در تأمین امنیت این حوزه سهم بگیرند. ما باید مناسبات روسیه و ترکیه را بهبود و همکاری‌ها میان قدرت‌های دریای سیاه را گشترش دهیم.
