روسیه و چین رزمایش مشترک کامپیوتری فرماندهی — ستادی « امنیت هوا — فضایی-2016» را برگزار می کنند. در گزارش وزارت دفاع روسیه آمده است: در جریان این رزمایش، طرفین « عملیات مشترک گروه های ضربتی پدافند هوایی و ضد موشکی روسیه و چین جهت دفاع از خاک دو کشور در مقابل ضربات تحریک آمیز موشک های بالستیکی و راکت های بالدار را تمرین می کنند». واسیلی کاشین کارشناس نظامی روسیه اهمیت رزمایش قریب الوقوع را برای شنوندگان « سپوتنیک» مورد تفسیر قرار داد.
واقعیت برگزاری چنین رزمایشی از اهمیت نظامی و سیاسی زیادی برخوردار است. با توجه به اطلاعات رسمی ، در جریان رزمایش، تبادل اطلاعات و تعامل بین سیستم های هدایت پدافند هوایی و ضد موشکی دو کشور صورت خواهد گرفت — منظور تبادل اطلاعات بین سیستم های هشداردهی حمله موشکی دو کشور است که عرصه بسیار حساسی است.
هم اکنون فقط آمریکا و روسیه از سیستم های هشداردهی حمله موشکی خاص خود برخوردارند که قادرند نسبت به پرتاب راکت های بالستیکی بین قاره ای و ردیابی راداری اهداف سریع بالستیکی تا هزار کیلومتر واکنش نشان بدهند.چین در دهه 1970 و 1980 سعی کرد چنین سیستمی بسازد، اما به دلایل فنی و اقتصادی از عهده این کار برنیامد.
فرایند ساخت سیستم هشداردهی چین در سال های اخیر آغاز شد. هم اکنون عکس اولین رادار در حال ساخت عظیم الجثه سیستم هشداردهی حمله موشکی منتشر شده است. از اینرو چین در آشنایی با تجربه نظامیان روسیه در استفاده از اینگونه سیستم ها ذینفع است.
انتقال اطلاعات فنی به چین، اگر رخ بدهد، ادای سهم روسیه در امنیت مشترک خواهد بود. شایان ذکر است که در مراحل اولیه کار سیستم هشداردهی در اتحاد شوروی و آمریکا، بارها علایم کاذب ارسال شد که به بروز وضعیت خطرناک انجامید. چین از نگهداری کلاهک هسته ای جدا از راکت ها به آماده باش دائمی قوای هسته ای خود گذار خواهد کرد. مهم آن است که این روند هموار و راحت طی شود.
تغییر فرمات کار قوای هسته ای چین ناچار است، زیرا آمریکا سیستم پدافند هوایی خود را تکامل می بخشد و نیروهای دفاع ضد موشکی را به مرزهای چین نزدیک کرده و روی سیستم های تسلیحاتی « ضربه سریع جهانی» کار می کند.
در صورت برقراری تبادل دائمی اطلاعات بین نیروهای پدافند هوایی روسیه و چین در رژیم اتوماتیک ، چین می تواند امکانات خود در کشف پرتاب های موشکی آمریکا از شمال (احتمالا مسیر پرواز موشک از قطب شمالی عبور خواهد کرد) را گسترش بدهد و روسیه می تواند از امکان ثبت پرتاب موشک ها از زیردریایی های اتمی موشک انداز آمریکا در اقیانوس هند برخوردار شود.
تبادل اطلاعات دفاع از خاک دو کشور درمقابل ضربات موشک های بالدار و احتمالا موشک های بالستیکی با برد متوسط را نیز در نظر می گیرد. بدین ترتیب، بطور مشترک مسائل دفاع از کشورها در مقابل موشک های هسته ای حل و فصل خواهد شد.
همگرایی سیستم های پدافند هوایی در جهان بندرت رخ می دهد. نهایتا همکاری روسیه — چین در این عرصه می تواند به مدل مناسبات در عرصه استراتژیک بیانجامد که شبیه همگرایی آمریکا و کاناداست. امریکا و کانادا بطور مشترک از سیستم دفاع ضد موشکی و پدافند هوایی آمریکای شمالی « نوراد» استفاده می کنند. حرکت تدریجی بسوی این هدف بدون جلب توجه زیاد در شرایطی صورت می گیرد که مسکو و پکن تأکید می کنند که قصد تشکیل اتحاد نظامی را ندارند.
