روز 28 آوریل اولین پرتاب از پایگاه فضایی روسیه به نام « واستوچنی» به انجام رسید. به گفته ولادیمیر پوتین پرتاب موفق بود. اما هنوز کارهای زیادی در پیش است ، زیرا ساخت پاگاه جدید فضایی روسیه بطور کامل به پایان نرسیده است.
به گفته سیروس برزو ، روزنامه نگار ایرانی در رشته فضانوردی، برنده کنکور ملی در بین روزنامه نگاران « رواج علم در ایران —2014»، داشتن پایگاه پرتاب در کشور یک افتخار بزرگ محسوب می شود. تمام سرمایه هایی که در ساخت پایگاه فضایی خرج شده اند در آینده سود خوبی نصیب کشور خواهند کرد.
سیروس بروز در مصاحبه با مارینا الشعلان، خبرنگار « سپوتنیک» در این خصوص اظهار نظر نمود.
هم صحبت ما متذکر شد با توجه به گسترش همکاری نظامی — فنی بین ایران و روسیه، تصور اینکه پایگاه فضایی «واستوچنی» بتواند یک میدان تمرین برای فضانوردان ایران بشود، منطقی خواهد بود.
در مرحله اول این طبیعی است. اگر شما در کشور خودتان چنین پایگاهی دارید، دستان در انجام کارهای مختلف باز تر است و انجام هرگونه عملیات راحت تر می شود.
همین طوری که می دانید عمر پایگاه بایکونور خیلی طولانی است و خیلی از تجهیزات آن قدیمی شده است و نیاز دارد که به روز رسانی شود. عاقلانه نبود که روسیه در خاک قزاقستان سرمایه گذاری کلانی را بکند و پایگاه بایکونور به روز شود. بنابراین این کار بسیار عاقلانه و خوبی بود که روسیه انجام داد و یک پایگاه جدید با امکانات و تجهیزات جدید ساخته می شود. امیدوارم که از این پایگاه به خوبی استفاده کنند و در آینده نزدیک ما شاهد باشیم که روسیه دست به فعالیت های جدید بزند. من انتظار پرتاب سفینه جدید سرنشین دار دارم.
البته باید گفت که سفینه «سایوز» گرچه سفینه قدیمی است، اما یکی از بهترین و کم خطرناک ترین سفینه ها در تاریخ فضانوردی بود. این سفینه هنوز قابل استفاده است به دلیلی که به طور مرتب بهسازی شده است. اما طبیعی است که در این پایگاه از یک ناو جدید استفاده شود.
