چین می تواند مارک ملی استرالیا — شرکت « اس. کیدمَن» را خریداری کند. مساحت مزارع شرکت تولید گوشت یک درصد مساحت استرالیاست. آژانش خبری استرالیا به نقل از شرکت S.Kidman and Cо. خبر این معامله به ارزش 307 میلیون و 700 هزار دلار را گزارش داد. سهام این شرکت توسط شرکت چینی « داکانگ » و شرکت استرالیایی « آ. ار.سی» خریداری می شود.
مطابق با قوانین استرالیا فروش دارایی غیر منقول باید مورد تأیید خزانه داری و شورای مسئول سرمایه گذاری های خارجی قرار بگیرد.
دو نظر مخالف در خصوص این معامله ابراز شد- اولا مخالفت با مقدار سهامی که فروخته می شد، زیرا مزرعه و چراگاه شرکت فوق الذکر در 12 منطقه استرالیای غربی، جنوبی و شمالی و « کِوینسلِند» قرار دارد. اما این موضوع باعث نگرانی خریدار چینی نشد.
دومین نظر مخالف در خصوص این معامله با این نکته در ارتباط بود که یکی از چراگاه ها و مزارع شرکت در نزدیگی پایگاه آزمایش موشک استرالیا به نام « وُمِر» قرار دارد. اما این مانع نیز برای شرکت چینی « داگانگ استرالیا هولدینگ» رفع شد. چراگاهی که در محل پایگاه آزمایش موشک های استرالیا برای فروش معرفی شده بود از پاکت معاملات حذف شد. این امر به شرکت چینی کمک کرد 80 درصد سهام شرکت « کیدم«» را بدست آورد و باقی آن به شرکت استرالیایی « رورال کاپیتال» تعلق خواهد گرفت که شامل فهرست « اِ. اس. ایکس» است. در این میان در سطح رسمی و در محافل سیاسی گفته شد که این امر می تواند برای منافع ملی و امنیت استرالیا خطرناک باشد.
تحت این بهانه بسیاری از طرح های مربوط به خرید و بلعیدن سهام ها توسط شرکت های چینی مسدود می شود. چِن فِنین رئیس مرکز پژوهش های اقتصاد جهان از انستیتوی مناسبات بین الملل چین در مصاحبه با خبرنگار « سپوتنیک» گفت: از تئوری « خطر چینی» به عنوان وسیله ای برای ایجاد مانع بر سر راه شرکت های چینی استفاده می شود تا آنها نتوانند وارد بازارهای خارجی بشوند. در آنجا نگران آن هستند که تاجران چینی کار راحت برای رقبای خارجی را دچار اختلال کرده و آرامش آنها را سلب می کنند. زیرا هر کشوری تصور خاصی از رشد وتوسعه دارد. چین نیز بشکل خاص خود این موضوع را درک می کند. حضور تجارت چین در هر کشوری با امکان رقابت در این رشته همراه خواهد بود. شرکای خارجی اغلب می گویند مهم نیست چین در کدام رشته وارد عمل شود، بهرحال برای آنها ایجاد خطر می کند. به عنوان مثال، وقتی چین دارایی غیر منقول در خارجه می خرد، شرکت های محلی اعلام می کنند که قیمت مسکن به این دلیل افزایش خواهد یافت. وقتی چین به خرید سهام می پردازد، شرکای خارجی می گویند سهام آنها را نباید به کشورهای خارجی فروخت. همچنین آنها نگران آن هستند که چین حق تولید بعضی از کالاها و مارک های خارجی را خریداری می کند. شرکای خارجی ، به چین به عنوان یک خطر بزرگ می نگرند.اما خریدهای جهانی و بلعیدن شرکت ها و کارخانه ها — یک گرایش ناچار و گامی ضرری برای تجدید ساختار اقتصاد جهانی است. فرایند جهانی شدن اقتصاد مثل سابق ادامه دارد. باید به این نکته توجه شود که شرکت های انرژتیک و نفت آمریکا و اروپا نیز در این روند شرکت دارند. توسعه و تکامل عرصه تولید و رشد کارخانه ها با عبور از مرحله ای صورت می گیرد که از طریق شرکت در روند ادغام و پیوستن بادیگر شرکت ها باید قدرت رقابت خود را افزایش داد. البته نگرانی بعضی از کشورها در رابطه با معاملات چین قابل درک است اما با برقراری ممنوعیت ها نمی توان مانع از ورود شرکت های چینی به بازارهای خارجی شد ، زیرا این یک فرایند عینی اقتصادی است.
