البته بعد متوجه شدیم چشم هایشان نیست که برق میزند بلکه دوربین هایشان است که برق می زند چون چشم ها رفته بود پشت دوربین ها.
اگر بخواهم مطلب خود را روشن تر بیان کنم می توان گفت وقتی مثلا ایران موشک های دوربرد بالستیک خود را آزمایش می کند می خواهد هم به دشمنان خود بگوید موشک های من به عمق استراتژیک شما می رسد و هم اینکه بر حقانیت خود در تولید این تسلیحات تاکید کند و هم به همپیمانانش بگوید که خیالتان راحت من مثل کوه ایستاده ام. معمولا هم واهمه دشمنان که اخیرا نیز شاهد آن بودیم به این دلیل است که می دانند وقتی مثلا ایران یک موشک بالستیک با برد 2000 کیلومتر را نمایش می دهد یعنی
در واقع هم آزمایش موشک های بالستیک ایران پیغامی جهت پاسخ به تهدیداتی بود که برخی کشورها مخصوصا عربستان سعودی و اسرائیل مدام در محافل مختلف بر علیه ایران مطرح می کردند و خوب وقتی پاسخ های دیپلماتیک "قدرت نرم" به این تهدیدات جوابگو نبود ایران با نمایش موشک های خود به اصطلاح شمه ای از "قدرت سخت" خود را نیز نمایش داد.
تاریخ نشان داده که امنیت همه کشورها گرو دو مورد است معادلات و تعاملات و نفوذ وارتباطات بین المللی که دیپلماسی نام دارد و اقتصاد و پشتیبانی وثبات داخلی و فرهنگ که جمعا قدرت نرم به حساب می آیند و قدرت نظامی که قدرت سخت به حساب می آید.
همانگونه که آقای روحانی در سخنرانی خود مطرح کرد قدرت نرم و قدرت سخت باید بصورت مکمل هم هر دو باشند و هم کنار هم باشند تا یک کشور از ثبات وامنیت برخوردار باشد. اگر کشوری در هر کدام از این دو مورد یعنی قدرت سخت و یا قدرت نرم دچار تزلزل شود دشمنان مثل گله گرگ ها به آن کشور حمله ور می شوند.
وقتی بحث مثلا از جنگ نرم می شود قدرت نرم کشورها مورد هدف قرار می گیرد یعنی یا تلاش می کنند اقتصاد را تحت تاثیر قرار دهند یا ثبات داخلی یا دیپلماسی بین المللی یا… چون اگر در هر بخش یعنی اقتدار نرم یا اقتدار سخت بتوانند پیروز شوند می توانند یک مملکت را از هم بپاشند.
می توانم بگویم واضح ترین وزیباترین و شیدا ترین پاسخ به این مساله را من روز گذشته در شبکه های اجتماعی از زبان دکتر ظریف در پاسخ به یک خبرنگار ژاپنی شنیدم.
رئیس دیپلماسی یعنی فرمانده جنگ نرم همانند یک شیر جنگجو در صف فرماندهان جنگ نرم ایستاده بود و غرش می کرد.
شاید برخی فراموش کرده اند و یا در آن زمان اصلا به دنیا نیامده بودند اما آنهایی که بودند به یاد دارند چگونه ایرانی ها خون گریه می کردند که چرا جهان اینقدر ظالم است. ولی درس را یاد گرفتند. فقط باید روی پای خودشان بایستند. وخودشان سلاح مورد نیازشان را بسازند.
با ساخت تسلیحات مورد نیاز خود ایرانیها تلاش دارند سیستم دفاعی خود را بگونه ای تجهیز کنند که حمله به ایران برای هر کسی که فکرش را می کند هزینه بر باشد. نوع تسلیحاتی که ایرانی ها درحال ساخت و گسترش آن هستند عملا تسلیحات دفاعی به حساب می آید و نه هجومی چرا که ایرانی ها تصمیمی برای حمله به کشوری ندارند اما نمی خواهند کشوری به آنها حمله کند.
اخیرا شایع شده بود که آمریکایی ها و اسرائیلی ها می توانند با جنگ الکترونیک همه تسلیحات ایران را ظرف چند دقیقه خنثی کنند. من یک فرد نظامی نیستم اما می دانم که اگر اینان چنین امکانی را داشتند نیاز نبود از ساخت تسلیحات دفاعی ایران اینقدر واهمه داشته باشند. حتما این تسلیحات آنقدر پیشرفته است که اینان می دانند توان خنثی سازی آن را ندارند و شایعاتشان بلف قماری بیش نیست.
اهمیت نمایش سامانه موشکی اس 300 در این است که:
2 — هنوز مشخص نیست کدام مدل موشک اس 300 به ایران تحویل داده شده و مشخص نیست که سامانه اس 300 جدید در اختیار ایران است یا اس 300 قدیم. چون بحث های زیادی مطرح بود که روسیه دیگر سامانه اس 300 قدیم را تولید نمی کند و با ایران توافق کرده که سامانه اس 300 جدید را به ایران تحویل دهد که با توجه به تفاوت برد دو سامانه یعنی 150 کیلومتر تا 600 کیلومتر و تعداد و انواع هدف هایی را که در آن واحد می تواند هدف قرار دهد اهمیت زیادی دارد.
3 — ارزش سامانه اس 300 برای ایران گذشته از بحث تبلیغاتی تکمیل پوشش دفاعی این کشور بوده چرا که با نصب رادار های این سامانه در مرزهای خود ایرانی ها می توانند همه تحرکات دشمنان را چه نظامی چه غیر نظامی در عمق حدود 600 تا 1000کیلومتر پوشش دهند که این مورد یعنی رادار های ایران امروزه می تواند بخش بزرگی از منطقه خاور میانه را مورد پوشش قرار دهد و در صورتی که تهدیدی متوجه ایران شود قبل از اینکه این تهدید به ایران برسد علاوه بر هدف قرار دادن هواپیماها یا موشک های دشمن، موشک های ایران که امروزه بیش از 2000 کیلومتر برد دارند مراکز دشمن را منهدم کنند و امروزه ایرانی ها می توانند با اطمینان بگویند که اگر هواپیمایی از کشوری برای حمله به ایران پرواز کند در حین بازگشت فرودگاهی برای فرود پیدا نخواهد کرد.
5 — نفس اطمینان یافتن از تحویل این سامانه به ایران نشان می دهد که رابطه ایران و روسیه امروزه بسیار مستحکم شده و از معادلات بین المللی که آمریکایی ها قبلا ترسیم کرده بودند فرا تر رفته و دو کشور پشت پرده با یکدیگر توافقات وتعاملاتی دارند که زمان رو شدن این تعاملات هنوز نرسیده. تعاملاتی که همه تلاش های تبلیغاتی و رسانه ای غرب در تخریب آن بی اثر بوده.
به هر حال می توان گفت که سوژه موشک های اس 300 دیگر سوخت و حالا همه به دنبال سوژه های جدید هستند که دیگر چه توافقاتی پشت پرده میان ایران و روسیه هست که چشم ها را به برق زدن وادارد.
