"امیر کار"،نماینده شورای شهر بروکسل و رئیس یکی از 19 نواهی پایتخت که در 500 متری وقوع انفجار ایستگاه "مالبک" بود،می گوید:
در بروکسل فصای رعب و وحشت و هیجان باور نکردنی حکم فرما است.انفجاراتی که در فرودگاه و مترو صورت گرفته،بزرگترین فاجعه برای بلژیک بعد از جنگ جهدنی دوم می باشد. اولین دفعه، کشور با چنین مقیاس تحدید تروریستی روبرو شده است. این روز فاجعه آمیز برای بروکسل و تمام کشور می باشد. قریب الوقوع،در پارلمان، جلسه ای دائر می شود که در آن مسائل تأمین امنیت، مورد بحث قرار داده خواهد شد. ما در صدد انتقادات سیاست دولت در مسئله مقابله با تروریزم خواهیم بود.کارهای زیادی برای جستن دلایل وقایع، پیش داریم."
"بعد از انفجارات بروکسل به رسانه ها فقط توصیه شده بود از تفصیرمستقیم جریان تحقیقات خودداری نمایند، نه بیشتر از این. من در ناحیه "بِی اوقلو" اسلامبول که شنبه گذشته انفجار صورت گرفته است،رفته و شاهد واکنش تند مردم که گاه خون سرد و گاه دست پاچه به سر می بردند،بودم. رفتار مردم در اوضاع بحرانی، در تمام کشورها یک سان است. اول انفجار صورت می گیرد، سپس سکوت مطلق و بعدً فریاد و ناله، تلفنهای مکرر،صدای آژیر آمبولانس و پولیس به گوش می رسد. این انگیزه بشر است که در قدم اول به خود یاری رساند و بعد در فکر دیگران باشد. ولی اینجا ما تفاوت و تمییز هایی در "اقدامات اروپائی یان در شرایط بحرانی" با اقدامات ترکی، مشاهده می کنیم. ترکیه در این مسئله باید سرِ انتقاد از خود تلاش کند و موازین اخلاقی اجتماعی را ارتقاع بدهد. در شبکه های اجتماعی اروپا سیاستمداران زیر تنقید می باشند ولی هیچ کس شخصی را توهین نمی کند. بعد از وقوع عملیات تروریستی مردم و مقامات، جدایی،خصومت و قطب بندی را کنار می گذارند. در ترکیه، برعکس،در شرایط شبیه، بین مقامات کشور و مخالفان مشاجره لفظی بی معنا و بی مورد شروع می شود که وقت طلا برای تسلط بر بحران را زایه می کند."
