" اینتر رائو — اکسپورت" ، یادداشت تفاهم در خصوص درک متقابل با طرف ایرانی برای اجرایی شدن پروژه هایی در جهت مدرن سازی نیروگاه آبی روی رودخانه دز و نیروگاه حرارتی " رامین" امضاء کرد.
ویاچسلاو لئونوف، سخنگوی مطبوعاتی " اینتر رائو — اکسپورت" در مصاحبه ای با " اسپوتنیک" در خصوص جزئیات این معاهده شرح می دهد:
" اینتر رائو — اکسپورت" ، شرکت 100 درصد فرعی سازمانی است که در ساختار هلدینگ شرکت سهامی عمومی " اینتر رائو" جای می گیرد. بخش اصلی سهام شرکت توسط شرکت های دولتی روسی تحت کنترل است. خود هلدینگ بین المللی است ، برای آنکه دارایی های تولیدی در زمینه ی تولید انرژی برق ، شبکه های برق و همچنین شرکت های تجاری در یازده کشور جهان از جمله اروپا و آسیا و کشورهای شوروی سابق وجود دارد. فعالیت " اینتر رائو- اکسپورت" شامل توسعه ی تجارت مهندسی بین المللی است یعنی ساخت نیروگاه های انرژی و ارسال تجهیزات. تخصص ما همچنین در صادرات تجهیزات انرژی روسی و خروج محصولات فن آوریهای برجسته تولید روسیه به بازارهای خارجی جدید است.
سال گذشته شرکت ما کار بر روی نقشه ی ورود به بازار ایران و ارتباط متقابل با شرکای ایرانی را آغاز کرد. در این ارتباط ما دو یادداشت تفاهم مختلف با پیمانکاران مختلف امضاء کردیم. یادداشت تفاهم اول با آژانس توسعه آبرسانی و برق رسانی استان خوزستان امضاء شد. این یادداشت تفاهم به توسعه ی نیروگاه آبی " دز" در استان خوزستان مرتبط است. اکنون قدرت آن 520 مگا وات است. سخن در خصوص افزایش قدرت آن به 720 مگاوات از طریق ساخت سالن ماشینی دوم است یعنی برنامه ریزی شده است که 4 واحد هیدرولیک با قدرت 180 مگاوات قرار داده شود.
یادداشت تفاهم دوم درک متقابل با شرکت هلدینگ دولتی ایرانی " ایستگاه برق گرمایی" امضاء شد. این یادداشت تفاهم به مدرن سازی ایستگاه نیروگاه حرارتی " رامین" مرتبط است.
در ارتباط با نیروگاه آبی می توان خاطر نشان کرد که صنایع روسی ، مجموعه ی صنایع ماشین سازی برقی روسی ، شایستگی بسیار زیاد و تجربه در تولید تجهیزات برای ساخت نیروگاه آبی دارد. و بسیاری از نیروگاه های آبی در جهان با توربین های روسی کار می کنند.
نیروگاه حرارتی " رامین" در ابتدا توسط متخصصین شوروی ساخته می شد. در واقع در آنجا اکنون تجهیزات اصلی مولد تولید روسیه از جمله دیگ های بخار، توربین ها و ژنراتورها قرار دارند. این نیروگاه حرارتی در ابتدا برای کار با تجهیزات روسی برنامه ریزی شده بود.
بنابراین کاملا منطقی است که مدرن سازی آن با استفاده از تولید مدرن روسی اجرایی شود.
یادداشت تفاهم های امضاء شده پایه ای برای همکاری ما با همکاران ایرانی در مسیر طراحی اجرای پروژه های مذکور است. سخن در خصوص این است که متخصصین ما ، پیشنهادات تجاری — فنی را آماده می سازند. برای اینکار سفر کارشناسان ما به ایران برنامه ریزی شده است. این سفر در آوریل خواهد بود. و پس از آن طی تابستان برای طرف ایرانی پیشنهادات آماده خواهند شد. بعدا روند اجرایی تکمیلی و توافق ها خواهد بود.
سخنگوی مطبوعاتی " اینتر رائو- اکسپورت" تاکید کرد که فعلا مدت زمان مشخص برای اجرای پروژه ها معلوم نیست برای آنکه یادداشت تفاهم ها ، کلا توافق های چهار چوبی هستند. همچنین آقای لئونوف بیان داشت که در کل " اینتر رائو — اکسپورت" شرکت چند سیاستی روسی برای مدرن سازی نیروگاه برقی در ایران نیست. رقابت سالم مجاز است. اما شرکت روسی شانس بیشتری در مقایسه با بقیه دارد برای آنکه تجربه همکاری برای ساخت و نصب و راه اندازی نیروگاه آبی و نیروگاه حرارتی در ایران توسط این کشور از زمان شوروی بسیار مثبت ارزیابی می شود. ویاچسلاو لئونوف می گوید:
در واقع ، چنین نوعی از یادداشت تفاهم ها بدون تاریخ است. این اولین گام در مسیر طراحی پروژه هایی است که " نقشه ی راه های " اقدامات طرفین را در آینده ای نزدیک مشخص می سازد. این درک وجود دارد که ما باید طی چندین ماه پشنهادات تجاری طرف ایرانی را آماده سازیم.
در کل این پروژه ها به عنوان نتایج همکاری بین دولتی روسیه و ایران در چهارچوب کار کمیسیون دو جانبه ی بین دولتی است.
در این صورت طرف ایرانی در انتخاب ما به عنوان پیمانکار اصلی صد درصدی پروژه ها محدودیت نداشته و حق دارد که به شرکت های دیگر و سایر کشورها نیز مراجعه کند. در عین حال ما از جانب خود باید شرایط مناسبی را بر اساس بهای بازار ارائه دهیم. در واقع برای آنکه پیشنهاد قیمتی در منطق بازار جهانی پروژه های مهندسی مشابه جای بگیرد. شاخص متوسط مشخص بهای ساخت یک مگاوت قدرت برای ژنراتورهای برقی و ژنراتورهای حرارتی وجود دارد. اما در اینجا همه چیز به شرایط مشخص مرتبط است. از آنجا که هر ایستگاه خصوصیات ویژه ی خود را دارد.
در چهارچوب یادداشت تفاهم های منعقد شده شرکت " اینتر رائو — اکسپورت" تنها به عنوان ارسال کننده ی تجهیزات و خدمات مهندسی حاضر شده و سرمایه گذار پروژه ها محسوب نمی شود. به گفته ی ویاچسلاو لئونوف فقط بخش مهم این همکاری یعنی جنبه ی مالی آن مانده است:
یادداشت تفاهم های منعقد شده مسائل مالی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. باید خاطر نشان کرد که تحریف در رسانه ها هم وجود دارد. و اطلاعات منتشر شده توسط آنها کاملا دقیق نیست. بر طبق سند امضاء شده ما برای سفارش دهندگان بالقوه مان همکاری برای جذب سرمایه و پول به این پروژه را ارائه می دهیم. این به چه معناست؟ در واقع قراردادهای مهندسی بزرگ بر اساس نقشه ی بعدی از نقطه نظر ساختاری و مالی اینطور است: 15 درصد بها که سفارش دهنده خودش آنرا از لحاظ مالی پشتیبانی کرده و بقیه 85 درصد پول ها به صورت وامی است که بعدا با توجه به فروش ایستگاه برقی بازگردانده می شود. اما این 85 درصد را نیز خود سفارش دهنده برعهده دارد یعنی وام به سفارش دهنده داده می شود. و در واقع شرکت های مهندسی وقتی مجموعه ای از پیشنهادات ارائه می دهند ، ارائه وجوه قرضی و وام را نیز مطرح می سازند. بر اساس این نقشه ما پروژه هایی را در آمریکای لاتین اجرایی می کنیم وقتی 10-15 درصد بهای پروژه را سفارش دهنده تضمین می کند و بقیه آن ، تامین مالی مشروط از بانک های اعتباری روسی است همانطور که طی اجرای پروژه ها در جمهوری اکوادور بود. ما به طرف ایرانی همکاری در جذب سرمایه به میزان 85 درصد بها ارائه می دهیم. اما ما خودمان سرمایه ی خود را نیز قرار می دهیم. ما به سفارش دهنده کمک می کنیم تا پول های لازم برای پروژه را پیدا کنند.
شما نظر نماینده ی شرکت " اینتر رائو- اکسپورت" ، شرکت فرعی " اینتررائو" یکی از بزرگترین هلدینگ های انرژی روسی را در خصوص همکاری با ایران برای اجرای پروژه های مدرن سازی نیروگاه آبی و نیروگاه حرارتی در محدوده ی جمهوری اسلامی ایران شنیدید.
