همراه با آن در یک هواپیما دسته گروه «لیدر» مرکب از کارشناسان مامور انجام عملیات ویژه دارای تجهیزات مخصوص امدادی و دو تن کارشناس شرکت «روس اتم» روسیه بودند. وظیفه دو کارشناس اخیر مساعدت به همتایان ژاپنی در راه اندازی مرکز مخابره اطلاعات بی‌وقفه از بلوک های آسیب دیده نیروگاه اتمی فوکوشیمای یک ژاپن به «روس اتم» روسیه بود
امدادگران روسیه پایگاه اساسی خود را در 4 کیلومتری شهر سندای مستقر کردند که بر اثر آن سانحه از همه بیشتر آسیب دید. کارشناسان روسی مجهز به دستگاه‌های مخصوص برچیدن آوار های حاصله از سوانح فنی و آلات اکتشاف شیمیایی و رادیواکتیو به کار های امدادی و اکتشافی پرداختند. همچنین مربیان سگ و پزشکان در ترکیب تیم روسی قرار داشتند.
«آندره لگوشین» معاون دپارتمان نیرو های آتشنسانی و امدادگری آن وزارت ضمن تعریف حوادث آن زمان چنین گفت:
«من در راس گروه ضربتی 225 نفری بودم که از بزرگترین گروه‌های وارد شده به ژاپن بود».
لگوشین افزود:
هدف ما در این عملیات بین‌المللی نجات دادن مردم بود. حدود دو هفته ما مشغول بر داشتن آوار ها از محل حادثه ولی متأسفانه کسی زنده را پیدا نکردیم. برخورد اهالی به ما با درک و فهم بود و پلیس تا حد مقدور به ما مساعدت می کرد. ژاپن ملت نیرومند است. ژاپنی ها هنگام فلاکت ایستادگی کردند.
در آن بهار وحشتناک برای ژاپن هیچ‌کس از روس ها در مورد بلایی که نصیب مردم ژاپن شده بود بی‌تفاوت نماند. هر کس به حدی که می‌توانست سعی می کرد به ژاپنی ها کمک کند. بسیاری روس ها حاضر بودند به اهالی ژاپن که از خانه و کاشانه خود محروم شدند منزل بدهند. هنرپیشگان مشهرو روس برای حمایت از ژاپنی ها در این مصیبت کنسرت های خیریه می دادند. ورزشکاران روسی نیز به این کامپین پیوستند. هیات رییسه ورزشگاه المپیک «لوژنیکی» مسکو مبلغ هنگفتی به ژاپن هدیه داد. کلیسای ارتدکس روس برای آن کشور 39 میلیون روبل در میان متدیینان جمع آوری و اعانه کرد.
ضرب‌المثل روسی هست که حاکی است: «دوست واقعی در گرفتاری به کمک می شتابد» یعنی دوست آن باشد که گیرد دست دوست در پریشان حالی و درماندگی. ملل روسیه و ژاپن همواره در لحظات دشوار به کمک همدیگر می شتافتند. چرا برای نشان دادن احساسات دوستی باید در انتظار مصیبت جدیدی بمانیم؟ چه چیز مزاحم شده که ما که همسایگان نزدیک هستیم همیشه به نیکی زدگی کنیم؟
