لاوروف تأکید کرد:
«فقط به طور مشترک و بر پایه استوار حقوق بین‌المللی با نقش مرکزی و هماهنگ کننده سازمان ملل متحد، بدون استاندارد های دوگانه می‌توان با تروریسم به صورت ثمربخش مقابله کرد. امروز لازم است بلندپروازی ها و اختلافات را کنار گذاشت و بدون هیچ گونه چیز های مرتبط و شرایط مقدماتی برای قلع و قمع داعش و دیگر گروه‌های اقراطی که تمدن بشری را به چالش کشیدند متحد شد».
لاوروف اشاره کرد که بین نهاد های ذیربط روسیه و الجزایر هم اینک با هدف مقابله با خطر تروریسم همکاری انجام می شود.
لاوروف یادآوری کرد:
«از جمله به سرپرستی وزارتخانه های خارجه دو کشور کمیسیون کاری دوجانبه برای مبارزه با تروریسم و جنایتکاری سازمان یافته کار می‌کند و جلسه 5 آن در فوریه 2013 در الجزایر برگزار شد».
لاوروف ضمن صحبت در باره همکاری دوجانبه با الجزایر توجه روزنامه نگاران را به این نکته جلب کرد که این کشور به رسم معمول در میان کشور های عرب و قاره آفریقا از شرکای عمده روسیه است.
لاوروف اشاره کرد:
«در بیش از 50 سال تعامل ثمربخش، ما توانستیم در رشته‌هایی مانند انرژتیک، صنایع معادن، فلزگدازی، ماشین سازی و آبی به نتایج وزینی دست یابیم. از میان نمونه‌های بارز این همکاری‌ها واحد هایی هستند که با مساعدت ما در الجزایر ساخته شدند — مجتمع ذوب آهن الحجار در عنابه و نیروگاه حرارتی در شهر جبجیل و خط لوله گاز الرار — تین فویه — حسی سعود و سد «بنی زید» هستند. نشانداد های تجارت دوجانبه امروزی ما بد نیست — حجم گردش کالا در سال گذشته 2/2 برابر افزایش یافته و به تقریباً 2 میلیارد دلار رسید.
وی همچنین یادآوری کرد که شرکت های عمده روسی «گازپروم»، «روس نفت»، «استروی ترانس گاز» و «تکنوپروم اکسپورت» با موفقیت در الجزایر با شرکت دولتی نفت و گاز «سوناتراک» همکاری می کنند. لاوروف همچنین اعلام کرد که دیگر کشور های بزرگ روسیه نیز تمایل خود را به رفتن به بازار الجزایر را نشان می دهند.
لاوروف ضمن پاسخ دادن به سؤالی در باره چشم انداز همایش کشور های صدار کننده گاز گفت که با وجود اینکه پوتانسیل شرکت کنندگان این همایش با ذخایر نفتی اوپک قابل مقایسه می‌باشد این همایش مایل نیست شرایط خود را در بازار گاز طبیعی دیکته کند.
سرگئی لاوروف در پایان گفت:
«کشور های عضو همایش دول صادر کننده گاز حدود 60 درصد ذخایر ثابت شده جهانی گاز طبیعی دارند و از امکان منحصر بفرد تولید انرژی پاکیزه و بی خطر در ابعاد لازم برای رفع نیازمندی های فزاینده انرژتیک در سراسر جهان برخوردارند. با این همه کشور های شرکت کننده در فعالیت این همایش، این هدف را در برابر خود قرار نمی دهند تا همایش به «اوپک گازی» تبدیل شود. عضویت در همایش قبول تعهدات در مورد میزان تولید و فروش گاز را در نظر ندارد و از این رو آن را نمی‌توان با اوپک برابر کرد و از این پس نگرانی کشور های مصرف کننده در این باره که همایش شرایط خود را در بازار گاز دیکته خواهد کرد بی‌اساس است».
