25 فوریه در ایران " روز سکوت" قبل از انتخابات است. مبارزه ی انتخاباتی از عصر دیروز قدغن شد. بر اساس خبرهای وزارت کشور ، مشارکت در انتخابات کمتر از 70 درصد از 55 میلیون نفری که حق رای دارند خواهد بود. کلا 53 هزار مراکز و دفاتر رای گیری کار خواهند کرد.
به گفته ی وزیر کشور ، در حوزه های رای گیری ، جایی که ائتلاف و یا نامزدی موفق نشود بیش از 50 درصد آراء را کسب کند ، دور دوم رای گیری برگزار خواهد شد و فقط دو نامزد و یا دو ائتلافی که بیشترین رای را آورده اند در آن شرکت خواهد کرد. در خصوص تاریخ دور دوم بعدا اعلام خواهد شد و احتمالا در ماه مارچ خواهد بود.
تحلیل گران بحث می کنند که پیروزی در انتخابات در این ارگان های مهم ایرانی با چه طرفی خواهد بود " اصلاح طلبان یعنی طرفدران رئیس جمهور روحانی و یا مخالفینش ، بنیادگراها. این امر در بسیاری موارد آینده ی ایران را چه در سیاست داخلی و چه خارجی مشخص می کند. از نتایج انتخابات چه انتظاری می توان داشت؟ تحلیل گر سیاسی و شرق شناس ولادیمیر ساژین در اینباره می گوید:
البته ، طیف های دیدگاه های سیاسی در ایران بسیار متنوع و گوناگونند ، و فقط شامل اصلاح طلبان و بنیاد گرا نمی شوند. در هریک از این فراکسیون ها حداقل سه جهت ایدئولوژی وجود دارد که با توجه به سطح پایبندی به اعتقاد پیروانشان (از افراطی تا آشتی طلب) متمایزند. نیروهای طرفدار دولت کنونی خود را میانه رو نزدیک به اصلاح طلب می شمارند.
ساژین ادامه میدهد: همانطور که ناظرین ایرانی و خارجی معتقدند ، شانس بیشتر برای پیروزی در انتخابات برای نامزدهایی است که دیدگاه هایشان با تیم رئیس جمهور ایران حسن روحانی اشتراک دارد. در واقع او و تیمش طرح برجام را تصویب کردند که پیروزی هسته ای ایران و لغو تحریم های بین المللی دشوار را به دنبال داشت.
در انتخابات شورای خبرگان 801 نامزد ثبت نام کردند. برای اولین بار در انتخابات این شورا 16 زن حضور داشتند که 5 نفر از آنها امتحان را پشت سر گذاشتند. پس از کنترل مدارک و گذر از امتحانات کلا 161 نفر از نامزدها موفق شدند که متاسفانه حتی یک زن هم در بینشان نبود. در کل نامزدهایی که موضع مستقلشان مشخص است از فهرست حذف شدند.
خبر بسیار غیر منتظره و داغ این کمپین پیش از انتخاباتی حذف حسن خمینی از انتخابات بود. حجت الاسلام جوان که نام " یادگار امام " را با خود به همراه دارد ، موضع خود را خارج از شاخه های سیاسی می داند اما از خط آشتی و مصالحه حمایت می کند. او بارها از لزوم دموکراسی و آزادی بیشتر صحبت کرده ومدت هاست که حمایت اصلاح طلبان و عشق مردم را دارد.
اکنون اهمیت انتخابات در شورای خبرگان بیشتر می شود از آنجا که انتخاب جانشین رهبر کنونی برعهده ی ساختار جدید این شوراست.
ایران بعد از انتخابات در انتظار چه چیزی است؟ پیروزی بنیادگرایان در انتخابات ازسرگیری ارتباطات گسترده با غرب (از جمله با آمریکا) چه در زمینه های سیاسی و چه تجاری — اقتصادی را که با تلاش های دولت رئیس جمهور روحانی بدست آمده دشوار می سازد. البته در این مورد تکیه گاه در سیاست ایران بر تقویت ارتباطات با روسیه ،چین ، هند و کشورهای جنوب شرقی آسیا خواهد بود. دشورای هایی در اجرای تقاضاها و شرایط توافق هسته ای توسط ایران نیز به وجود می آید که ارتباط با سازمان ملل متحد را وخیم می سازد. سخنرانی های تبلیغاتی علیه غرب و اسرائیل بیشتر خواهد شد. در واقع در حالت بسیار معمولی آن (در هر صورت رئیس جمهور و رئیس قوه مجریه روحانی ست) ایران به زمان افراطی رئیس جمهور احمدی نژاد (2005-2013) باز می گردد.
پیروزی اصلاح طلبان لیبرال به نوبه ی خود به رئیس جمهور روحانی و تیمش این اختیارات را می دهد که با فعالیت بیشتری اقدامات برای نوسازی جامعه و خروج کشور از ایزوله را اجرا کنند. و مسیر اصلی سیاسی و تجاری — اقتصادی به غرب ادامه خواهد داشت. البته تحت حفظ تعادل با شرکای سنتی در شرق از جمله روسیه. امکان اجرای بدون درگیری برجام برای حل نهایی مشکل هسته ای ایران مهیا خواهد شد.
ساژین خاتمه می دهد: در نتیجه می توان گفت که اکثر رای دهندگان به ویژه در شهرها ، فعالیت دولت اصلاح طلب به رهبری رئیس جمهور حسن روحانی را پذیرفته و آماده اند که به سیاست او رای دهند. در عین حال پیش بینی نتایج انتخابات در مجلس و شورای نگهبان ، کاری عبث است. فاکتورهای بسیار زیادی هستند که می توانند در نتایج تاثیر بگذارند. شرق ، شرق است.
