طرح های روسیه و آمریکا تا چه اندازه واقعی است؟ شرق شناس و تحلیل گر سیاسی ولادیمیر ساژین در این باره می گوید:
امیدوار خواهیم بود که طرح های آمریکا — روسیه اجرا شوند. رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین در سخنرانی خود ، با خطابه ویژه ای در ارتباط با تصویب بیانیه مشترک مسکو و واشنگتن در خصوص آتش بس عملیات ها در سوریه ابراز امیدواری نمود.
ساژین ادامه می دهد: طبق توافق های بین مسکو و واشنگتن تا نیمه روز بیست و ششم فوریه سال 2016 تمامی طرفین مبارز در سوریه باید تعهد خود را به رژیم آتش بس که تا نیمه شب 27 فوریه است به روسیه و آمریکا ثابت کنند.
در وزارت امور خارجه روسیه تاکید کردند که عملا اجرای توافق روسیه و آمریکا در ارتباط با سوریه آغاز شده است. خط داغ ارتباطی ایجاد شده است ، مسکو و واشنگتن کار را با متحدین خود و گروهک هایی که آنها حمایت می کنند اجرا می کنند. شرایط برای تضمین دریافت کمک های بشر دوستانه به نیازمندان فراهم می شود.
طرح آمریکایی — روسی مشترک در خصوص سوریه توسط تمامی رهبران کشورهای برجسته و سازمان ملل متحد به صورت مثبت ارزیابی شد.
ساژین می گوید: در عین حال دشواری های زیادی در مسیر اجرای این طرح وجود دارد. اولا گروهک های مسلح بسیاری عملیات های نظامی در سوریه اجرا می کنند. و بسیار دشوار است که مراقب همه آنها باشند. اگر فقط یکی شلیک کند می تواند کل ساختار پیچیده ی آتش بس را نقض کند. ثانیا ، همانطور که تحلیل گران تاکید می کنند ، درگیری سوریه از مدت ها پیش از چهارچوب جنگ میهنی خارج می شود و اکنون به طور آشکارا به سمتی پیش می رود که مفهوم منطقه ای نداشته بلکه جهانیست. در سوریه و حول آن مهره های زیادی هستند که به طور فعال از اوضاع در این کشور برای اجرای منافع خود استفاده می کنند. ضمنا این منافع گاهی منطبق بوده و با هم آمیخته می شود و گاهی در تقابل با یکدیگر است. در واقع تمامی کشورهای خاور میانه در درجه ای به دلایل مختلف یعنی مذهبی ، سیاسی ، اقتصادی و کاملا نظامی ، به درگیری سوریه کشیده شده اند. (به طور مثال ، ترکیه اکنون مسئله ی کردهای خود را در سوریه حل و فصل می کند). بخشی از این کشورها در سوریه طرح های خود را توسط گروهک های مسلح مختلف اجرا می کنند ، یعنی از طریق کسانی که معتمدشان هستند. و متقاعد کردن بر لزوم آتش بس و مذاکرات نباید با گروهک ها بوده بلکه با آن کسانی باشد که پشت سرشان ایستاده اند. سوما ، رئیس جمهور اسد به عقیده بسیاری از تحلیل گران گام درستی را برنداشت. او در واقع پیش از آغاز روند حل و فصل سیاسی از انتخابات پارلمانی در ماه آوریل خبر داد. و این در کشوریست که در آن می جنگند. بشار اسد با این تصمیم خود به اپوزیسیون نشان داد که قصد ندارد دولت را تقسیم کند. برای آنکه انتخابات تنها در محدوده ی تحت کنترل اسد خواهد بود و این بدان معناست که نتایج آن مشخص است یعنی پیروزی با طرفداران رئیس جمهور سوریه خواهد بود. کاملا واضح و روشن است که هیچ یک از مخالفین این انتخابات را مشروع نمی دانند. چهارم ، در آمریکا یعنی روسای سازمان سیا و پنتاگون به روسیه و تلاشش برای اجرای آتش بس و شروع گفتگوی درون سوریه ای است اعتماد ندارند. آنها بر آمادگی " طرح ب" اصرار دارند یعنی زمانی که با خطای روسیه آتش بس در سوریه نقض شود. این طرح به عقیده ی آنها باید تلاش حمایت اپوزیسیون صلح طلب در سوریه و اجرای تحریم های جدید علیه روسیه را شامل شود. در واقع دیپلمات های آمریکایی با گزینه ی نظامیان خود موافق نیستند و شانس ها برای نظارت برآتش بس را بسیار بالا ارزیابی می کنند و معتقدند که باعث می شود ایمان بیاوند که می شود به روسیه اعتماد کرد یا خیر.
اما در هر صورت در ارتباط با آتش بس پیش رو در رسانه های جهانی و از رهبران کشورها خوش بینی محتاطانه ای به چشم می خورد.
رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین در سخنرانی خود گفت: " مهمترین مسئله ایجاد شرایطی برای آغاز روند سیاسی طولانی مدت از طریق گفتگوی گسترده بین سوریه ای در ژنو و تحت حمایت سازمان ملل متحد است."
