چند روز پیش در توکیو رایزنی های روسیه و ژاپن بر پا شد و طرفین آزمایش های هسته ای و پرتاب موشک بالیستیک دوربرد آن کشور را محکوم کرده و این دیدگاه مشترک را بیان کردند که باید تصمیمی در باره پذیرش اقدام ها در مورد تحریمات در شورای امنیت سازمان ملل متحد گرفته شده و لزوم همکاری‌های تنگ و هر چه زودتر مربوطه دو کشور را خاطر نشان کردند. در اعلامیه وزارت خارجه ژاپن در باره بازدید «ایگور مورگولف» معاون وزارت خارجه روسیه از توکیو در این باره سخن گفته شده است.
در یک زمان خانم پارک گون های رئیس جمهور کره جنوبی اظهار داشت که به همبستگی چین و روسیه در رابطه با ادامه برنامه هسته ای — موشکی ای جمهوری دمکراتیک خلق کره اهمیت جدی قائل است.
روسیه نیز برای همکاری با ژاپن، کره جنوبی و آمریکا در مورد مساله برنامه موشکی- هسته ای کره شمالی آماده است، ولی «آندره ایوانوف» کارمند ارشد علمی انستیوتوی تحقیقات بین‌المللی وابسته با انستیتوی مناسبات بین‌المللی مسکو می‌گوید که باید کاری شود تا با وضع تحریمات جدید، پیونگ یانگ در بنبست قرار داده نشود. این دانشمند گفت:
نگرانی توکیو و سئول از آزمایش های موشکی — هسته ای جمهوری دمکراتیک خلق کره کاملاً قابل فهم است: موشک های کره شمالی الان هم می‌توانند به خاک ژاپن و کره جنوبی برسند و پیونگ یانگ دیر یا زود کلاهک هسته ای را خواهد ساخت که آنرا می‌توان بر این موشک ها نصب کرد. در واکنش به این خطر در کره جنوبی صحبت‌ها در باره لزوم ساخت سلاح هسته ای خودی شروع شد. ژاپن نیز در صورت پذیرفته شدن تصمیم سیاسی مربوطه به سرعت می‌تواند بمب اتمی بسازد. ولی این راهی است به سوی اختلاف هسته ای. روشن است که آمریکا، ژاپن،کره جنوبی، روسیه و چین وظیفه دارند پبونگ یانگ را قانع به بر چیده شدن کارها با هدف ساخت سلاح موشکی- هسته ای کنند. چطور می‌توان به این مقصد رسید؟ آمریکا، ژاپن و کره جنوبی به تشدید تحریم ها امید می بندند. لیکن آن‌ها پیونگ یانگ را به بنبست کشانده و می‌توانند آنرا به ایراد ضربه به ژاپن و کره جنوبی با وسایلی که در دست دارد تحریک کنند. بعلاوه چین و روسیه می‌توانند علیه تحریمات خفه کننده رأی بدهند. این کشور ها به صد ها هزار نفر آواره کره شمالی احتیاج ندارند که در صورت فروپاشی کره شمالی از آنجا فرار خواهند کرد. چشم انداز ملحق شدن کره شمالی به کره جنوبی مطابق سناریوی آلمانی نیز به مذاق چین نیست که نمی‌خواهد هم‌مرز کشور هواخواه آمریکا شود. در ضمن حتی کیم جونگ ایل هنگام دیدار با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه به راه حل این مشکل اشاره کرده گفت که اگر جهان به پیاده کردن برنامه تسخیر صلح آمیز فضا به آن کشور کمک کند پیونگ یانگ آماده خواهد بود از آزمایش موشک های بالیستیک و ایجاد سلاح هسته ای صرف نظر کند. ولی راستش بعد از مدتی رسانه‌های کره جنوبی نوشتند که کیم جونگ ایل هنگام دیدار با روزنامه نگاران کره جنوبی در پیونگ یانگ این پیشنهاد را «شوخی» نامید.
و اگر کیم جونگ ایل شوخی نکرد در این صورت راه حل باصطلاح مساله موشکی — هسته ای کره شمالی بسیار آسان می بود. غرب بایستی به بدنام کردن کره شمالی پایان داده و امنیت آنرا تضمین کند و به دلخواه پیونگ یانگ در تسخیر فضا به آن کشور کمک کرده و ماهواره های آن را از نظر فنی تکمیل کند. این کار نوع دوستانه، آسانتر از خفه کردن کره شمالی بوسیله تحریمات می بود.
