اندرخم دعوت سناتورها

هر آنکس که کوچکترین اطلاعاتی از منطقه خاورمیانه حتی در حد سطحی داشته باشد می تواند به شما بگوید که ایرانی ها عموما شیعه مذهب هستند و شیعیان کاملا با گروه های تروریستی همچون القاعده و طالبان و داعش مخالف می باشند و آنهایی که امنیت ایالات متحده را تهدید می کنند و یا قبلا در حملات به ایالات متحده و کشورهای غربی مشارکت داشته اند تندروهایی هستند که طرفدار دیدگاه های سلفی سنی تکفیری و سنی های وهابی هستند نه حتی دیگر سنی مذهبان در جهان و این دیدگاه ها از عربستان سعودی نشات گرفته و امروزه در ترکیه و پاکستان و افغانستان و… رواج دارد نه در ایران، دولت و ملت های سوریه و عراق و حتی مردم یمن هم در حال مبارزه و جنگ با این افراد هستند. در مورد سودان که کاملا موضوع فرق دارد و سودان با سه کشور دیگر که در قانون ویزا ویور قرار گرفته امروزه دشمن است.
به هر حال چه قبول داشته باشیم چه نه فضای رسانه ای بین المللی بیشتر از واقعیات روی زمین بر اذهان مردم و سیاستمداران ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی تاثیر گذاشته و مهم ترین چالشی که ایران با آن مواجه می باشد از بین بردن این ذهنیت در سطح جهانی می باشد، چالشی که بسیار سخت است چرا که حدود 40 سال است نام ایران و ایرانی با بمباران رسانه های دشمن ایران در سطح جهانی مواجه است.
در این راستا تعدادی سناتور جمهوری خواه ایالات متحده هفته اخیر به دفتر حفاظت منافع ایران در واشنگتن مراجعه کرده و تقاضای حضور و نظارت بر انتخابات در ایران را داشته اند.
استفاده از جمله "نظارت بر انتخابات" معمولا توسط هیچ کشوری در جهان قابل پذیرش نمی باشد اما علیرغم اینکه مشخص است هدف این سناتور ها ایجاد شبهه در انتخابات ایران می باشد به نظر می آید بد نیست که دولت ایران نه فقط به این سناتورها ویزا بدهد بلکه هم آنها هم دیگر سناتور های آمریکایی و هم نمایندگان مجالس دیگر کشورها را دعوت کند در زمان انتخابات در ایران حضور داشته باشند، هم ناظر بر روند انتخابات در ایران باشند و هم اینکه بعدها برنامه ایرانگردی کوتاهی برای آنها ترتیب داده شود تا از جاهای مختلف ایران بازدید کنند. به هر حال دیدن کی بود مانند شنیدن.

بد نیست که به آنها همچنین پیشنهاد گردد برای نظارت بر روند انتخابات به دیگر کشورهای منطقه از جمله عراق و سوریه هم سفر کنند و سپس به کشورهای همپیمان ایالات متحده مخصوصا کشورهای عرب حوزه خلیج فارس سفر کنند و بر انتخابات در این کشورها نظارت کنند، البته اگر اینها چیزی به نام انتخابات بتوانند در آنجا پیدا کنند.
با همه حرف و حدیث هایی که ممکن است جریان های سیاسی داخلی در مبارزات انتخاباتی و بر اثر اختلافات میان یکدیگر در ایران بزنند و با همه کارهایی که به هر حال همه جناح های سیاسی همچون همه کشورهای جهان جهت حفظ قدرت انجام می دهد درایران پس از انقلاب اسلامی در آن بیش از 36 انتخابات کلیدی در طی 37 سال برگزار کرده و در این کشور از راس هرم قدرت که رهبر انقلاب است تا رئیس جمهوری و… همه با انتخابات سر کار می آیند و ساختار سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران بگونه ای است که هر مسئولی در هر جایگاه و یا مقامی در صورت کوتاهی در انجام وظایف خود قابل مواخذه و محاکمه می باشد در حالی که در اکثر کشورهای همپیمان ایالات متحده در منطقه نه چیزی به نام انتخابات وجود دارد و نه مسئولی قابل پیگرد است.

در برخی کشورهای عرب همپیمان ایالات متحده حتی انتقاد از حاکم منجر به گردن زدن می گردد.
به هر حال دعوت از نمایندگان دیگر کشورهای جهان برای مشاهده اجرای انتخابات در ایران فرصت خوبی برای به چالش کشیدن همه تبلیغات منفی ای که بر علیه جمهوری اسلامی ایران انجام شده است می باشد.
شاید همین نمایندگان در بازگشت از سفر به ایران با چالش قانون ویزا ویور در فرودگاه های ایالات متحده مواجه گردند و متوجه شوند که چه کار اشتباهی انجام داده اد.