مرز شکیبایی

© REUTERS / Leonhard Foegerپناهجویان در اطریش
پناهجویان در اطریش - اسپوتنیک ایران
اشتراک
متجاوز در آتش جنسی می سوخت.

دسامبر سال 2015 میلادی در  شهر وین اطریش، پناهجو عراقی  به پسربچه 10 ساله ای تجاوز کرد. جنایتکار در رخت کن  استخر عمومی  به این پسربچه حمله ور شد. پس از گذشت دو ماه این  قضیه تراژیک  یک خبر جنجالی شده است. دوماه  پلیس از گزارش این حادثه خودداری کرد.  مقامات کشور واهمه داشتند  که چنین موردی به اسلام هراسی در جامعه منجر شود.

 مادر پسربچه 10 ساله که در  استخر  اطریش مورد تجاوز قرار گرفت در مصاحبه با روزنامه شهری  رایگان این موضوع را تعریف کرد.  وی گفت که خودش هم زمانی از صربستان در دهه 1990 میلادی به آنجا مهاجرت کرده بود. پس از این واقعه ابراز تأسف کرد که از بچه های خود خواسته بود  برخورد دوستانه ای با پناهجویان داشته باشند.«پسرم  پس از این حادثه در بیمارستان بستری شد  و  زخم روحی او هیچوقت التیام نخواهد یافت». مادر این پسربچه، حرفهای متجاوز را که گفته بود در آتش جنسی میسوخت و به هیچ وجه نتوانست خودش را کنترل کند « وحشتناک» نامید.

 در دیگر شهرهای  اطریش و از جمله در «مودلین» نیز استخر عمومی وجود دارد.  اما پناهجویان نمی توانند  وارد آنجا شوند.چندی پیش، ریاست  استخر  ورود پناهجویان را ممنوع کرد  و اعلامیه ای بدین مظمون  روی در آویزان کرد: «  به دلیل  شکایات بیشمار   بازدیدکنندگان و پرسونل استخر ، ورود  پناهجویان  به استخر ممنوع است. اجازه ورود فقط با همراهی  کارمندان  اجتماعی صادر می شود».

روبرت  مایر  مدیر  استخر در این خصوص گفت:   بعضی از پناهجویان اصلا آداب  معاشرت بلد نیستد و فوق العاده  بی نزاکت هستند.  در استخر  دنبال  زنان می کنند و حتی وارد دوش زنان می شوند.  بعلاوه آنها سعی کردند  ماشین های اتوماتیک  فروش غذا و نوشابه ها را  بشکنند. نتوانستم  این رفتارها را نادیده بگیرم.  من باید  مانع از این جور کارها می شدم.  قبول دارم که فرمولبندی  جمله در اعلامیه چندان خوب نبود.  در واقع منظور من  پناهجویان جوان بود. فقط با همراهی کارمندان  اجتماعی  اجازه ورود آنها  داده می شود».

 وی امیدوار است که  مواردی مانند تجاوز به پسربجه در استخر وین، در دیگر استخرهای اطریش رخ ندهد.

—   امیدوارم که چنین موردی هرگز در اینجا رخ ندهد.  ما به چنین  ماجراهایی نیاز نداریم. مردم به اینجا می آیند شنا کنند و  از خستگی روز خلاص شوند.  اغلب همه اعضای خانواده به استخر می آیند».

 تصمیم  روبرت  مایر موجب خشم  فعالان چپ شد  که از مهاجرت  جمعی  طرفداری می کنند.  آنها نارضایتی خود را در شبکه های  اجتماعی  بیان کردند  و به  گذشته  نازیسم کشور اشاره کردند. یکی از فعالان در شبکه اجتماعی نوشت:  آیا بحد کافی خون آریایی در  رگهای من جریان دارد که بتوانم به استخر بروم؟ چند نسل من باید  شهروند اطریش باشد  تا اجازه رفتن به استخر را دریافت کنم؟»

اعلامیه را از روی در استخر برداشتند. اما ممنوعیت ورود پناهجویان به قوت خود باقی است.

آیا مسلمانان از سوی  جامعه  مورد فشار قرار می گیرند؟

کارل آمین  بهایتی  نماینده  انجمن  اسلامی در اطریش در این خصوص گفت:  وضعیت شکل گرفته ما را خیلی نگران می کند.  در رسانه ها و مطبوعات  مقالات منفی زیادی  منتشر شدند.  همه این ها به سیمای اسلام لطمه می زند.  هم اکنون در جامعه  جو  بی اعتمادی حاکم است».

 نماینده  حزب سبزهای  اطریش  از این موضوع خشمناک است  که به دلیل اعمال چند نفر، همه پناهجویان  محکوم می شوند.  آنها معتقدند که موارد منع ورود پناهجویان به  استخر  در  مودلین  یک  واقعه نادر نیست.

 فایق  النقشی  نماینده حزب سبزها  اطریش در این خصوص گفت:   در این اواخر این نوع ممنوعیت ها زیاد به چشم می خورد.  این فقط به  استخرها مربوط نمی شود.  یک پزشک از معالحه پناهجویان خودداری ورزید.  یک وکیل گفت که از حق آنها  دفاع نخواهد کرد.  یکی از کافه ها درهای خود را به روی  پناهجویان بست.  نمی توان  بر اساس  چند مورد منفی  تقصیر را به گردن  این یا آن گروه  انداخت.

مبارزان  تحمل و شکیبایی باید  تلاش زیادی بخرج بدهند  تا  افرادی مانند روبرت  ماییر را که   شخصا  با مسألی روبرو شده است که  بحران مهاجرتی باعث و بانی آن است، به حقانیت گفته های  خود قانع سازند.

 

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала