به عقیده خیلی ها در آمریکا ، عملیات "طوفان در صحرا" پایان بخش پیروزی آمریکاییان بر بقایای شکستی چون "سندروم ویتنامی" بود و بر اثر آن نقش آمریکا بعنوان یگانه ابر قدرت نظامی در جهان مستحکم تر شد.
یکی از اشتباهات فاحش پنتاگون برنامه "سیستم های جنگی آینده" بود که در سال 2003 برای تجدید تسلیحات و سازمان دادن مجدد ارتش آمریکا راه اندازی شد. دانیل دویس سپس نوشت: رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا بعد از شش سال آن برنامه را بست. در نتیجه در طول ده سالی که در آن می شد مطلقا مدرنیزه شد و از بقیه کشور ها فاصله گرفت در واقع به هدر رفت.
این تحلیلگر نوشت: تفاوت چشمگیر ظرفیت های نظامی که زمانی میان آمریکا و دیگر کشور ها وجود داشت بسیار کاهش یافت. روسیه با تولید تانک اونیورسال "آرماتا" این اشتباه آمریکایی را بر ملا کرد.
"دیویس" تاکید کرد: "سیستم های جنگی آینده" بایستی پایه کل سیستم ها شوند زیرا قرار بود که در آن از شاسی زنجیری عمومی برای 8 نوع از ماشین های زرهی و برای تانک و دستگاه سیار توپخانه استفاده شود. در 10 سال 20 میلیارد دلار مصرف شد ولی هیچ کدام از این طرح ها پیاده نشد.
این محقق نوشت: آزمایش ها نشان داد که تی- 14 "آرماتا" حداقل مانند تانک آمریکایی آبرامز غیر قابل شکافت و نیرومند است. در 1991 آبرامز می توانست هر دشمن بالقوه خود را شکست دهد ولی حالا این برتری را از دست داده است.
دانیل دویس این سوال را مطرح می کند که توضیح شکست برنامه پنتاگون در زمینه موفقیت مسکو چیست؟ وی به این نتیجه می رسد که آمریکا از بسیاری لحاظ بخاطر تکبر خودویرانگر ،ضعیف تر از روسیه می شود. آمریکا این صفت را در جریان کارزار عراق کسب کرده و الان مجبور است توان آنرا پرداخت کند.
