پس از پایان جنگ کبیر میهنی و پیروزی کبیر که دفتر اطلاعات شوروی نقش بسزایی در تأمین خبری آن بازی کرد ، سازمان مربوطه به کار در عرصه های متفاوت ادامه داد. زندگی ادامه داشت و چالش های جدیدی در مقابل کشور سر بلند کردند. مهمترین آنها — بازسازی کشور پس از ویرانی های جنگ و برقراری سیستم رشد اجتماعی — اقتصادی بود. در صحنه خارجی نیز اهداف بزرگی در مقابل کشور قرار داشت. جهان به دو اردوگاه تقسیم شده بود ، غرب به ریاست آمریکا که بلافاصله پس از پایان مقابله با « طاعون هیتلری»، تمام نیروی خود را در مقابله با کشورهایی متمرکز کرد که خط مشی سیاسی و ایدئولوژیکی دیگری را انتخاب کردند و کشوری که به قیمت تلاش ما فوق بشری توانست بر خطری که بشریت را تهدید می کرد پیروز شود. آنها در مرکز این جنگ سرد قرار گرفتند. کشور اتحاد شوروی مبدل به « خطر» برای باصطلاح ارزش های غربی شد.
رادیو مسکو 15 ماه مه سال 1945 میلادی آخرین خبر ضربتی از دفتر اطلاعات شوروی را پخش کرد. در آن زمان، یوری لویتان گفت: «پذیرش اسرای آلمانی در تمام جبهه ها به پایان رسید». اما این امر به معنای استراحت نبود. رهبری کشور بخوبی این موضوع را درک می کرد. کارمندان دفتر اطلاعات شوروی نیز از این موضوع آگاه بودند. در سال 1945 میلادی، سولومون لازوفسکی دیپلمات و شخصیت حزبی شوروی به ریاست سازمان منصوب شد. بوریس پاناماریوف پس از دو سال جای او را گرفت. در محیط حزبی این شخص از اعتبار زیادی برخوردار بود. وی در امور بین الملل متخصص ماهر و یکی از شخصیت های اصلی در شکلگیری سیاست خارجی اتحاد شوروی بود. طی دهها سال، پاناماریوف ارتباط خود با دهها حزب کمونیست در جهان سرمایه داری را حفظ کرد و استاد تبلیغ ایده سوسیالیسم بود. این مهارت ها برای رسیدن به هدفی که در آن زمان دولت در مقابل دفتر اطلاعات شوروی قرار داده بود ضروری بودند.
الکساندر بوندارِنکو مورخ و نویسنده در این خصوص گفت: تبلیغات در آن زمان مشخص بود. زمینه برای تبلیغات مساعد بود. البته نه به آن شکل که همه باید از شما سرمشق بگیرند. دو جهان، دو سیستم وجود داشت و مبارزه ایدئولوژیکی جریان داشت. کشور شوروی به عنوان کشوری که آلمان را شکست داد از احترام زیادی در جهان برخوردار بود. مبلغان از هر گونه اشتباه ایدئولوژیکی دشمن واقعی با مهارت زیاد استفاده می کردند. درخشان ترین نمونه — عملیات « زولوتو» بود- در این عملیات، تونلی از برلین غربی به برلین شرقی ساختند و از طریق آن آمریکایی ها به خطوط ارتباطاتی ما متصل شدند. سازمان اطلاعات شوروی اطلاعات مربوط به ساخت این تونل را از کیم فیلبی دریافت کرده بود. وقتی تجهیزات آمریکایی کشف شدند ، بخش تبلیغات شوروی با تمام قدرت سیل اخبار در باره این موضوع را بر سر شنوندگان جاری کرد. در اخبار گفته شد که چطور آمریکایی ها تمام قوانین و توافق ها را نقض کردند.
وظیفه دفتر اطلاعات فقط رواج ابتکارات سیاست خارجی و « وظایف جنگی» در جبهه خبری — تبلیغاتی نبود، بلکه آشنایی جهانیان با زندگی عادی اتحاد شوروی از جمله در کشورهای اردوگاه سوسیالیستی و کشورهای بیطرف و طرفدار مسکو بود. برای کارایی بهتر این کارها، نمایندگی های سازمان در کشورهای خارجی دایر شدند. ناتالیا گوریووا که بیش از 50 سال در دفتر اطلاعات شوروی و « آ.پ.اِن» و « ریا نووستی» کار کرده است و تا کنون نیز به کار در آژانس خبری « راسیا سودنیا» ادامه می دهد خاطرات خود را با خبرنگار رادیو « سپوتنیک» در میان گذاشت.
— من از اولین روز کار در سازمان، از آن خوشم آمد و آنجا را خانه دوم خودم دانستم. سن زیادی از من گذشته است، اما من همچنان به کار ادامه می دهم. از من خواستند کار کنم ومن با کمال میل قبول کردم. تمام چیزهای بد محو شدند و فقط خاطرات خوب باقی ماندند. این سازمان توسط افراد گوناگونی رهبری می شد. کار در زمان ریاست بورکوف جالب بود. تماس های زیادی در خارج از کشور داشتیم و مجلات زیادی منتشر می شد و در هند که من برای دوره کارآموزی به آنجا رفتم فعالیت می کردیم.
طی 20 سال از زمان تأسیس دفتر اطلاعات شوروی تا تغییر آن در سال 1961 میلادی به آژانس خبری سیاسی، راهی طولانی پشت سر گذاشته شده است. کارمندان بیشتر شدند، بخش های جدید ظاهر شدند ، شبکه خبرنگاری و نمایندگی ها در دیگر کشورها گسترش یافت. مشهورترین خبرنگاران و ادیبان با این دفتر خبری همکاری کردند. هدف مهم — انتقال اخبار عینی و موثق در باره زندگی و رشد و اهداف صلح آمیز اتحاد شوروی به جهانیان بود که همه را متحد می کرد.
