کانال تلویزیونی «فوکس نیوز» داستان «هکتور باراخاس» 38 ساله را تعریف کرد که در ترکیب لشگر 82 نیروی هوابرد آمریکا می جنگید. می‌گویند رزمنده مشهور سینمایی جان رمبو که سیلوستر استالونه آنرا بازی کرد در همین لشگر خدمت می‌کرد
هکتور در 7 سالگی از مکزیک به آمریکا آمد و از 1995 تا 2001 در ارتش آمریکا خدمت کرد ولی شهروند کشوری نشد که اکثر زندگی خود را وقف آن کرده بود. اولین بار وی در 2004 بخاطر کشف سلاح گرم در ماشین خود از آمریکا اخراج شد و بار دوم در 2009 وقتی اعتیاد او به مواد مخدر بر ملا شد. او در تیخوانای مکزیک اِسکان گزید و خانه جنگ دیدگان نیرو ههای مسلح آمریکا را در آنجا تاسیس کرد. فامیل باراخاس در کالیفورنیا ماند.
در خانه هکتور چند نظامی سابق بسر می‌برند که به زندگی معمولی عادت نکردند. به گفته هکتور وی با حدود 300 نظامی سابق آشنایی شخصی دارد که پس از پایان خدمت از آمریکا، به میهن خود شامل 22 کشور از بوسنی گرفته تا غنا و اکوادور، اخراج شدند.
هکتور می‌گوید: «ما به جنگ دیدگان کمک می‌کنیم، به عده‌ای پول می‌دهیم و به دیگران مشورت و یا کمک پزشکی که آمریکا موظف است به آنها بدهد می‌دهیم، ولی اینجا ما از این کمک‌های پزشکی محروم هسیتم.
نظامیانی مانند هکتور مزایای مخصوص جنگ دیدگان و شرکت کنندگان عملیات جنگی در نقاط داغ را حفظ کردند ولی افسوس که نمی‌توانند از آنها بهره بگیرند. به گفته خود جنگ دیدگان رقم دقیقی از این افراد اخراج شده از آمریکا در دست نیست. آنها را به کشور بومیشان روانه می‌کنند ولی برخی ها فاقد چنین کشوری هستند و خیلی‌ها از اخراج شدگان صاحب گرین کارت بودند. بنا به داده‌های وزارت دفاع آمریکا هر سال 5 هزار نفر از اینگونه افراد وارد ارتش آمریکا می شوند.
بنا به ارزیابی پنتاگون الان در ارتش آمریکا 65 هزار نفر از افراد فاقد شهروندی خدمت می‌کنند که مایل هستند آن را به سرعت کسب کنند ولی این تشریفات آنها از اخراج نجات نمی دهد.
هکتور می‌گوید: «من حالا هم از حق خاکسپاری در قبرستان آرلینگتون برخوردارم. ولی تا موقع ای که زنده‌ام نمی‌توانم وارد آمریکا شوم. شاید هنگامی که بمیرم به من پرچم آمریکا داده و از خدمت من سپاسگزاری کنند».
بسیاری از اخراج شدگان از آمریکا به کمک احتیاج دارند. بنا به ارقام پنتاگون فقط در 2012 شش هزار و پانصد نفر از شرکت کنندگان عملیات جنگی خودکشی کردند.
«گوردون داف» سردبیر روزنامه Veterans Today به «راشا تودی» گفت: «حدود 35 درصد از نظامیان موجود در خدمت فعال در ارتش آمریکا ناخوشی های روانی دارند. تعداد نفرات نیرو های مسلح کاهش می‌یابد و آنها سالهای درازی بیکار مانده و یا تلاش می کنند بازنشسته شوند که توأم با بروز اختلاف با فرماندهی است. در نتیجه اختلافات آنها دستخوش استرس شده و خودکشی می کنند. 300 نفر جنگدیده به اعدام محکوم شدند. رندان ها، تیمارستان ها و پناهگاه ها پر از این افراد هستند».
دولت آمریکا هر طوری شده وانمود می‌سازد که از این افراد مواظبت می‌کند و به آنها مسکن وعده می دهد. ولی حتی کسانی شانسی که در آمریکا ماندند مکان خود را در آنجا پیدا نکرده و وضع پایینی در زندگی اجتماعی اشغال کردند. در 2014 در آمریکا 50 هزار جنگدیده بی خان و مان ثبت شد. البته این ارقام ممکن بود بالاتر باشد، ولی ماشین حاکم بوروکراتیک آن کشور با اخراج نظامیان سابق از آمریکا آمار مربوطه را ساده از لیست رسمی حذف کرد.
