در نظر است که روسیه پس از بازی کردن موفق با ورق سوریه می‌تواند به بسیاری چیز ها نایل آید از جمله به لغو تحریمات غربی. ولی در روزهای اندکی قبل از مذاکرات کسانی تلاش کردند به اعتبار پوتین خدشه وارد کنند. «اسپوتنیک» سعی کرد پی ببرد که علت آن چه بود.
ابتدا رسانه‌های غربی جنجال قبلی را مطرح کردند در باره آقای لیتویننکو که این سرهنگ دو سرویس ویژه روسیه در 2000 به لندن فرار کرد و بعد از چندی به همکاری با سرویس جاسوسی انگلیس به همکاری پرداخت و همراه با مورخ «یوری فلشتینسکی» کتابی با عنوان «سرویس امنیت فدرال، روسیه را منفجر می کند» را منتشر کرد و در آن از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و سرویس های ویژه این کشور نقد نمود. لیتویننکو در 2006 بر اثر مسمومیت از ماده رادیواکتیو پولونیوم در گذشت. به روایت اسکاتلندیارد «آندره لوگووی» محافظ سابق «بوریس برزوفسکی» و افسر سابق اداره کل محافطت روسیه و نماینده کنونی پارلمان این کشور او را مسموم کرد. انگیزه این کار انتقام سرویس ویژه روسیه از فرار لیتویننکو بود. روسیه و چند روزنامه آمریکایی این دلایل را با اساس ندانسته و روایت خود را پیش کشیدند: لیتویننکو به فروش مواد رادیواکتیو اشتغال داشت و بخاطر سهل انگاری در حین حمل آن مواد مسموم شد و درگذشت. در طول یک سال این موضوع خاموش شد و رسیدگی به آن نتوقف شد ولی بعداً در طول مدت بسیار کوتاهی یک جنجال بزرگی راه انداخته شد
26 ماه ژانویه فیلم «ثروت های مخفی پوتین» محصول بی بی سی اکران شد که توجه بینندگان را به خود جلب کرد. در این فیلم یک تعداد مدارک کذایی از فاسد بودن پوتین و اطرافیان وی نشان داده می‌شود ولی در‌واقع آن‌ها گفته‌های افراد خصوصی بودند. یکی از این افراد سیاستشناس «استانیسلاو بلکوفسکی» بود که مبلغ دارایی پرزیدنت روسیه را با اشاره به منابع محرمانه بی نام و نشان ذکر کرد.
مقصد این حمله خبری چه بود؟ ظاهراً بی بی سی می‌خواست که بیننده روسی این فیلم را تماشا کند. ولی این فیلم برای اکثر افراد روس ناشناس باقی ماند. اطلاعات در باره قضیه لیتویننکو با احتیاط جمع‌بندی شد و از اتهمات بی‌پایه در آن خبری نبود. این سؤال پیش می‌آید که چه لزومی داشت به بی اعتنار کردن ریتینگ رئیس جمهوری پرداخته شود بدون قصد متزلزل کردن ریتینگ وی؟ زیرا تاریخ اننخابات ریاست جمهوری در روسیه سال 2018 است.
دیده می‌شود که این فیلم علاقمندان آشکار داخلی ندارد و به این خاطر جا دارد به جستجوی آن‌ها در سیاست بین‌المللی دست زد. 26 ژانویه «بلومبرگ» اعلام کرد که سال جاری 2016 ممکن است آخرین سال تحریم روسیه شود. در اواسط ژانویه آمریکا و اتحادیه اروپا تحریمات خود را از ایران برداشتند و حالا گرمتر شدن مناسبات با کشور ما هم دارد نزدیک می‌شود بعد از دو روز «کنت راپوزا» تحلیگر «فوربس» تأیید کرد که بازرگانان غربی در خودداری از تحریم روسیه علاقمندند: بازرگانی با روسیه سودآور است ولی سرمایه گذاران بزرگ مایل نیستند سرنوشت بانک فرانسوی BNP Paribas را تکرار کند که آنرا به خاطر نقض تحریم کوبا، ایران و سودان به چند میلیارد دلار جریمه کردند.
نمایندگان غرب این را تأیید کردند. «امانوئل ماکرون» وزیر دارایی فرانسه گفت که پس از رعایت توافقات مینسک این تحریمات باید برداشته شوند. «ولفگانگ شوبله» وزیر دارایی آلمان اعلام کرد که برای حل اختلاف سوریه اروپا باید با روسیه تماس های تنگ بر قرار کند.
این امر اهمیت دارد که معمولاً در جریان جنگ خبری حملات بطور منظم انجام می‌شود تا مصرف کننده تبلیغات امکان داشته باشد در 3-5 روز از سوژه سیر شود و اطلاع پخش شده بتواند بازتاب‌های خود را گسترش دهد و به دنبال آن تحلیلگران و افراد مطرح تفسیر های مرتبط را بدهند. ولی این دفعه سوژه ها با سرعت پخش می شدند. این همه عجله برای چه بود؟
جواب ساده است. قرار است 29 ژانویه حادثه دارای اهمیت جهانی بر گزار شود، منظور مذاکرات دولت سوریه و نمایندگان اپوزیسیون این کشور در ژنو تحت عنوان «ژنو — 3» است و در حال حاضر مسکو در اختلاف سوریه، از بازیگران عمده است. مسکو آتو جدی در دست دارد — یک سری عملیات نظامی و تماس استوار با بشار اسد رئیس جمهور قانونی سوریه.
از همان ابتدا بسیاری محققان شرکت روسیه در اختلاف سوریه را بعنوان تلاش پوتین برای پاره کردن انزوای بین‌المللی و معرفی روسیه به منزله کشور میانجیگر در خاور نزدیک تلقی می کردند. به گزارش «بلومبرگ» حتی ممکن است از روسیه تحریمات برداشته شود تا «پوتین را بعنوان بازیگر دیپلماتیک دارای نفوذ بسیار بالا در مورد مساله سوریه را کسب کنند».
موقعیت در سوریه تا به حال برای مسکو بطور مساعد سیر می کرد: ارتش تلفات جدی متحمل نمی‌شد و دیپلماسی نشان داد که می‌توان هم تروریست ها را بمباران کرد و هم با اسد به توافق رسید. روشن است که اگر روسیه بتواند نقش اول را در حل و فصل سوریه ایفا کند ورق های ژئوپلیتیک وضع دیگری خواهند گرفت. ولی بنا به خبر هایی که در دست هست اینگونه چشم انداز به هیچ وجه به مذاق همه خوش نمی آید.
