آسمان خراش های مسکو. هتل " اوکراین"

این ساختمان از غیر معمول ترین مجموعه بناهای هفت خواهران است چرا که به غیر از اتاق های هتل، شامل آپارتمان های مسکونی، رستوران ها و کافه های متعدد و مراکز سلامت و همایش بود.
ساختمان هتل در خم رودخانه ی مسکو و نمای اصلی آن به سمت خیابان عریض کوتوزوفسکی، یکی از معتبرترین محله های شهر مسکو، بنا شده است.
اما در اواخر سال های ۴۰ میلادی قرن گذشته، زمانی که به دستور استالین ساخت این آسمان خراش ها آغاز شد، هیچ کس فکر این را نمی کرد که روزی این منطقه تبدیل به یکی از معتبرترین محله های شهر مسکو شود. در سال های اولیه ی پس از جنگ، این منطقه، محل زندگی زاغه نشینان بود و مرداب و باتلاق، محل کنونی هتل اوکراین را تشکیل می داد. ساخت این ساختمان عظیم بر روی چنین خاکی، کاری بسیار مخاطره آمیز بود. به همین دلیل زمان ساخت این آسمان خراش بسیار طولانی و دیر تر از بقیه، فقط پس ازمرگ استالین به پایان رسید.
اگر اتمام این بنا با مرگ استالین توام نبود، به طور حتم این ساختمان به یک هتلِ کامل، تبدیل می شد. اما نیکیتا خروشچف، جانشین استالین دستور داد که با انجام تغییراتی در آن، ۲۵۰ واحد مسکونی نیز در این ساختمان طراحی شود. بنابراین بخشی از این آسمان خراش به آپارتمان های مسکونی، اختصاص داده شد. بدین ترتیب هنرپیشگان معروف، کارگردانان بنام، ورزشکاران و سیاست مداران مطرح، صاحب چنین منازلی شدند. در هنگام ساخت نیز توجه ویژه ای به طراحی و دکوراسیون داخلی و آسایش واحدهای مسکونی شد. آنها مجهز به سیستم غبار روب بوده و آشپزخانه ها نیز همراه با مد آن زمان، از مبلبمان کامل و یخچال های بزرگ برخوردار شدند.
این ساختمان تاریخی حدود نیم قرن بدون هیچ تغییری در کنار رود مسکو قرار داشت. در سال ۲۰۰۷ بازسازی کامل این هتل آغاز شد. سه سال بعد هتل" اوکراین" درب های خود را مجددا بر روی مراجعه کنندگان گشود اما نام خود را به " رادیسون رویال" تغییر داد. مالکان جدید برای اینکه بتوانند هتل خود را در یکی از ساختمان های " اسم و رسم دار" مسکو بازگشایی کنند، بیش از ۲ میلیارد دلار هزینه کردند. لذا با احتساب به نیازمندی های یک هتل ۵ ستاره، تغیراتی در طول بازسازی، صورت پذیرفت و تعداد اتاق ها از ۱۰۰۰ تا به ۵۰۰ تا اتاق، تقلیل یافت. اما نکته اصلی این است که صاحبان جدید، به سبک و استیل هتل و همچنین مجموعه منحصر بفرد تابلوهای نقاشی دوره ی جماهیر شوروی، دست نزدند. تمام آثاری که هتل " اوکراین" به آن افتخار می کرد، بازسازی شده است. لابی های هتل همچون سابق با مجسمه های زیبا تزئین شده اند.
از طرفی مالکان جدید هتل، تنها دایوراما یا ماکت سه بعدی مسکو را که به طور خاص برای نمایشگاه سال ۱۹۷۷ نیویورک ساخته شده بود، خریداری و مرمت کردند. این دایوراما با مساحتی معادل ۴۰۰ متر مربع، خود به حکایتی تبدیل شده است. نقل است که نیل آرمسترانگ، فضانورد آمریکایی بسیار خواهان خرید این ماکت بود، اما با توصیف به اینکه " مسکو فروشی نیست " با درخواست او مخالفت شد.
اکنون دایورامای موسوم به " مسکو پایتخت اتحاد جماهیر شوروی" با امکانات خاص نورپردازی، در یکی از سالن های هتل، نصب شده است. با تماشای آن می توان نمای ۴۰ سال قبل پایتخت را مشاهده و تغییراتی که مسکو در این مدت به خود گرفته، مقایسه کرد. اما تنها چیزی که عوض نشده وجود ۷ عمارت بلند، معروف به ۷ خواهران است که هنوز هم برای چندین دهه، زینت بخش مسکو، پایتخت روسیه است.