دنیای معاصر را نمی توان بدون حراج ها تصور کرد. این نوع خرید و فروش آثار هنری برای فروشنده و خریدار سودآوراست، زیرا آنها می توانند به آنچه می خواهد دست یابند. هم اکنون خانه های حراج « کریستیس» و « سوت بیس» معروف ترین خانه های حراج هستند.
جیمیز کریستی بنیان گذار خانه حراج « کریستیس» است که در سال 1766 میلادی اولین معامله آثار هنری در آنجا صورت گرفت. «کریستیس » در ابتدا بی رقیب بود. در خانه حراج، کلکسیون های کامل زیور آلات و شاهکارهای نقاشی متعلق به اعضای خانواده سلطنتی و اشراف زادگان به فروش رسید. همانا جیمز کریستی معامله عادی عتیقه جات را معمول کرد.
ساموئل بی کر در سال 1744میلادی اولین کاتالوگ کتاب های کمیاب با قیمت ثابت را منتشر کرد و یک قرن کمپانی بی کِر فقط متخصص فروش کتاب بود و حراج تمام کتابخانه های مشهور بریتانیا را سازماندهی می کرد.
سالهای طولانی « سوتبیس» یک کلوب بسته — فقط برای اشراف زادگان بود. اما در سال 1983 میلادی این کمپانی توسط آلفرد تائوبمان کارفرمای آمریکایی خریداری شد. هم اکنون بیش از 100 دفتر در سراسر دنیا دارد. خانه های حراج « سوتبیس» و « کریستیس» در صدر فهرست خانه های حراج قرار دارند، هر چند خانه های حراج کوچکتر نیز بیکار ننشسته اند.
سوتلانا چِستنیخ متخصص در عتیقه جات و وسایل هنری خانه حراج روسیه در این خصوص گفت: هر دو خانه حراج بازیگران بزرگی در بازار هستند ، یکی شرکت سهامی و دیگری شرکت خصوصی. قوانین بازی در این دو شرکت متفاوت است ولی آنها در یک سطح قرار دارند. در زمان های متفاوت استراتژی خانه های حراج می تواند تغییر کند. نباید خانه حراج « فلیکس» فراموش شود. تفاوت در تاریخ موجودیت خانه های حراج است. وقتی تاریخ آن چند قرنی است،می تواند نوعی اصول کار خود را دیکته کند.
خانه حراج « بونهامس» نیز یکی ازمعروف ترین خانه های حراج است که توسط توماس دوود و والتر بونهام در سال 1793 میلادی بنیان گذاری شد. در سال 2000 میلادی خانه حراج « بوکس» به بونهامس فروخته شود و از آن به بعد شرکت Bonhams& Brooks نامیده شد. وسایلی که در این شرکت به حراج گذاشته می شوند 70 بخش مختلف هستند — نقاشی، خودرو، آلات موسیقی، شراب، فرش و وسایل دکور. خانه حراج « دوروتوم» در کشورهای آلمانی زبان معروف ترین خانه حراج است. امپراطور یوسف اول در سال 1707 میلادی آن را بنیان نهاد که معروف ترین نهاد فرهنگی وین است. خانه حراج « مک دوگال» یگانه خانه حراج متخصص در هنر تجسمی روسی و اسلاوی است. در این خانه حراج آثار هنری قرون 19-18 خرید و فروش می شوند.
قوانین ویژه کار، خانه های حراج را با هم متحد می کند.
میخائیل کامِنسکی هنر شناس و مدیر عامل « سوتبیس» روسیه در این خصوص گفت: تمام حراج ها و کاتالوگ ها بازتاب دهنده منافع کلکسیونرهاست. کاتالوگ ها بطور مجزا شامل آثار هنری و گرافیک، هنرهای تجسمی و مبل و هنرهای تزیینی و کاربردی و وسایل علمی — فنی و وسایل قدیمی علمی هستند. هر کاتالوگ به وسایل خاص یک گروه اختصاص دارد. اگر در بازار وسایل غیر هنری ظاهر شوند که تعداد آنها زیاد باشد، مثلا کلکسیونری تمام عمر انواع واقسام وسایل ریز و درشت را جمع آوری کرده و حالا آنها را به حراج می گذارد، برای وسایل کلکسیون او، یک کاتالوگ جداگانه تهیه می شود.
هم اکنون می توان از مقررات خاصی صحبت کرد که خریداران باید رعایت کنند.
رومان تکاچوک تحلیلگر ارشد کمپانی مشهور « پراگماتیکا» در این خصوص گفت: قیمت ورودیه خیلی بالاست. به ویژه برای آثار هنری گران قیمت. از اینرو همه نمی توانند وارد چنین بازاری بشوند. با گذشت زمان ارزش تابلوها بارها افزایش می یابد و خریدار می تواند 100 و یا 1000 درصد پول خرج شده برای آن را بدست آورد. اما ریسک هم وجود دارد. اگر تابلوی نقاش ناآشنا خریداری شود، احتمال ضرر وجود دارد. آثار نقاشان و هنرمندان مشهور از تقاضای زیادی برخوردار است.
در سال های اخیر در حراج های معاصر هر چه بیشتر از فناوری انفورماتیک استفاده می شود. در نتیجه حراج ها هم تغییر می کنند: راحت تر و کاراتر. هم اکنون هر علاقمندی می تواند بدون خروج از خانه، از طریق اینترنت در حراج شرکت کند.
