این کنفرانس توسط بنیاد "روسکی میر" ، سازمان اجتماعی هندی " شورای تحقیقاتی نظارت " و سازمان ایرانی " موسسه ی تحقیقات بین المللی و سیاسی " سازمان دهی شده است. در این اجلاس دانشمندان شرق شناس ، دیپلمات ها ، تحلیل گران سیاسی و کارشناسانی از سه کشور حضور داشتند.
یکی از مبتکرین اجلاس سه جانبه ، رئیس دفتر برنامه های منطقه ای بنیاد " روسکی میر" آقای گئورگی تولارایا گفت: " این فرمت نوآورانه ای است. زمینه ی اینچنینی دیپلماسی عمومی پیشتروجود نداشت. در ابتدای سال جاری در ارتباط با حوادث حول ایران و در کل در خاور میانه ، طرف هندی ایده ی مربوط را پیشنهاد کرد و ما از آن پشتیبانی کردیم. کارشناسان دور هم جمع شدند تا گفتگوی سه تمدن و سه کشوری که مهره های مهمی در این منطقه ی پیچیده هستند شکل بگیرد."
موضوعات اصلی سخنرانی ها و مباحثات در ارتباط با حوادث در خاورمیانه و خاور نزدیک بود. این اواخر اوضاع سیاسی در جهان متحمل تغییرات جدی بوده که از جمله به روسیه ، هند و ایران مربوط می شود. چه مسائلی توسط شرکت کنندگان در کنفرانس مطرح شد؟ ولادیمیر ساژین که در این کنفرانس حضور داشت در این باره می گوید:
روسیه به بازی مهمی در خاور میانه وارد شده است ، ایران ارتباط با غرب را شکل داده و به فاکتور جدی اوضاع منطقه ای تبدیل شده است. و اگر روسیه و هند ، شرکای استراتژیک بوده و هر دو کشور عضو اتحادیه بریکس هستند ، آمادگی ایران به گفتگو و جستجوی راه های ارتباطی علی رغم تمامی تفاوت ها فاکتور مثبتی برای جذب این کشوردر پروژه های مشترک مربوط به تضمین ثبات در منطقه به شدت بی ثبات محسوب می شود. برای روسیه ، گفتگو با ایران ، برای حمایت از تعادل نیروها و حفظ امنیت در منطقه بسیار مهم است.
ساژین ادامه می دهد: شرکت کنندگان گفتگو ، نقاط نزدیکی منافع ملی سه کشور و
فرمت های جدید همکاری های متقابل را جستجو می کنند. آنها مسائلی را در ارتباط با این موضوع بررسی کردند که چطور روسیه ، هند و ایران باهم به تقابل با تهدیدات اقتصادی ، سیاسی و چالش ها بپردازند.
شرکت کنندگان در بحث ها صعود چین را به عنوان فاکتور اصلی ژئوپلیتیکی در اوراسیا معرفی کردند. در این جا برخی از تفاوت ها در مواضع نمایندگان هند و ایران مشاهده شد. اگر برای هند امروز رقیب اصلی ژئوپلیتیکی چین است و به دنبال آن هند به شراکت فعالتری با آمریکا تمایل دارد ، ضمن آنکه آنها را وزنه ی نفوذ در حال رشد می بیند ، برای ایران چنین روشی بعید است که مورد پذیرش باشد.
ساژین خاطر نشان می کند: در ارتباط با حوادث خاور میانه ، در این اجلاس تفاوت هایی در روش های کارشناسان هندی و ایرانی مشاهده شد. هند موضع بی طرفانه تاکید شده ای دارد که در بسیاری موارد آنرا اینطور توضیح می دهد که در کشورهای عربی خلیج فارس تقریبا 8 میلیون هندی زندگی می کنند که ممکن است قربانی اقدامات تلافی جویانه افراطیون شوند.
موضع ایران ، بسیار سخت گیرانه است و دلیلش نه تنها رقابت شدید با عربستان سعودی به خاطر ریاست در منطقه بوده بلکه به دلیل موارد حمله به ایرانیان (همچنین عرب های شیعه) در یمن و بحرین است.
در این کنفرانس مسائلی را که به " بهار عربی" و حوادث در سوریه مرتبط می شد بررسی کردند مسائلی که کارشناسان آنها را خودشان انتخاب نکردند بلکه اینها انعکاس تغییرات تکتونیکی است که در جهان و در منطقه اتفاق افتاده اند.
تحلیل گران سیاسی ویژگی های موضع جمهوری اسلامی ایران را در قبال بحران سوریه بررسی کردند ، که فاکتورهای سیاست داخلی بر آن تاثیر گذار است. خاطر نشان می شود که اصلاح طلبان ایرانی که اکنون در دوران موفق خود پس از انعقاد معاهده ی هسته ای تاریخی به سر می برند ، شانس زیادی برای پیروزی در انتخابات ماه فوریه در مجلس دارند. این امر بدون شک جریان سیاست داخلی و خارجی کشور را تغییر می دهد و از جمله در خاور میانه و در سوریه. این کشور اهمیت زیادی برای ایران دارد. از دست دادن سوریه برای ایران مانند از دست دادن امکان نفوذ خود در روندهای سیاسی — نظامی در لبنان و همینطور تقابل اسرائیل و فلسطین است. مفهوم است که بدون اسد مسئله ی مربوط به ریاست علویان شیعه توسط سوریه برداشته می شود که متحد آخر ایران را نیز حذف خواهد کرد.
در این اجلاس اوضاع در افغانستان هم بررسی شد. نظر کلی کارشناسان این است که حل وفصل اوضاع در افغانستان نه تنها اجرای پروژه های اقتصادی عظیم را غیر ممکن کرده بلکه تهدید مستقیمی برای امنیت کشورهای منطقه است.
اما در هر صورت افغانستان می تواند و باید به زمینه ای برای اقدامات مشترک روسیه ، هند و ایران در اهداف زیر تبدیل شود: تضمین ثبات دولت مرکزی در کابل با انطباق دقیق تعادل در بین مقامات حاکم بین اقوام پشتو و دیگر گروه های قومی ، حل مشکلات مهاجرین افغان ، مبارزه با گروه های افراطی سازمان " خلیفه اسلامی " موسوم به داعش ، و مبارزه با قاچاق مواد مخدر.
در اجلاس دهلی مشکلات اقتصادی نیز بحث و بررسی شدند. اکثریت کارشناسان شک و تردید آشکار خود را در ارتباط با چشم انداز اجرای پروژه " کریدور حمل و نقل بین المللی شمال- جنوب" ابراز داشتند. شرکت کنندگان به همان اندازه به چشم انداز اجرای پروژه های عمده بدبینند ، پروژه هایی که با هدف حمل و نقل گاز ایرانی و ترکمنی به پاکستان و هند است. اجرای پروژه ی اول بدون ثبات اوضاع در افغانستان غیر ممکن است و هر دو پروژه تحت تاثیر ارتباطات حل و فصل نشده بین پاکستان و هندهستند.
ساژین خاتمه می دهد: بدین ترتیب ، می توان گفت که فرمت جدید مشورت های کارشناسی یعنی گفتگوی بین تمدن ها به کشورهای اوراسیا نیازمند بوده و موضع روسیه را در این منطقه تقویت می کند.
