زمانی باراک اوباما به اروپاییان نصیحت میکرد که به چه دلیلی آنها باید ترکیه بعنوان اولین کشور اسلامی را به عضویت ناتو بپذیرند و به «دوستی خاص» با اردوغان مباهات می کرد. هانسون می نویسد: ولی هرچه قدر بیشتر اوباما از اردوغان قدردانی میکرد به همان اندازه ترکیه بیشتر ضد غربی و ضد آمریکایی می شد. اردوغان در کشور خود «دمکراسی را ویران کرده و کشوری که در سابق لائیک بود به ملت اسلامی تبدیل کرد». او اخوان المسلمین را به سرنگونی حکومت در مصر تشویق کرد و اوباما را قانع کرد که سیاست ویرانگرانه آن حزب را قبول کند. اردوغان با انتقاد از سران اروپایی به خاطر برخوردشان به مهاجران اسلامی روز بروز بیشتر به ترک های غیر مسلمان کشور خود فشار وارد میاورد و همسایگان ترکیه — ارامنه، یونانی ها و کرد ها روز بروز بیشتر از ترکیه می ترسند.
اردوغان «عدالت می طلبد» و از تجاوز روسیه به حریم هوایی ترکیه که گویا صورت پذیرفته ،گله می کند. ولی خود ترکیه نیز در این کار بیگناه نیست. «ویکتور داویس هانسون» دادههایی ذکر میکند که مطابق آن هواپیماهای ترکیه تنها در سال 2014 بیش از 2200 بار حریم هوایی یونان همپیمان ناتویی خود را نقض کرد. به عقیده این مقاله نویس این فقط برخی علایمی است که موضع ضد غربی ترکیه را ثابت می کند. وی در پایان نوشت: «یگانه چیزی که برخورد مثبت اوباما به ترکیه را توجیه می کند- وضع استراتژیک آن در منطقه، قدرت نظامی و موجودیت پایگاه های ناتو در اراضی آن است. بقیه چیز ها نشان میدهند که ترکیه بریاست اردوغان فقط در گفتار متحد ناتو میباشد و در عمل دارد به دشمن آن تبدیل می شود».