قاعدتاً این پیام بسیار مهم رئیس کشور در وصف مسایل داخلی روسیه است. لیکن این دفعه رئیس جمهور با در نظر داشت موقعیت خیلی پیچیده تکوین شده در جهان بیانات خود را از مسایل و چالش های سیاست خارجی شروع کرد که این کشور با آن‌ها روبرو شده است. مهمترین آن‌ها مبارزه با تروریسم است. رئیس جمهور روسیه قرائت این یپام را از سپاسگزاری از نظامیان روسی شروع کرد که در سوریه با تروریسم می جنگند و از حضار دعوت کرد که خاطره نظامیان و کل شهروندان کشته شده به وسیله تروریست ها را با یک دقیقه سکوت تجلیل کنند
پس از این ولادیمیر پوتین اظهار داشت:
«روسیه مدت ها است که در خط مقدم مبارزه با تروریسم قرار دارد. این مبارزه به خاطر آزادی، حقیقت و عدالت و زندگی مردم و آینده تمدن است. ما می‌دانیم که تجاوز تروریسم بین‌المللی یعنی چه. روسیه در اواسط سال‌های نود با این پدیده رو برو شد. حدود ده سال لازم بود شد تا ما بتوانستیم کمر اشرار را بشکنیم. ما تروریست ها را عملاً از روسیه بیرون راندیم ولی تا به حال هم داریم با باقی‌مانده های باندهای زیرزمینی شان مبارزه می کنیم. این شر هنوز هم گاهی اوقات کله خود را بلند می کند. دو سال پیش اعمال تروریستی در ولگاگراد رخ داد. همین چندی پیش یک هواپیمای مسافربری روسی بر فراز سینا منفجر گردید».
«روسیه در مبارزه با تروریسم مسئولیت بی نهایت بالا و لیاقت رهبری را از خود نشان داد. جامعه روسیه از این اقدام های قاطعانه حمایت کرد. در این موضع مطلقاً مشخص شهروندان ما — درک عمیق خطر همگانی تروریسم و تجلی احساسات واقعی میهن پرستی و خصوصیات والای معنوی دیده شده و شهروندان ما مطمئن اند که باید از منافع ملی و تاریخ خود و ارزش‌های ما دفاع کرد».
ولی به عقیده رئیس جمهور تروریسم ممکن نیست منتها با مساعی یک کشور ریشه‌کن شود به ویژه در شراطی که مرز ها عملاً شفاف می‌باشند و جهان دارد مهاجرت جدید ملت‌ها را تحمل می‌کند و به تروریست ها دائماً کمک‌های پولی دریافت می کنند. به عقیده پوتین در این رابطه باید تجربه تاریخ را به یاد آورد. وی گفت:
«جامعه جهانی می‌تواند درس های دوران گذشته را بطور کامل بیاد بیاورد. مشابه های تاریخی مرتبط عیان و هویدا است. در قرن 20 میلادی عدم تمایل به متحد کردن به‌موقع مساعی در مبارزه با نازیسم به جان میلیون‌ها نفر کشته شده در خونین ترین جنگ تمام شد. امروز هم ما دوباره با ایدئولوژی ویرانگر ددمنشانه روبرو شده و حق نداریم که تاریک اندیشان نوظهور بتوانند به اهداف خود برسند. باید همه بحث‌ها و اختلافات را کنار گذاشت و جبهه واحد ضد تروریستی را تشکیل داد که بر پایه حقوق بین‌المللی و به سرپرستی سازمان ملل متحد دست به اقدام بزند. الان هر کشور متمدن باید سهم خود را برای قلع و قمع تروریست ها ادا کند و همبستگی خود را نه با لفاظی‌ها بلکه بوسیله اعمال مشخص تأیید کند. هیچ نوع استاندارد های دوگانه. هیچگونه تماس ها با سازمان های تروریستی. هیچ تلاش‌ها برای استفاده از آن‌ها به نفع مقاصد خود. هیچ بازرگانی جنایتکارانه و خونین با تروریست ها».
افسوس که هنوز موفق نشدیم جبهه واقعی ضد تروریستی را ایجاد کینم. از این گذشته سیاستمدارانی هستند که برای مقاصد خود به آن‌ها اغماض می کنند و به این خاطر آماده اند خیانت کنند. رئیس جمهور روسیه در پیام خود آن‌ها را آشکا تشریح کرده گفت:
«ما می‌دانیم که در ترکیه چه کسی جیب خود را پر کرده و به تروریست ها امکان می‌دهد با فروش نفت مسروقه در سوریه پول در آورند. تروریست ها همانا با این پول‌ها تسلیحات تهیه می کنند و اقدام های ضد بشری علیه شهروندان ما و اتباع فرانسه، لبنان و مالی انجام می دهند. ما یاد داریم که شبه نظامیانی که در قفقاز شمالی در سال‌های 1990 و 2000 عمل کرده بودند همانا در ترکیه پناه می یافته و کمک می گرفتند. در عین حال ما تعداد زیاد دوستان با سابقه و باوفا در ترکیه داریم. ما میان آن‌ها و قشر حاکم آن کشور علامت مساوی را نمی گذاریم. این قشر در قبال هلاکت خلبانان ما در سوریه مسئولیت مستقیم دارد. ما این پشتیبانی شان از تروریست ها را از یاد نخواهیم برد. ما عمل خیانت را همیشه کار شرم آور را دانسته و خواهیم دانست. بگذار این را کسانی بدانند که به پشت خلبانان ما شلیک کرده و حالا ریاکارانه سعی می‌کنند اعمال خود را توجیه کرده و سر جنایات خود سرپوش بگذارند».
با این حال پوتین اشاره کرد که واکنش روسیه به این اعمال «هیستری و عصبانیت» نخواهد بود. مسکو قصد ندارد سلاح «به رخ دیگران بکشد» و بر آن است که در قبال کشور خود و ملت خود مسولیت دارد». ولی کل جامعه روسیه باید در برابر خطر تروریستی منسجم شود. بعلاوه به عقیده پوتین این کشور از نیرو و پشتوانه خاص موفقیت برخوردار است. پوتین گفت:
«برای دفع خطر تروریستی نیرو های مسلح و سرویس های ویژه و ارگان های خافظ قانون بسیج شدند. ولی همه باید مسولیت خود را بدانند: حکومت، احزاب سیاسی، ساختار های جامعه مدنی و رسانه‌های گروهی. قدرت روسیه در پیشرفت آزاد کل ملت‌ها، در تنوع و هماهنگی فرهنگ‌ها و زبان‌ها و آداب و رسوم، در احترام متقابل متدیینان ارتدکس، مسلمان، یهودی و بودایی است. ما باید با همه مظاهر تندروی و بیگانه هراسی به شدت مقابله کرده و وفاق بین ملت‌ها و میان مذاهب را گرامی داریم. این — پایه تاریخی جامعه ما و دولتمداری روسیه است.
