با اینکه انفجارهای رخ داده در نزدیکی استادیوم، بخش جدایی ناپذیر اقدامات تروریستی پاریس است و متاسفانه فقط تعداد قربانیان همیشه بر روی درک و تصور افکارعمومی تاثیر می گذارد ، بنابراین وقایع رخ داده در کنار ورزشگاه و به ویژه داخل آن که خوشبختانه به کسی آسیب نرساند، در پس واقعه خونین تئاتر "باتاکلان" ، رنگ باخت.
با این حال باید درک کرد که تلاش برای حمله به استادیوم، نشانه ای بسیار بسیار خطرناک است.
"باتاکلان" تنها 1500 نفر را در خود جای می دهد حال آنکه ظرفیت ورزشگاه "استا دو فرانس" 80 هزار نفر است. حتی اگر تروریستی می توانست خود را به محوطه و یا جایگاه اختصاصی ورزشگاه برساند، ممکن بود که تبدیل به فاجعه بزرگ ابعادی شود، که تا کنون جهان ورزش با آن روبرو نشده بود.
شکی نیست که تروریست ها تصمیم داشتند تا به استادیوم وارد شوند وگرنه حضور آنان در کنار ورزشگاهی که در آن بازی فوتبال در جریان بود، ضرورتی نداشت. احتمالا، چیزی یا کسی مزاحم اقدام آنها شده بود.
اعتراف به این واقعیت سخت است اما تماشای فوتبال در ورزشگاه، از نوامبر 2015 ، دیگر یک مکان امن نیست. آخر برگزاری مسابقات جام ملت های اروپا، تبدیل به یک چالش دشوار برای فرانسه شده است، و نه تنها هواداران فوتبال بلکه بازیکنان ، مقامات ورزشی و سیاست مدارن جهان نیز در این مورد صحبت می کنند. برای مثال لئوناردو بونوچی، مدافع تیم ملی ایتالیا می گوید: "در چنین شرایطی، بی گناهان بیشترین رنج را می برند. بسیاری از مردم در مورد آینده فکر می کنند. همچنین سوالاتی در مورد امنیت بازی های جام ملت های اروپا مطرح می شود. سازمان های مسئول باید اقدامات جدی را در این زمینه در نظر داشته باشند". در همین رابطه نوئل لو گرِت، رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه با ظرافت بیشتری اظهار داشت که "اکنون نگرانی ما بیشتر شده است."
البته به زودی این صداها بیشتر هم شنیده خواهد شد و یورو 2016 ، در مرکز داغ بحث ها قرار خواهد گرفت که در واقع شروع هم شده است. زمانی که مردم از شوک وقایع پاریس خارج و اشک هایشان خشک شود، در مقابل مسئولین، این سوال ساده و هم زمان بسیار پیچیده را مطرح خواهند کرد که چگونه امنیت، تامین می شود؟ و در اصل، آیا فرانسه ای که بنا به نظر کارشناسان، تبدیل به بزرگترین و راحت ترین هدف حملات تروریستی شده ، قادر به تامین امنیت است؟ شاید ارزش آن را داشته باشد که برای جلوگیری از خطر کشته شدن صد ها هزار نفر، مسابقات جام ملت های اروپا را به تعویق انداخته و یا لغو کنند؟
اعتراف به این واقعیت سخت است اما تماشای فوتبال در ورزشگاه، از نوامبر 2015 ، دیگر یک مکان امن نیست. آخر برگزاری مسابقات جام ملت های اروپا، تبدیل به یک چالش دشوار برای فرانسه شده است، و نه تنها هواداران فوتبال بلکه بازیکنان ، مقامات ورزشی و سیاست مدارن جهان نیز در این مورد صحبت می کنند. برای مثال لئوناردو بونوچی، مدافع تیم ملی ایتالیا می گوید: "در چنین شرایطی، بی گناهان بیشترین رنج را می برند. بسیاری از مردم در مورد آینده فکر می کنند. همچنین سوالاتی در مورد امنیت بازی های جام ملت های اروپا مطرح می شود. سازمان های مسئول باید اقدامات جدی را در این زمینه در نظر داشته باشند". در همین رابطه نوئل لو گرِت، رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه با ظرافت بیشتری اظهار داشت که "اکنون نگرانی ما بیشتر شده است."
البته به زودی این صداها بیشتر هم شنیده خواهد شد و یورو 2016 ، در مرکز داغ بحث ها قرار خواهد گرفت که در واقع شروع هم شده است. زمانی که مردم از شوک وقایع پاریس خارج و اشک هایشان خشک شود، در مقابل مسئولین، این سوال ساده و هم زمان بسیار پیچیده را مطرح خواهند کرد که چگونه امنیت، تامین می شود؟ و در اصل، آیا فرانسه ای که بنا به نظر کارشناسان، تبدیل به بزرگترین و راحت ترین هدف حملات تروریستی شده ، قادر به تامین امنیت است؟ شاید ارزش آن را داشته باشد که برای جلوگیری از خطر کشته شدن صد ها هزار نفر، مسابقات جام ملت های اروپا را به تعویق انداخته و یا لغو کنند؟
در حال حاضر روشن است که اگر یورو 2016 برگزار شود، تامین امنیت به بالاترین حد ممکن در تاریخ ورزش خواهد رسید. تماشگران با اقدامات جدیدی در کنترل و بازرسی، مواجه خواهند شد. بازیکنان و مربیان 24 کشور شرکت کننده، شاهد حفاظت و مراقبت های ویژه، خواهند بود. در این مسابقات، رکورد نوار امنیتی بازی های 2014 برزیل که در آن هر تیمی توسط گروه اسکورت موتورسواران پلیس و دسته ای از سربازان نیروهای مسلح، همراهی می شدند و در هتل اقامت شان نیروهای گشتی حضور داشتند، شکسته خواهد شد.
البته این را هم نباید فراموش کرد که به هر حال هیچ اقدامی تضمین کننده امنیت بازی های یورو 2016 نخواهد شد. به احتمال زیاد بخش بزرگی از هواداران ترجیح می دهند تا در خانه و پای تلوزیون خود شاهد تماشای مسابقات شوند. البته هر فردی قادر است تا میزان خطر را برای خود تعریف کند. اما به هرحال هیچ قاعده ای با احتیاط کردن نفی نمی شود. تنها راه پیروزی بر ظلمت، ورود به اتاق تاریک، یافتن کلید و روشن کردن چراغ است. بنابراین هر اتفاقی که نیافتد، مسابقات یورو 2016 محکوم به بازی ترس و هم زمان، بازی شهامت و بی بابکی است.
البته این را هم نباید فراموش کرد که به هر حال هیچ اقدامی تضمین کننده امنیت بازی های یورو 2016 نخواهد شد. به احتمال زیاد بخش بزرگی از هواداران ترجیح می دهند تا در خانه و پای تلوزیون خود شاهد تماشای مسابقات شوند. البته هر فردی قادر است تا میزان خطر را برای خود تعریف کند. اما به هرحال هیچ قاعده ای با احتیاط کردن نفی نمی شود. تنها راه پیروزی بر ظلمت، ورود به اتاق تاریک، یافتن کلید و روشن کردن چراغ است. بنابراین هر اتفاقی که نیافتد، مسابقات یورو 2016 محکوم به بازی ترس و هم زمان، بازی شهامت و بی بابکی است.
