زیباروی خفته روسی

اراضی شمال بخش اروپایی روسیه را — پادشاهی بکر طبیعی — شمال روسی می نامند. جنگل های انبوه صدها کیلومتر در حالتی خمار جا خوش کرده اند و آبهای پاک و کریستالی رودها و دریاچه ها صحنه پایکوبی ماهی هاست. تابستان در آنجا می توان شاهد « شبهای سفید» بود- یک پدیده طبیعی که به جای تاریکی شب، انوار غروب و افق سحرگاهی بر شهرهای شمال و مناظر طبیعی می تابد. انوار غروب و سحر جذابیت خاصی به مناظر طبیعی و یادبودهای معماری شمال روسی می بخشد.
شهرک « کارگوپل» در بین زیبارویان طبیعی در ساحل رود « اونِگی» دراز کشیده است که با معابد قدیمی سنگی و یادبودهای معماری چوبی تزیین شده است. برای نخستین بار در سال 1380 میلادی در دستنوشته ها از آن یاد شد، اما بی شک شهر «مسن» تر است. در قرن 12 اولین نقاط مسکونی در آنجا ظاهر شد. مردم ساکن در آنجا به ساخت خانه، کلیسا و صومعه پرداختند. استحکامات چوبی تا به امروز در « کارگوپل» حفظ شده اند — خاکریزهای بلند که محله های مرکزی شهر کوچک را احاطه کرده اند.
اواخر قرن 16، شهر « کارگوپل» یکی از بزرگترین و مهم ترین شهرهای روسیه بود. ،شهروندان این شهر با استفاده از امتیازات تجاری که از طرف تزار واگذار شده بود، ماهی،نمک و خز را با قیمت سودآور می فروختند. به برکت پاداش خوب بازرگانان ، دهها کلیسای زیبا ساخته شد. مجتمع جالب معماری در میدان «سابورنی» شکل گرفت. کلیسای سنگ سفید« میلاد مسیح» که در قرن16 ساخته شده بود با تزیینات غنی خود ، مروارید این مجموعه است. جایگاه 5 طبقه ای شمایل با شمایل های قدیمی «سبک شمال» شگفت آور است. در نزدیکی آنجا، کلیسای یوهان پردتچی قرار دارد که یکی از مرتفع ترین ساختمان های شهر —35 متر است. این کلیسا ساخت قرن 18 دارای 5 گنبد دو گانه بی نظیر است. کلیسای «ووِدنسکی» یکی دیگر از اجزاء تابلوی معماری زیبای شهر است — کلیسای زیبا سنگ سفید ساخته شده در قرن 19. هم اکنون موزه منطقه شناسی در آنجا مستقر است.
در قرن 18 وقتی روسیه به دریای بالتیک راه یافت، راه تجاری شمال اهمیت خود را از دست داد. شهرت پر سر و صدای شهر « کارگوپل» به گذشته پیوست و گویی شهر درخواب عمیقی فرو رفت. ساکنان در فکر شکار سنجاب های سفید بودند، اما تعداد آنها کمتر شده بود. در سال های1870 هر سال تا 2 میلیون پوست سنجاب از آنجا صادر می شد و در سال 1900، فقط 150 هزار. البته شهرت این شهر شمالی فقط به دلیل خزهای بی نظیر آن نبود: ساکنان روسیه به خاطر اسباب بازی های نقش دار « کارگوپلی» با آن شهر آشنا شدند.
سفال گری یکی از حرفه های قدیمی شهر بود. اجناس سفالی مرغوب بودند و خیلی خوب به فروش می رسیدند. از باقیمانده گل ها، استادان این فن، اسباب بازی برای بچه ها درست می کردند که بشکل جانوران گوناگون عجیب و غریب و آدمها بود. با گذشت زمان نقش های روشن روی این اسباب بازی ها ظاهر شد و ساکنان شهر آنها را در بازارهای مکاره شهر های دیگر می فروختند. مجسمه های سرامیک نقش دار زیبا از محبوبیت زیادی در بین خریداران برخوردار بود. استادکاران معاصر شهر « کارگوپل» سنن اجدادی در ساخت این نوع مجسمه ها را حفظ کرده اند. در حال حاضر، مجسمه های نقش دار « کارگوپلی» سوغاتی زیبا برای مهمانان شهر است.
پارک ملی « کِنوزرسکی» در نزدیکی « کارگوپل» قرار دارد و یک پارک طبیعی زیباست. گنجینه طبیعی و معماری شمال روسی در آنجا حفظ شده است — کلیساهای چوبی بی نظیر و خانه های مسکونی در احاطه مناظر زیبایی که بیشتر در قصه ها از آنها یاد می شود. کمتر جایی در جهان باقی مانده است که مردم در آنجا در هماهنگی کامل با طبیعت زندگی کنند. کارگوپل و پارک ملی کِنزورسکی یکی از این جاهای بی نظیر جهان است.