خبرگان به عنوان یکی از عوامل این کار به ایران اشاره می‌کنند و می‌گویند که همانا استخراج نفت در ایران می‌تواند موجب ژرفش عدم موازنه در بازار نفت و تنزل بیشتر نرخ آن شود. در این هنگام عده زیادی از کارشناسان پیشبینی های معکوسی می‌کنند. آن‌ها می‌گویند که ایران تنها اعلامیه های پرسر و صدایی می‌دهد که در نهایت در آینده توان برآورده کردن آن‌ها را ندارد و در نتیجه نفت می‌تواند باز هم گران شود.
عامل دیگر — ذخایر فزاینده نفت است. در جهان مقادیر بیش از حد زیاد فراورده های نفتی جمع شده که در مخازن نگه داشته می شوند. هر چند که هیچ‌کس سرمای خارق‌العاده در جهان را پیشبینی نکرده ولی نباید درجات پایین هوا را به فراموشی سپرد.
عامل استخراج نفت شیل را هم نباید از نظر دور انداخت. استخراج آن در آمریکا با وجود کاهش تعداد دستگاه‌های حفاری مرتبط هنوز زیاد کاهش نیافته است. هر چند که روند طولانی کاهش نرخ نفت مسایلی را بوجود آوردند که شرکت های استخراج نفت شیل آمریکا با آن‌ها رو برو شدند.
دو عامل دیگر هم هست که به عقیده تحلیلگران باید حتماً مد نظر گرفته شوند. آن‌ها تمایل کشور های بسیار بزرگ استخراج کننده به افزایش حجم استحراج نفت است. این کشور ها می‌خواهند نه تنها سهمیه خود را در بازار حفظ کنند بلکه قصد دارند آنرا افزایش دهند. و عامل اخیر — پایین آمدن تقاضا از سوی اقتصاد های عمده جهانی است. تحلیلگر ارشد شرکت سرمایه گذاری «پراگماتیکا» «رومان تکاچوک» ضمن جمع نبدی این جریان چنین گفت:
به نظر ما دوره قیمت های بالای نفت سپری شده است. علت — توازن عرضه و تقاضا است. الان میزان تولید نفت تقریباً از دو میلیون بشکه در روز بیشتر است و مسلماً این وضع به نرخ نفت فشار وارد می آورد. از این رو ما توقوع نداریم که در سال‌های نزدیک نرخ نفت به سطح بیش از بشکه ای 70- 80 دلار باز گردد اگر حوادث غیر مترقبه مانند جنگ در خاور نزدیک رخ ندهد. دیده نمی‌شود که نقاضای نفت بر اثر چه چیزی رخ داده در اقتصاد جهانی بالا برود. کلاً اقتصاد جهانی دارد ترمز می کند. چین هم از آهنگ پیشرفتش کاهش پذیرفته است. کشور های نفتی مجبورند یا به کاهش استخراج و فروش و یا به کاهش نرخ نفت بپردازند.
ولی «نارک آواکیان» تحلیلگر بخش نفتی بر آن است که نرخ نازل نفت ممکن نیست وقت مدیدی طول بکشد. او گفت:
این که سومین ماه است که نرخ نفت در سطح پایین‌تر از میزان دارای اهمیت روانی حفظ می‌شود در تولید جهانی نفت نقش ناگواری ایفا خواهد کرد. به احتمال قوی حتی در سه ماهه دوم یا سوم سال آینده ما به جای کسری شاهد مازاد یعنی افزایش تقاضا نسبت به عرضه خواهیم شد و چنانکه معلوم است در بازار مواد انرژی‌زا همه گونه کسری بدتر از مازاد است. می‌شود در فکر آن بود که سال آینده اگر چنین قیمت های نازلی حفظ شوند بجای آن رشد شدید تقاضای نفت پدید آمده و به دنبال آن نرخ نفت بالا خواهد رفت.
در نتیجه در میان تحلیلگران دو گروه به وضوح دیده می شود: خوشنینان به وابستگی بازار به یک سلسله عوامل معلوم اشاره کرده و ظاهر شدن عوامل جدید این نوع را بعید نمی‌دانند و بدبینان در این هنگام جهان را به نرخ بشکه ای 40 دلار آماده می کنند. در یک زمان هر دو اعتراف کردند که جهان باید بداند که با اجرایی هرگونه سناریوی حوادث چالش برای اقتصاد جهانی حفظ خواهد شد.
