پیمان مشارکت تجاری — سرمایه گذاری اقیانوس اطلس ممکن است برای اروپا مبدل به وابستگی به سرمایه آمریکایی و نقض مکانیزم دفاع اجتماعی شود. اروپائیان نظر منفی نسبت به این پروژه ابراز می کنند. همه پرسی انجام شده گواه این امر است: در ماه ژانویه کمیسیون اروپا اعلام کرد که 97 درصد نظرخواهی شدگان مخالف امضای این پیمان هستند.
از ماه ژویئه در پشت درهای بسته، مذاکرات در باره پیمان مشارکت تجاری — سرمایه گذاری اتحادیه اروپا جریان دارد. طراحی متن پیمان باید در سال جاری انجام شود. یک سال و نیم دیگر لازم خواهد بود تا پارلمان اروپا و پارلمان های ملی کشورهای امضا کننده این پیمان، آن را به تصویب برسانند. علاوه بر آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپا، کانادا، مکزیک، سوئیس، لختنشتاین، نروژ و ایسلند و کشورهای نامزد عضویت در اتحادیه اروپا به این پیمان خواهند پیوست.
در نتیجه، ممکن است بزرگترین منطقه تجارت « duty-free» با بازار مصرفی حدود 820 میلیونی در جهان ظاهر شود. اما درخواست افراد واقعی در پشت این ارقام قرار دارد که می ترسند چنین همکاری با آمریکا ضررهای جدی برای آنها ببار آورد. قبل از هر چیز در رابطه با امکانات کاری. در اروپا از دورنمایی که در آن بیکاری سر بلند کند و کارخانه ها در «خانه» اروپایی بسته و در آمریکا باز شوند که حقوق اتحادیه های کارگری در آنجا محدود است و قوانین از کارگران چندان دفاع نمی کند وحشت دارند. یک جنبه دیگر قضیه — کیفیت محصولات است که از آمریکا به اروپا سرازیر خواهد شد.
ویکتور چِتوریکوف مدیر کل آژانس رتبه بندی ملی در این خصوص گفت: اروپائیان از آن واهمه دارند که پیمان کنونی موجب کاهش یکسری استانداردهای تولیدی موجود کنونی در اروپا شود: اروپائیان اهمیت زیادی به استانداردهای خود می دهند که در کشورهای زیادی استانداردهای کلیدی برای حمایت از اقتصاد ملی و اقتصاد اتحادیه اروپاست. سطح استانداردهای آمریکایی تا حدودی پایین تر از اروپاست. اروپائیان می ترسند که این مهم بر کیفیت کالاهای اروپایی تأثیر بگذارد.
آینده ارز اروپایی نیز موجب نگرانی می شود. پشتوانه ارز اروپایی به اندازه ارز آمریکایی قوی نیست. از اینرو اروپائیان هر چه فعال تر بدنبال مکانیزم هایی می گردند که بتواند یورو را تحکیم بخشند.
نکته دیگر آن است که اروپائیان در این پیمان، فشار شدید آمریکا بر ارز اروپایی را مشاهده می کنند که ارزش آن نسب به دلار دچار نوسان می شود. در این زمینه اروپائیان بدنبال راههایی می گردند تا بشکلی این جنبه قضیه را با ثبات تر کنند و امضای پیمان تجاری مانع از ورود مقدار زیاد کالاها و خدمات شرکت های آمریکایی به اروپا شود.
یکسری از کارشناسان متذکر می شوند اکنون که اروپا با مشکلات مرتبط با سیل مهاجران غیر قانونی از آفریقا و خاور نزدیک مواجه است، آمریکایی ها بعید است از این بحران انسانی سوء استفاده نکنند، به ویژه که پیش تر توانستند به تصمیمات سودآوری برای خودشان نایل آیند.
یوری تاوروفسکی پروفسوور دانشگاه دوستی ملل روسیه در این خصوص گفت: آمریکا درک کرده است که بر طبق قوانین بازی که خودش عنوان کرده بود باخت. منظور قوانین سازمان تجارت جهانی است. قوانین آن توسط آمریکایی ها تدوین شده بود و پس از جنگ جهانی دوم امکان انحصار طلبی، هژمونی و مقام پیشرفته ترین کشور را برای آنها فراهم ساخت. اما اقتصادهای در حال رشد بتدریج جا را برای این سازمان تنگ کردند. ابتدا با ژاپن روبرو شدند — که در سال 1985 میلادی آمریکایی ها ژاپن را مجبور کردند ارزش « یِن» را به صفر برساند. پس از آن ژاپن به عنوان یک کشور ما فوق بزرگ اقتصادی از هم فروپاشید. سپس نقشه کشورهای اروپا پیاده شد که به اتحادیه اروپا پیوستند. این موضوع باعث تشنج و حسادت زیاد آمریکایی ها می شود.
آنچه به موضع روسیه مربوط می شود، مسکو مدتهاست که مخالفت خود با تکه تکه شدن تجارت جهانی را اعلام کرده و خواهان رعایت قوانین سازمان تجارت جهانی است.
