مومیر بولاتویچ رئیس جمهور سابق مونته نگرو و نخست وزیر سابق جمهوری متحده یوگسلاوی در مصاحبه با « سپوتنیک صربستان» اعلام نمود که مقامات مونته نگرو هم صحبتان خود از جمله دبیر کل ناتو را با صحبت از سطح بالای حمایت مردم از ایده پیوستن به ناتو فریب می دهند.
به گفته بولاتوویچ در باصطلاح « بحث اجتماعی» در باره عضویت در ناتو ، فقط صدای کارمندان ثروتمند رساست. حرف های زیادی که از واقعیت بدور هستند در باره مونته نگرو و ائتلاف ناتو پخش می شود.
در ناتو باید بدانند که در مونته نگرو افراد زیادی این ائتلاف را که با نقض حقوق بین المللی و بی دلیل مردم را در سراسر جهان می کشد و کشورها را نابود می سازد یک سازمان جنایتکار می دانند.
بولاتوویچ یادآور شد که در جریان حمله ناتو در سال 1999 میلادی به مونته نگرو که در آن زمان بخشی از یوگسلاوی بود بیش از 30 هزار سرباز نیروهای مسلح این کشور در آنجا مستقر بودند.
هم اکنون مونته نگرو یک کشور مستقل است (این کشور در سال 2006 از اتحاد با صربستان خارج شد) اما مردم تا کنون به یاد دارند که ناتو چگونه ساکنان غیر نظامی و به ویژه کودکان را می کشد. مونته نگرو همیشه دوستدار استقلال بوده است و از این نظر — ناتو — برای ما نه دوست بلکه سازمانی است که دستانش به خون ما آلوده است. بگذار ناتو دیگر به خانه ما پا نگذارد، شاید مناسبات ما بهتر شود.
به گفته بولاتویچ، وی تماس های خود با بسیاری از افرادی را حفظ کرده است که بمباران های ناتو را پشت سر گذاشتند. آنها بمباران های ناتو را فراموش نکرده اند و تحت تأثیر تبلیغات خشونت آمیز دولتی جهت عضویت در ناتو قرار نمی گیرند.
بولاتویچ با تفسیر اعلامیه استولتِنبِرگ، دبیر کل ناتو در باره اینکه مونته نگرو در عرصه سلطه قانون در کشور به موفقیتهای بزرگی دست یافته است گفت این فقط وسیله ای برای استتار وضع اسفبار دمکراسی ، سیاست و به ویژه اقتصاد در این کشور است.
در جریان حمله ناتو به مونته نگرو شدت بمباران در مقایسه با صربستان و کوزوو و « متوهیا» کمتر بود. با وجود این پایتخت مونته نگرو و دیگر شهرها بمباران شدند. محلی به نام « مورینو» شدیدا بمباران شد که در آنجا هیچ یک از گروه ها و یا تأسیسات نیروهای مسلح یوگسلاوی قرار نداشت. 6 نفر و سه کودک قربانی بمب های ناتو شدند.
