به نوشته نشریه اینترنتی «Space.com» آژانس فضایی آمریکا « ناسا» برنامه جدید سه مرحله ای مطالعه مریخ را معرفی کرد که نتیجه این مأموریت فضایی، فرود فضانوردان بر سطح سیاره در اواسط دهه 2030 میلادی خواهد بود.
چارلی بولدِن رئیس «ناسا» گفت: « ما اطلاعات بیشتری در باره پرواز آینده به مریخ و راه و روش دستیابی به این هدف را آشکار می سازیم. در آینده نزدیک قصد دارم این طرح را در کنگره و با شرکای بین المللی به بحث بگذارم».
برنامه از سه بخش — « تکیه گاه زمینی»، « پایگاه آزمایشی» و « استقلال از زمین» — تشکیل شده است. اولین بخش آن هم اکنون در ایستگاه بین المللی فضایی پیاده می شود که مهندسان ، فضانوردان در حال آزمایش سیستم پرواز طولانی و زندگی در فضا هستند که برای پرواز به مریخ ضروری خواهد بود.
بخش دوم در دهه کنونی و بعدی اجرا خواهد شد، یعنی بعد از آنکه « ناسا» طراحی سفینه « اوریون» را به پایان برساند. این سفینه برای پرواز دوم به کره ماه استفاده خواهد شد. فضانوردان چند هفته و یا چند ماه در مدار آن در مودول خاصی بسر خواهند برد. در سال 2018 میلادی پرواز آزمایشی بدون سرنشین « اوریون» به ماه با کمک موشک حامل سنگین « اس.اِل.اس» و پرواز 7 روزه آن در مدار ماه انجام خواهد شد.
فقط در نیمه دوم دهه 2020 و اوایل دهه 2030 میلادی ناسا با کمک شرکای بین المللی برای فرود فضانوردان بر سطح مریخ آماده خواهد شد. در این رابطه دو مرحله قبلی برنامه و اطلاعاتی کمک خواهند کرد که اکنون و در آینده از مریخنورد « کریوسیتی» ، » مریخ —2020» و ماهواره ها دریافت خواهند شد. بعلاوه ناسا باید نوع جدید موتور فضایی را طراحی کرده و بسازد. در مقایسه با موتورهای موشک های سنتی، موتورهای جدید از کشش کمتر اما کارایی بیشتر برخوردار و باصرفه تر خواهند بود.
ناسا دو گزینه فرود بر مریخ را بررسی می کند: پرواز مستقیم از زمین به مریخ و یا پایگاه موقت در یکی از قمرهای سیاره: فوبوس و یا دیموس. فعلا هیچ یک از گزینه ها انتخاب نشده است. اما منابع کوچک انرژی و سیستم سه بعدی چاپ برای ساخت پایگاه « مریخی» در ناسا طراحی شده است ودر ایستگاه بین المللی فضایی آزمایش می شود.
و بالاخره اینکه جستجوی راه های استفاده از منابع مریخ برای تولید اکسیژن، سوخت، آب، مصالح و مواد ساختمانی جریان دارد. یکی از این نوع آزمایش ها توسط مریخنورد « مریخ —2020» انجام خواهد شد.
