پادشاهان اروپا می توانند خواب راحتی داشته باشند. با وجود از دست دادن وزن سیاسی و جنجال دائمی و مسائل دیگر، طرفداران آنها به پادشاهان خود باور دارند و نمی گذارند از محبوبیت و شهرت آنها کم شود. سطح محبوبیت 5 خاندان سلطنتی اروپا به 60درصد رسیده است. در سوئد واسپانیا این سطح تا 50 درصد افت کرده است.
طرفداران حکومت سلطنتی معتقد هستند که همانا خانواده سلطنتی به حفظ یکپارچگی کشور کمک می کند. بعلاوه وجود خانواده سلطنتی به جلب توریست ها کمک می کند و بدین ترتیب می توان خزانه دولت را پر کرد. نکته منفی — مخارج اکثر خانواده های سلطنتی اروپاست که باعث ناراحتی مالیات دهندگان می شود. به عنوان مثال طی سال های مالی 2014-2013 خانواده سلطنتی بریتانیا 55 میلیون دلار خرج برداشت که باعث افزایش امتیازات منفی کاخ بوکینگهام شد. مننتقدان معتقدند که حکومت سلطنتی نمی تواند کاری برای بهبود کشور انجام بدهد. اما اگر این روحیات هنوز در بریتانیا از طرفداران زیادی برخوردار نشده است در اسپانیا تصویر دیگری شکل گرفته است. در آنجا مدام این موضوع عنوان می شود که این نهاد فقط به نفع چند خانواده فعالیت می کند که رابطه خونی با یکدیگر دارند. چنین برخورد انتقادی نسبت به خانواده سلطنتی نتیجه کار خبرنگاران است که با کمال میل هرنوع ماجرایی که حداقل ارتباطی با خانواده سلطنتی و اطرافیان آن داشته باشد را روی آب می ریزند. اولین جنجال از این نوع که خبرنگاران با کمال میل به شکار آن پرداختند ماجرای شاهزاده دیانا بود. با گذشت سالهای زیاد از زمان مرگ او پیداست اعضای خانواده سلطنتی فاقد زندگی شخصی است. چنین چیزی برای اعضای خانواده سلطنتی غیرممکن است.
میخائیل لیپکین دکتر علم تاریخ و معاون رئیس انستیتوی تاریخ عمومی آکادمی علوم روسیه در این خصوص گفت: در اسپانیا تعداد طرفداران رد حکومت سلطنتی و گذار به حکومت جمهوری زیاد است. در آنجا جنجال های سیاسی بیشتر با رشوه خواری در ارتباط است. در آنجا از موضوع شایستگی و عدم لیاقت پادشاهان و اعضای سلطنتی صحبت می شود. ما در دنیای معاصری زندگی می کنیم که فناوری معاصر همه چیز پنهان را آشکار می سازد. هر چه در کاخ ها رخ بدهد آشکار می شود. شخصی که ریاست خاندان سلطنتی را عهده دار است باید یک سرو گردن بالاتر از دیگران باشد و از انجام کارهایی خودداری ورزد که در قرن 19-18 فقط محفل تنگی از آنها باخبر می شد و اینگونه رفتار و اعمال هرگز به گوش مردم نمی رسید. از اینرو در دنیای معاصر ما شاهد توجه زیاد رسانه ها به هر اقدام، کار و رفتار و حرف هر یک از اعضای خانواده سلطنتی هستیم.
مسأله دیگری که خانواده های سلطنتی با آن مواجه شده اند عواقب مولتی فرهنگی است. جامعه کثیرالمله شده و مهاجران از درک خاصی در باره نقش پادشاهان بر خوردارند.
سوتلانا تِرمیناسووا پروفسور و رئیس دانشکده زبان های خارجی و منطقه شناسی دانشگاه دولتی مسکو در این خصوص گفت: جامعه بریتانیا مانند دیگر کشورها کثیرالمله شده است. وقتی تفاوت قومی و ملی زیاد باشد و اختلاف طبقاتی نیز به آن اضافه شود — مهاجران پاکستان، کنیا و مستعمرات قبلی و مهاجران جدید — عقاید در باره حکومت سلطنتی نیز متفاوت خواهد بود. تعداد آنها بتدریج از خود انگلیسی ها ، « انگلوساکسون ها» بیشتر می شود و گروه دوم در اقلیت جا می گیرد.
اما دنیای معاصر و اروپا برای لغو حکومت سلطنتی و پایان دادن به فعالیت این نهاد آماده نیست. طی قرون همیشه از کارهای پادشاه و ملکه انتقاد شده است، آشکار کردن جزئیات از زندگی وارثان تاج وتخت وجود داشته است. اما نباید سننی که چند نسل را بهم پیوند می دهد فراموش شود. شایان ذکر است که حتی اگر پول هنگفتی خرج برگزاری مراسم ازدواج اعضای خاندان سلطنتی و دیگر مراسم باشکوه درباری شود، کمتر کسی از لذت تماشای این مراسم خودداری خواهد ورزید.
