لبنان با 4 میلیون جمعیت بیش از 1 میلیون و 500 هزار نفر از پناهجویان سوریه را از آغاز بحران در کشور همسایه پناه داده است. چنین تعداد پناهجویان تأثیر منفی بر اقتصاد و امنیت کشور می گذارند.
خبرنگار « ریا نووستی» با پناهجویان جامعه مسیحی — آشوری در بیروت ملاقات کرد و از چند اردوگاه در شهرستان « عکار» در شمال لبنان و دره « بقا» دیدن کرد که سوری ها در آنجا زندگی می کنند و در آرزوی رفتن به اروپا هستند و ترجیح می دهند به کشور خود برنگردند که تعداد زیادی از شهرها و نقاط مسکونی به دست گروهبندی تروریستی « کشور اسلامی » (داعش) افتاده است که مقررات و موازین قرون وسطی خاصی خود را در آنجا برقرار کرده اند.
دومین گزارش خبرنگار « ریا نووستی» را مورد توجه شما قرار می دهیم.
اولین آشنایی با زندگی پناهجویان در اردوگاه دره « بقا» در مرز با سوریه صورت گرفت. سازمان های مختلف بین المللی از جمله آژانس سازمان ملل در امور پناهجویان، به فراریان از جنگ کمک می کنند. در واقع کمک مالی و مادی از طرف کشورهای دیگر کافی نیست.
در اردوگاه شماره 003 حدود 30 چادر برپا شده است. در هر یک از این چادرها، چند خانواده و بچه های زیادی ساکن شده اند. یکی از مسئولان چادرها به نام ابو حسن بشوخی گفت: « کار نیست، هیچی نیست، فقط بچه درست کردن مانده است».
وی گفت که در سال جاری، اردوگاه آنها فقط دو بار کمک بصورت غذا و صابون دریافت کرد. « زندگی ما در اینجا بدون آینده است. جوانان دست به ریسک می زنند و بطور غیر قانونی درآمدی بدست می آورند. آنها وقتی شنیدند زندگی خوبی در اروپا درانتظار آنهاست، سعی می کنند خرج سفر را مهیا سازند».
در آغاز بحران سوریه، به پناهجویان کارت سازمان ملل داده شد. در این اواخر این کارت ها لغو شدند و هیچ یک از فراریان سوری پول برای دریافت اجازه اقامت موقت — برای هر نفر 200 دلار — ندارد. بدون وجود اسناد ضروری پلیس لبنان افراد را خارج از اردوگاه دستگیر می کند. اخراج یا زندان در انتظار این اشخاص است.
ابو حسن پس از تعارف چای شیرین روی تشک نشست و گفت: روزهای زندگی در این جا یکنواخت است. او برنامه خبر را نگاه نمی کند و فقط در انتظار آن است که صلح به سوریه باز گردد. او ابراز تأسف کرد که بچه های او و بچ ههای همسایه بیسواد و بدون هر گونه بیمه پزشکی هستند. « گناه ما نیست که اسلام گرایان به سرزمین ما حمله کردند. من 4 بچه دارم که در لبنان متولد شدند و در هیچ جا به ثبت نرسیده اند. هیچ کس هرگز از موجودیت آنها باخبر نخواهد شد».
ابو حسن، رئیس جمهور سوریه را مقصر دراین اوضاع نمی داند و از کسانیکه جنگ را در کشورش آغاز کردند حمایت نمی کند. پس از چند ساعت صحبت با وی معلوم شد که او صاف و ساده می خواهد خانواده اش در شرایط انسانی زندگی کنند و بچه ها دیر یا زود بتوانند به وطن خود بازگردند و در صلح و آرامش به زندگی خود ادامه بدهند.
