کمی پیش از این رییس کمیته ملی پیشرفت تحقیقات فضایی کره شمالی اعلام کرد که طرحریزی ماهواره مخصوص رصد سطح زمین پایان یافته و این ماهواره برای پیشرفت اقتصاد این کشور به فضا پرتاب خواهد شد. نماینده وزارت متحد شدن دو کره در سئول به این اعلامیه واکنش نشان داده و در برابر روزنامه نگاران گفت که پرتاب نوبتی موشک قاره پیمای بالیستیک برنامه‌ریزی شده در کره شمالی خطر بزرگ به امنیت بوده و در حکم نقض قطعنانه مربوطه شورای امنیت سازمان ملل متحد است.
در این رابطه "واسیلی کاشین" کارشناس مرکز تحلیل راه بردها و فناوری ها با رادیو "اسپوتنیک" مصاحبه کرده و به این سوال پاسخ داد که پیونگ یانگ تلاش می کند جهانیان را با چه چیز به حیرت بیندازد: آزمایش موشک قاره پیمای بالیسیتک و یا پرتاب ماهواره علمی؟ کاشین گفت:
پرتاب یک دستگاه به فضا آزمایش موشک بالیستیک محسوب نمی شود. بخش فوقانی موشک از عناصر کلیدی آن است و باید در آخر مسیر وارد لایه های متکاثف اتمسفر شود و نباید ویران شود و باید به پرواز ادامه دهد. بعبارت دیگر اگر کره شمالی دستگاهی به فضا پرتاب می کنند، تایید می کند که می تواند موشکی تولید کند قادر به حمل محموله به مسافت بسیار طولانی. کره شمالی تا به حال حتی آزمایش موفق بخش فوقانی را انجام نداد. این مساله کلیدی است. از این رو اگر کره شمالی یک ماهواره را در مدار قرار بدهد این کشور را می توان به آزمایش موشک بالیستیک متهم کرد ولی این درست نخواهد بود.
"اسپوتنیک" پرسید: پرتاب ماهواره ها به فضا برای کره شمالی چه می دهد؟ اعتبار آنرا تحکیم می کند؟ کاشین گفت:
تنها این نیست. از این طریق صادرات فناوری های موشکی کره شمالی — یکی از منابع اندک دریافت درآمد ارزی تامین می شود. بر اساس فناوری های کره شمالی برنامه هسته ای ایران و به درجه کمتر پاکستان استوار است. این صادرات برای پیونگ یانک تجارت بسیار سودآوری است زیرا هزینه های مواد و حقوق کارشناسان در آنجا بسیار پایین است، آنها مطابق معیار های جهانی تقریبا مفت کار می کنند.
"اسپوتنیک" پرسید: آیا کره شمالی قصد دارد انسان را به فضا اعزام کند؟
در ماهیت امر راه کره شمالی تا این مقصد هنوز خیلی دراز است. نه فقط به خاطر هزینه های هنگفت این پرواز بلکه به این دلیل که اراضی این کشور محدود است و جا ها برای میدان آزمایش و نشست کم است. و لیکن ایران دارد برنامه فضایی خود را با کمک کره شمالی پیاده می کند و هم اینک جانوران را به فضا پرتاب کرده و دارای طرح دستگاه مخصوص فرود آمدن و قصد دارد با این دستگاه جانوران را فرود بیاورد. احتمالا کره شمالی هم به گونه ای در این پروژه سهیم باشد.
باید فهمید که کره شمالی در ماهیت امر در انزوا قرار ندارد. این کشور هم اینک توانسته است از طریق انتشار فناوری های موشکی خود بر توازن نیرو ها در جهان بطور جدی تاثیر بگذارد. فناوری های کره شمالی روز بروز پیچیده تر می شوند و بعد از مدتی آنها را می توان با سود چشمگیری مثلا به ایران و یا پاکستان یا کشور های دیگری فروخت. این کشور ها با تاخیر حدود 30 ساله راه قدرت های بزرگ را می پیمایند. قدرت های بزرگ فناوری های خود را به کسی نخواهند داد و اما همه این چیز ها را می توان در کره شمالی تهیه کرد.
بدین طریق شاهد آن هستیم که کره شمالی در آستانه پرتاب عنقریب ماهواره فضایی نمی خواهد کره جنوبی و یا آمریکا را مرعوب کند ولی می خواهد اعتبار خود را تحکیم کرده و فناوری ها را تست کند. فروش این فناوری برایش امکان خواهد داد که در شرایط محاصره افتصادی غرب بقا خود را حفظ کند.
