پیام خطاب به لندن حاوی درخواست دفاع از همه مترجمانی است که با نیرو های مسلح انگلیس همکاری می کردند و بیش از 160 هزار نفر ذیل آن را امضا کردند.
یک فرد افغان با نام مستعار "شفیع" هم که مقامات انگلیس او را به حال خود گذاشتند در میان آنها است. وی از مترجمان اصلی ارتش انگلیس در افغانستان بود و حتی برای نخست وزیر دیوید کامرون ترجمه می کرد.
"شفیع" در مصاحبه با RT گفت: "من در موقعیت خیلی پیچیده ای قرار گرفتم. من در کوه های مرتفع زندگی می کنم و نمی توانم کار کنم چون در هر جایی که بروم مردم مرا شناخته می گویند که "تو برای انگلیس کار می کنی، تو طرفدار دولت انگلیس بودی".
به گفته "شفیع"، او هر روز تحت فشار بسر می برد و نامه های تهدید آمیزی از طالبان دریافت می کند. او گفت: "هیچ بعید نیست که من را بزودی ترور خواهند کرد".
طالبان مترجمانی را متهم می کنند که برای نظامیان انگلیسی کار کرده بودند و می گویند که آنها به دشمن کمک می کردند. نه تنها مترجمان بلکه اعضای خانواده هایشان هم نامه های تهدیدآمیزی را دریافت می کنند. آنها در برابر خطر مرگ قرار گرفتند، ولی تنها به عده معدودی اجازه داده شده است که به بریتانیا منتقل شوند.
به گفته "دیوید سوانسون" نویسنده و فعال سیاسی، بریتانیا از انجام وظیفه اخلاقی خود در برابر این افراد شانه خالی می کند.
سوانسون این را تعریف کرده افزود: "دیوید کامرون بر آن است که بریتانیا تعداد کافی افغان ها را پذیرفته ولی در حقیقت امر نقریبا کسی را نپذیرفته. در مقایسه با دیگر کشور های اروپایی انگلیس عملا هیچ آواره ای را از هر کشوری که باشد به اراضی خود راه نمی دهد.
به عقیده این فعال سیاسی — نژادپرستی و بیگانه هراسی علل اساسی برخورد این چنینی به افغان ها است. اشغال افغانستان از سوی انگلیس، آمریکا و ناتو از همان ابتدا همراه با این حواس بود. سوانسون گفت: "اکر اینطور نبود افرادی که با نظامیانشان همکاری می کردند الان مجبور نبودند به خاطر ترس از زندگی در جستجوی نجات خود باشند.
